در تاریخ سینمای جهان ، مای وست همیشه "بمب جنسی" اصلی زمان خود بوده است ، علی رغم این واقعیت که وقتی سایر بازیگران زن معمولاً به کار خود پایان می دهند ، به سینما آمده است.
زندگینامه. سال های اول
مری جین وست در 17 آگوست 1893 در بروکلین ، نیویورک ، از ماتیلدا و جان وست متولد شد. خانواده آنها با خانواده های معمولی متفاوت بود: مادر ، ماتیلدا "تیلی" وست مهاجر آلمانی ، از کودکی آرزو داشت بازیگر شود ، اما با اصرار والدینش به کار خیاطی پرداخت ، اما پس از آن این حرفه را رها کرد و یک مدل شد. پدری که در بروکلین به "جروس کش" معروف شد ، با جنگ در صحنه زندگی امرار معاش کرد و بعداً افسر پلیس و "گول زن" شد.
در خانواده اش ، از کودکی او را "مه" صدا می کردند. می بزرگترین فرزند بود ، اما همیشه مورد علاقه مادر بود. ماتیلدا دخترش را ناز کرد و ترجیح داد با اقناع و چاپلوسی به او بیاموزد و در نتیجه ، مای بزرگتر و بی روح بزرگ شد. از سه سالگی ، این دختر یاد گرفت که از آشنایان پدر و مادرش تقلید کند ، تا غرور بزرگ آنها. اولین حضور عمومی وی در سن 5 سالگی در یک کلیسای محلی انجام شد.
با این حال ، پدری که به موفقیت های دخترش در صحنه های نمایش خانگی افتخار می کرد ، خوشحال نبود که می می خواهد در مقابل عموم مردم بازی کند. ماتیلدا ترس او را نادیده گرفت و وقتی دخترش 7 ساله بود ، او را در مدرسه رقص ثبت نام کرد. به زودی این دختر در وودویل محلی با نام هنری "Baby May" ظاهر شد. پدرش پس از برنده شدن جایزه اول و 10 دلار ، دیدگاه های خود را در مورد کار تئاتر دخترش به طور جدی اصلاح کرد و در تمام اجراهای او حضور یافت ، در ردیف اول نشسته و فداکارترین طرفدار او بود.
حرفه تئاتر
Mei در سن 14 سالگی ، شروع به اجرای حرفه ای روی صحنه ، به طور عمده در وودویل و اپرتا کرد. مادرش مدیر او شد: او شخصاً همه لباس ها را برای دخترش دوخت ، برنامه را دنبال کرد و قراردادش را امضا کرد. سرانجام آرزوی ماتیلدا برای ورود به دنیای تجارت نمایشی محقق شد.
می در اجراهای خود از تصویر دختری معصوم از دوران ویکتوریا استفاده می کرد: او یک لباس ساتن صورتی و سبز پوشیده بود و کلاهی سفید با روبان های صورتی بر سر داشت. اما در همان زمان ، او رقصهایی رک و روشن را اجرا کرد که معمولاً برای وودویل و ترانه های معروف با مفاهیم جنسی آشکار است.
در سال 1909 ، مادرش امیدوار بود كه این آشنایی به دخترش كمك كند تا دایره كار خود را گسترش دهد و اماكن جدیدی برای اجرا پیدا كند. پس از دو هفته تمرین ، می و فرانک تصمیم گرفتند یک پشت سر هم رقص ترتیب دهند و با هم در ودویل و سیرک ها اجرا کنند. این زوج تا آنجا که ممکن بود از نظارت مادر می در تور غرب میانه رفتند. ولز چندین بار به مه پیشنهاد ازدواج داد ، اما دختر هر بار امتناع کرد و ترجیح داد رابطه جدی با بازیگران گروه تئاترشان برقرار شود. با این حال ، او پس از مکالمه با یکی از بازیگران زن ، که درباره "روزهای دیوانه" جوانی و اینکه چگونه ازدواج می تواند او را از تنهایی و بارداری بدون برنامه نجات دهد ، در نظرات خود در مورد ازدواج تجدید نظر کرد.
