هر کاربر لینوکس به یک روش یا اصطلاح دیگر با اصطلاح "نصب پارتیشن" روبرو شده است. هر رسانه و دیسک با یک قالب خاص بر روی سیستم نصب می شود. با این حال ، اغلب اوقات سیستم نمی تواند به طور خودکار نوع فایل سیستم و رسانه را تشخیص دهد. در این حالت ، شما باید خودتان پارتیشن را نصب کنید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
لینوکس یک رابط خارجی خاص برای کار مستقیم با دستگاه نصب شده در اختیار کاربر قرار می دهد. فایلی به نام media در فهرست / dev سیستم ایجاد می شود. پارتیشن ها نصب می شوند تا بتوانند نحوه دستیابی به داده های خاص را برای سیستم توضیح دهند. این کار با استفاده از سه پارامتر انجام می شود:
- نوع سیستم فایل ،
- نام دستگاه مورد نظر ،
- نقطه نصب
گام 2
نقطه سوار پوشه ای است که از آن به سیستم فایل دستگاه تبلیغ شده دسترسی می یابد. برای نصب دستگاه در linux ، از دستور "mount" استفاده کنید. به عنوان مثال ، برای اتصال دستگاهی با سیستم فایل fat به / dev / hda5 ، از دستور "mount –t fat / dev / hda5 / mnt / storage" در / mnt / storage استفاده می شود.
مرحله 3
اگر پارتیشن باید مرتباً نصب شود ، می توانید دستورالعمل موجود در پرونده / etc / fstab را که وظیفه اتصال پارتیشن ها به سیستم فایل را دارد ، مشخص کنید. برای ویرایش آن ، باید با استفاده از هر ویرایشگر متنی با حقوق کاربر فوق العاده باز شود.
خود fstab در ستون هایی نوشته شده است ، جایی که ستون اول وظیفه نصب پارتیشن ، ستون دوم برای نقطه نصب ، ستون سوم برای نوع سیستم فایل و چهارم برای پارامترهای اضافی ، به صورت رمزگذاری است. ستون های Dump و Pass معمولاً 0 هستند. بعد از هر ستون Tab را فشار دهید.
مرحله 4
پس از کار با دستگاه ، باید از آن پیاده شود. برای این ، سیستم دارای یک دستور "umount" است.
به عنوان مثال ، برای پیاده سازی پارتیشن / mnt / storage ، وارد کنید:
"Umount / mnt / storage".
برای اینکه از لیست دستگاه های موجود برای اتصال مطلع شوید ، می توانید از این دستور استفاده کنید
Fdisk –l.
