رقص به عنوان یک شکل هنری بسته به زمینه فرهنگی دائماً در حال تکامل و تغییر است. در طول تاریخ طولانی رقص ، بسیاری از انواع و سبک های آن بوجود آمده است. رقص های مدرن متشکل از تعداد بسیار زیادی از انواع رقص است که هر یک از آنها به تکنیک های عملکرد جداگانه تقسیم می شوند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
رقص باشگاهی شامل مواردی مانند خانه ، الکترو رقص ، ترنس است. تکتونیک ترکیبی از عناصر هیپ هاپ ، ظاهر ، تکنو و جهات دیگر است. خانه یک رقص است ، که اغلب ماهیتی بداهه دارد. این بر اساس مراحل پیچیده و سریع همراه با حرکات صاف بدن است. الکترو رقص نوعی رقص خیابانی است ، ترکیبی از سبک های رقص مانند هیپ هاپ ، تکان دادن ، ظاهر شدن ، قفل کردن.
گام 2
هیپ هاپ نوعی سبک رقص است که از نیمه دوم قرن بیستم آغاز شد. در ابتدا ، هیپ هاپ جهت گیری اجتماعی درخشانی داشت: جوانان محله های طبقه کارگر نیویورک برای اعتراض به بی عدالتی اجتماعی از هیپ هاپ استفاده می کردند. با پایان قرن بیستم ، این سبک رقص اهمیت اجتماعی خود را از دست داد و فقط به بخشی محبوب از صنعت موسیقی تبدیل شد.
مرحله 3
C-Walk (یا Crip-Work) یک سبک رقص خیابانی است که در درجه اول با پیاده روی سریع و استادانه مشخص می شود. متولد دهه 70 قرن بیستم در باندهای خیابانی لس آنجلس.
مرحله 4
پاپ یکی از سبک های اصلی رقص خیابانی است. تکنیک او بر اساس انقباض سریع و شل شدن عضلات در ریتم موسیقی است ، و در نتیجه یک فشار ، یک حرکت تیز اعضای بدن ایجاد می شود. پاپینگ شامل چندین روش عملکردی است: شکل گیری موج ، گلایدر ، استروبینگ و غیره
مرحله 5
Shuffle یک سبک رقص است که در دهه 80 قرن بیستم از استرالیا آغاز شد. این حرکت بر اساس حرکات کشویی سریع انجام می شود که رقصنده ها عملاً پاهای خود را از زمین برنمی دارد.
مرحله 6
جامپ استایل یک سبک رقص است که در سالهای اخیر عمدتا در هلند و بلژیک گسترش یافته است. رقصنده ها حرکاتی شبیه پرش به موسیقی پرانرژی انجام می دهند (از این رو سبک آن است).
مرحله 7
Hustle یک رقص جفت است که بر اساس تعامل ، بداهه پردازی و سرب است. این یک رقص اجتماعی است و می تواند با یک شریک غیر آشنا اجرا شود. استفاده از Hustle آسان است و به آموزش و تمرین زیادی احتیاج ندارد. در ابتدا ، این رقص برای موسیقی دیسکو اجرا می شد ، اما اکنون می توانید با هر موسیقی شلوغ رقصید. شلوغی نمایشی (رقصی مبتنی بر عناصر شتابزدگی ، اما با طرح خاص خود) ، شلوغی رهبری (رقص دو شریک) ، شلوغی مضاعف (که توسط سه شریک انجام می شود ، اغلب یک شریک و دو شریک) انجام می شود.
مرحله 8
نوار رقص یک جهت رقص مناسب برای اجرای استریپتیز است. این شامل چندین جهت است که با توجه به اصل قابلیت در گروه ها قرار می گیرد. به عنوان مثال ، برو برو یک رقص اروتیک است که در آن رقصنده ها لباس خود را از تن نمی کنند.