در 11 آوریل 1911 ، سرانجام می پیشنهاد ولز را پذیرفت و این زوج به طور قانونی در میلواکی ، ویسکونتین ازدواج کردند. برای این کار ، مای 17 ساله مجبور شد در مورد سن خود دروغ بگوید و یک سال به خودش اضافه کند. تازه عروس ها به یکدیگر قول دادند که ازدواج را از دید عموم و والدین مخفی نگه دارند. تا سال 1935 که می وست در اوج شهرت خود بود و اسناد بایگانی آشکار شد ، این یک رمز و راز باقی ماند.
در اواخر همان سال ، مای وست برای بازی در اولین نمایش خود در برادوی ، A La Broadway ، تست داد. اگرچه نمایش تنها پس از 8 اجرا لغو شد ، وست در بین تماشاگران تئاتر شهرت زیادی پیدا کرد. در اولین نمایش ، این بازیگر مورد توجه تهیه کنندگان موفق برادوی ، لی و جی جی شوبرت قرار گرفت که وی را به نمایش خود دعوت کردند. می موافقت کرد ، اما به دلیل درگیری با بازیگر اصلی زن مدت کوتاهی در مکان جدیدی ماند.پس از آن ، وست به اجرای برنامه خود در وودویل خارج از نیویورک و برادوی ادامه داد.
همان زمان بود که او با گیدو دیرو آشنا شد. عاشقان از نشان دادن احساسات خود در جمع دریغ نمی کردند و عاشقانه های پرشور و پر سر و صدا آنها علنی شد. دیرو به حدی منتقل شد که چندین بار از والدین می خواست که اجازه ازدواج بگیرند (پس هیچ کس نمی دانست که او شوهر قانونی دارد - آنها فقط در سال 1920 طلاق گرفتند). با این حال ، ماتیلدا از ترس اینکه وضعیت ازدواج او می تواند به حرفه مای آسیب برساند ، قاطعانه از تأیید این رابطه امتناع ورزید. او با استدلال های مادر موافقت کرد ، اما به ملاقات با گیدو ادامه داد. در پایان ، مادر صریحاً او را از این جلسات منع کرد ، با توجه به اینکه گویدو بازی کافی برای دخترش نبود. می این بار اطاعت کرد و در مدت کوتاهی کاملا روابط خود را با گیدو دیرو قطع کرد.
در سال 1918 ، می وست سرانجام با نمایش "گاهی" موفق شد ، جایی که با اد وین جفت شد. تمام نقش او به یک رقص صادقانه کاهش یافت ، جایی که او حرکات شانه ها و سینه خود را نشان داد. پس از آن ، پیشنهادهای مشابهی برای بازیگر زن افتاد ، اما اکنون وست می تواند دیالوگ ها را دوباره بنویسد و نقش های خود را افزایش دهد. به زودی او با استفاده از نام جین مست به عنوان یک نام مستعار شروع به نوشتن نمایشنامه برای خودش کرد.
موفقیت و رسوایی های عمومی
در سال 1926 ، مای وست اولین نقش اصلی خود در برادوی را در فیلم Sex ایجاد کرد که خودش آن را نوشت ، کارگردانی و تهیه کنندگی آن را بر عهده داشت. این نمایش موفقیت چشمگیری داشت ، اما منتقدان محترم طرح آن را ضد اخلاق محکوم کردند. کار به جایی رسید که وست ، همراه با بخشی از گروه ، به جرم تخلفات اخلاقی دستگیر و به 10 روز کار در جامعه محکوم شد ، که از این تعداد 8 نفر را گذراند و به دلیل رفتار مجدانه ، از زندان آزاد شد. این حادثه جلوی بازیگر زن را نگرفت ، بلکه هیاهوی بیشتری را در پی داشت و فروش بلیط نمایش های او را افزایش داد.
نمایش بعدی که وست دوباره نوشت ، بنام Drag ، به موضوع همجنسگرایی پرداخت. این نمایش در کنتیکت و نیوجرسی موفقیت چشمگیری داشت. با این حال ، وقتی می اعلام كرد كه تمایل دارد این نمایش را در برادوی به صحنه ببرد ، سازمانهای اخلاقی آمریكا خواستار ممنوعیت این كار شدند. این بار وست تصمیم گرفت که با قانون معاشقه نکند و تولید در نیویورک را لغو کرد.
