سیاره مسکو ، یکی از بزرگترین ها در جهان ، برای اولین بار در نوامبر 1929 شروع به کار کرد. این بنا در مرکز مسکو نزدیک خیابان Sadovo-Kudrinskaya و باغ وحش ساخته شده است. سیاره افراطی نقش مهمی در محبوبیت نجوم و ترویج دیدگاه های علمی در مورد منشا و ساختار جهان در میان شهروندان اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی بازی کرد.
در سال 1977 ، Planetarium مسکو بازسازی شد و جدیدترین دستگاه کنترل شده با نرم افزار ، تولید شده توسط شرکت معروف Carl Zeiss Jena ، در آن نصب شد. و در سال 1990 ، یک رصدخانه ملی با او افتتاح شد.
متأسفانه ، دوره ای که با نام "90s Crazy" در تاریخ روسیه ثبت شد ، از کنار سیاره زمین نیز عبور نکرد. در سال 1994 ، آن را بسته ، تحمل یک سری طولانی از تغییر در اشکال مالکیت ، دادخواست ، و کار خود را فقط در 12 ژوئن 2011 آغاز شد. به مدت 17 سال ، سیاره زمین مردم را با نجوم آشنا نکرد ، کار علمی و آموزشی انجام نداد. تنها دلجویی در این داستان غم انگیز: پس از آن که به مالکیت اداره املاک مسکو درآمد ، با این وجود بازسازی جدی و دیرهنگام انجام شد.
در حال حاضر ، در سطح زیر زمینی سیاره زمین یک سالن کوچک ستاره ای (تنها سالن مجهز به صفحه نمایش گنبد ، صندلی های پویا و طرح استریو) ، موزه Lunarium وجود دارد ، جایی که می توانید نمایشگاه های مربوط به نجوم و فیزیک را مشاهده کنید ، و همچنین یک سینمای 4 بعدی … در سطح اول ، بخشی از موزه Lunarium وجود دارد ، كه در آن نمایشگاه هایی از تاریخ اكتشافات فضایی به نمایش گذاشته می شود ، و همچنین موزه Urania ، به نام موزه یونان باستان ، حامی نجوم و ریاضیات. در این موزه ، بازدیدکنندگان می توانند با تاریخ سیاره زمین ، با طراحی آن در دهه 1920 ، آشنا شوند.
در سطح دوم ، بازدید کنندگان یک سکوی رصد نجومی "Sky Park" را پیدا می کنند ، جایی که ابزار نجومی باستان ارائه می شود و رصدخانه ای با دو تلسکوپ نسبتاً بزرگ در آن واقع شده است: یک شکستگی با قطر هدف عدسی 30 سانتی متر. و یک بازتابنده با قطر آینه اصلی 40 سانتی متر. بسته به فصل ، آب و هوا و وضعیت جو ، یک برنامه مشاهده متفاوت به بازدید کنندگان ارائه می شود. اگرچه باید رک و پوست کنده بگویم که در شرایط شدیدترین روشنایی مسکو ، اجسام فضای عمیق (سحابی ، کهکشان ، خوشه های ستاره ای) حتی در چنین ابزارهای قدرتمندی نیز بسیار چشمگیر به نظر نمی رسند.
در سطح سوم ، یک سالن بزرگ ستاره ای وجود دارد که گنبد آن با قطر 25 متر ، بزرگترین سالن در اروپا است. با کمک مدرن ترین پروژکتور فیبر نوری آسمان پرستاره ، یک بازدید کننده می تواند تا 9 هزار ستاره را بر روی گنبد ببیند!