برای چند سال ، مای وست به نوشتن و روی صحنه بردن نمایشنامه ها با موفقیت ادامه داد. همه آنها "محتوای بزرگسالان" داشتند و مفهوم جنسی داشتند. در بعضی از آنها ، وست به عنوان تهیه کننده یا فیلمنامه نویس درج شده بود ، اما به عنوان بازیگر شرکت نکرد. هر بار او مجبور بود سازش بین قوانین اخلاقی آن زمان و میل به ایجاد یک طرح هیجان انگیز پیدا کند. زمانهایی وجود داشت که وست دو فیلمنامه برای نمایش مشابه خلق می کرد: یکی از آنها در صورت وجود نمایندگان مبارزه برای اخلاق کشور در بین تماشاگران. با این حال ، این فقط تبلیغات بیشتری را برای نمایشنامه های او ایجاد می کرد و به علاقه عمومی دامن می زد.
حرفه فیلم. کار فیلمنامه نویس
در سال 1932 ، هالیوود توجه خود را به درخشان ترین ستاره صحنه جلب کرد. این بازیگر با کمپانی فیلمسازی پارامونت پیکچرز قرارداد امضا کرده است. در آن زمان ، مای 38 ساله بود و برای او خیلی دیر بود که بتواند نقش ستاره های سکسی را بازی کند ، اما ظاهر درخشان و تصویر جسورانه او فیلم سازان را علاقه مند کرد. اولین فیلم او شب پس از شب بود ، با بازی جورج رفت. در ابتدا ، وست از مدت زمان کوتاه حضور در نمایش ناراضی بود ، اما پس از اینکه اجازه داد صحنه هایش را بازنویسی کند ، این نقش را پذیرفت.
در سال 1933 ، فیلم او را اشتباه انجام داد ، اکران شد که مای وست این بار نقش اصلی را بازی کرد. این فیلم نامزد جایزه اسکار شد ، و همچنین اولین فیلم کاری گرانت را نشان داد. این فیلم موفقیت فوق العاده ای داشت و پارامونت پیکچرز را از ورشکستگی قریب الوقوع نجات داد. در فیلم بعدی ، من فرشته نیستم ، او دوباره در مقابل کری گرانت بازی کرد. پس از موفقیت فیلم ، می وست عنوان یکی از موفق ترین بازیگران تجاری در آمریکا را دریافت کرد.در سال 1935 ، می وست به دومین فرد پردرآمد در ایالات متحده تبدیل شد (ویلیام راندولف هرست ، روزنامه نگار و کارآفرین).
مانند این اثر قبلی وست ، این فیلم انتقاداتی را نیز به دلیل بیش از حد سکسی بودن و "سرپیچی از اخلاق" به همراه داشت. کد تولید فیلم متحرک ، که حق سانسور فیلم ها را داشت ، شروع به ردیابی همه فیلمنامه های وست کرد. بیشتر کارهای او به شدت سانسور شده است. ویست با افزایش تعداد موقعیت های مبهم و گفتگو در متن های خود ، قصد داشت منتقدان و سانسور کنندگان را سردرگم کند.
در سال 1936 ، مای وست در فیلم Klondike Annie بازی کرد که ریاکاری مذهبی را به سخره گرفت. ویلیام راندولف هرست به قدری از این فیلمنامه خشمگین شد که شخصاً همه انتشارات مربوط به فیلم و تبلیغات آن را ممنوع کرد. این مسئله در موفقیت فیلم که اوج زندگی مای وست محسوب می شود خللی ایجاد نکرد.
با گذشت سالها ، شهرت وست به آرامی فروکش کرد. دو فیلم جدید او ، برو غرب ، مرد جوان و تعطیلات روزمره ، در گیشه موفق نبودند و بازیگر زن متوجه شد که سانسور تأثیر بسزایی در خلاقیت وی دارد. در 12 دسامبر 1937 ، او به عنوان مهمان مهمان در نمایش رادیویی The Chase و Sanborn Hour در دو طرح کمدی ظاهر شد. گفتگوهای بین او و مجری ، بازیگر ادگار برگن ، با شوخ طبعی و جسارت خطرناک متمایز شد. این منجر به این شد که بسیاری انتشار این فیلم را "مبتذل" و "ناشایست" نکوهش کنند و مای وست برای همیشه از حضور در NBC منع شود.
در سال 1939 ، یونیورسال پیکچرز از وست دعوت کرد تا در این فیلم با کمدین ویلیام کلود فیلدز بازی کند. این بازیگر که به دنبال بهانه مناسب برای بازگشت به اکران فیلم بود ، با شرط کنترل کامل روند فیلمبرداری موافقت کرد. این بازیگر زن شخصاً فیلم نامه ای به سبک غربی به نام "جوجه کوچک من" نوشت. علی رغم این که وست و فیلدز در سر صحنه با یکدیگر سازگار نبودند ، این فیلم با موفقیت بزرگی روبرو شد و کارهای قبلی فیلدز را تحت الشعاع قرار داد.
در سال 1943 ، می وست 50 ساله شد و او به فکر ترک سینما افتاد تا خود را وقف برادوی کند. با این حال ، گریگوری راتوف ، مدیر کلمبیا پیکچرز ، از او التماس کرد که در فیلم دیگری بازی کند که به او کمک می کند تا از ورشکستگی دیگر جلوگیری کند. وست موافقت کرد ، اما این فیلم که نه توطئه قدرتمندی داشت و نه بازی خوبی داشت ، در گیشه ظاهر شد. وست تا سال 1970 از سینما بازنشسته شد.
سالهای بعد. عزیمت از زندگی
در سال 1954 ، وست بر اساس صحنه های قبلی خود در وودویل ، یک اجرای کلوپ شبانه ایجاد کرد. این اجراها شامل رقص ، آواز و "تشویق" مردان نیمه برهنه و عضلانی بود. این نمایش به مدت سه سال با موفقیت زیادی اجرا شد. در سال 1959 ، می وست زندگینامه خود را به نام "خوب بودن هیچ ارتباطی" نداشت ، منتشر کرد که زندگی شخصی و رنگارنگ او را در تجارت نمایش نشان داد. او چندین بار به عنوان مهمان در برنامه های تلویزیونی واقعیت ظاهر شده است. وست همچنین چندین آلبوم موسیقی از ژانرهای مختلف از جمله راک اند رول و یک آلبوم کریسمس ضبط کرد که بیشتر یک هجو بود تا یک مجموعه مذهبی.
در دهه 70 ، او آخرین بار در صفحه نمایش بزرگ ظاهر شد: در فیلم "Myra Breckenridge" ("Myra Breckenridge" ، 1970) ، جایی که او نقش کوچکی را بازی کرد و در فیلم بر روی فیلمنامه خود "Sextette" ("Sextette") ، 1978). "میرا برکینریج" در گیشه پرطرفدار ظاهر شد ، هرچند که با گذشت زمان به عنوان یک فیلم فرقه ای در جایگاه ژانر خود شناخته شد. در سال 1976 ، وست شروع به نوشتن فیلم نامه Sextet کرد که براساس یکی از نمایشنامه های او در برادوی ساخته شد. کار دشوار بود: وست خطوط خود را فراموش کرد ، از اطاعت از کارگردان امتناع ورزید و به طور دوره ای با تیم خلاق اختلاف داشت. منتقدان به این فیلم غیر قابل مهمان بودن واکنش نشان دادند ، اما با این وجود جایگاه یک فرقه را به دست آورد.
در آگوست 1980 ، مای وست در حالی که می خواست از رختخواب خود بلند شود چندین بار زمین خورد. وی را به بیمارستان Good Samaritan در لس آنجلس منتقل کردند و در آنجا علائم حمله قلبی به این بازیگر تشخیص داده شد. بهبودی دشوار بود و در طی آن غرب به برخی از داروها واکنش دیابتی نشان داد.در 18 سپتامبر 1980 ، او حمله قلبی دوم را تجربه کرد و پس از آن سمت راست بدن او فلج شد. اندکی پس از آن ، وست به ذات الریه مبتلا شد. پس از مداوای طولانی مدت ، شهادت وی بهتر شد و بازیگر زن برای بهبودی بیشتر از خانه بیمارستان مرخص شد. در 22 نوامبر 1980 ، در سن 82 سالگی ، مای وستر از دنیا رفت. این بازیگر در زادگاهش بروکلین به خاک سپرده شد.
