جو سیلور بازیگر تئاتر و فیلم آمریکایی است. اوج شهرت او در دهه شصت قرن گذشته بود.
زندگی نامه و زندگی شخصی
جو سیلور اهل شیکاگو بود اما در گرین بی ، ویسکانسین بزرگ شد. وی در اینجا تحصیل کرد: در دبیرستان شرقی در گرین بی. وی از دانشگاه ویسکانسین فارغ التحصیل شد.
جو سیلور یک همسر داشت - بازیگر خانم چوی کلتون ، که در طول ازدواج پسرش کریستوفر و دخترش جنیفر را به دنیا آورد. آنها به نوبه خود سه نوه به جو دادند.
این بازیگر در 27 فوریه 1989 در سن 66 سالگی در منهتن بر اثر سرطان کبد درگذشت.
خلاقیت نمایشی
جو اولین نمایش خود را در سال 1942 انجام داد. اولین تولیدی که وی در آن شرکت کرد نمایش احیا شده "جاده دخانیات" در تئاتر برادوی بود.
جاده تنباکو نمایشی از جک کرکلند است که بر اساس رمانی به همین نام ساخته ارسکین کالدول ساخته شده است. اولین بار در سال 1933 روی صحنه رفت. این نمایش رکورددار مدت زمان نمایش برای آن زمان شد: در کل ، تولید 3182 اجرا را تحمل کرد و طبق این شاخص ، نمایش از دستاورد قبلی تعیین شده توسط نمایش "گل رز ایرلندی" پیشی گرفت.
از سال 2018 ، جاده دخانیات همچنان در رتبه 19 در 20 نمایش طولانی ترین طولانی ترین نمایش های جهان قرار دارد و همچنین دومین بازی طولانی مدت در برادوی است ، بدون احتساب موزیکال.
یکی از مشهورترین تولیداتی که جو سیلور در آن شرکت کرد ، نمایش موزیکال "کولی: یک افسانه موزیکال" (1959) بود. این نمایش موزیکال بر اساس کتاب "کولی" از آرتور لورنز با موسیقی ژول استاین و شعر استفان سوندهایم به روی صحنه رفت. این ماجرا براساس خاطرات کولی رز لی است که یک و دو دختر بزرگ کرده و در عین حال آرزوی حرفه ای در تجارت نمایشی را دارد. بسیاری از منتقدان کولی را بزرگترین دستاورد فرم موسیقی در تئاتر خوانده اند. بعداً بسیاری از آهنگهای این نمایش محبوب شدند: "همه چیز با گل سرخ می رود" ، "با هم ، هر کجا برویم" ، "دنیای کوچک" ، "شما به یک ترفند احتیاج دارید" ، "بگذارید شما را سرگرم کنم" ، "نوبت گل رز" " و دیگران.
تولید "کولی" یکی از اصلی ترین دستاوردها در زمینه شکل تئاتر موسیقی اواسط قرن بیستم محسوب می شود. به گفته بسیاری از منتقدان و نویسندگان مانند بن برنتلی ، فرانک ریچ ، کلایو بارن ، این کتاب اغلب یک کتاب موسیقی ، بزرگترین نمایش موزیکال آمریکا خوانده می شود.
جو سیلور در طول فعالیت تئاتر خود 9 بار برای بازی در 9 نقش مختلف نامزد دریافت جایزه تونی شده است. جایزه تونی یا جایزه آنتوانت پری به دلیل برتری در تئاتر برادوی اهدا می شود. این جوایز توسط بال تئاتر آمریکا و لیگ برادوی برای تولیدات و نمایش های برادوی اهدا می شود.
خلاقیت در تلویزیون
در سال 1947 ، جو سیلور اولین حضور تلویزیونی خود را به عنوان شرکت کننده در فیلم "چه ارزشی دارد؟" از آن زمان ، وی در طول فعالیت تلویزیونی خود ، در بیش از 1000 پروژه تلویزیونی شرکت کرده است.
در سال 1949 ، جو به عنوان یک عضو ثابت برای برنامه تلویزیونی آموزشی کودکان Mister I Magination تبدیل شد. در سال 1950 او در نمایش کوتاه ویدئو Joey Fay بازی کرد. در همان سال ، سیلور در نمایش "دکمه های قرمز" شرکت کرد ، دومین مجری در برنامه "کاپیتان جت" و مجری برنامه کودک "سرگرم کننده فضایی" شد. همه این برنامه ها تا پایان دهه 50 منتشر شدند.
در سال 1975-76 ، سیلور یکی از نقشهای اصلی را در تولید جدید نمایش متنوع جوی فی بازی کرد.
حرفه فیلم
جو در طول فعالیت سینمایی خود در فیلم های زیادی بازی کرده است. از جمله موارد زیر است:
- "دفتر خاطرات یک لیسانس" (1964) - نقش چارلی بارت.
- "در حال حرکت" (1970) - نقش اسکار. کمدی آمریکایی به کارگردانی استوارت روزنبرگ. این فیلم به دلیل ناکامی در گیشه به شهرت رسید: اجاره فیلم 4 میلیون و 900 هزار دلار طول کشید و در گیشه تنها 5 میلیون دلار فروش داشت.
- کلوت (1971) در نقش جو اسپنگلر. تریلر جنایی آمریکایی در ژانر Neo-noir. داستان در مورد یک فاحشه گران قیمت است که به یک کارآگاه کمک می کند تا یک فرد گمشده را پیدا کند.این فیلم با استقبال گسترده منتقدان روبرو شد و جین فوندا ، بازیگر نقش اصلی ، جایزه اسکار بهترین بازیگر زن را از آن خود کرد. این فیلم همچنین نامزد اسکار بهترین فیلمنامه اصلی شد و موفقیت تجاری گسترده ای کسب کرد - با هزینه تولید 2.5 میلیون دلار ، سازندگان را 12 میلیون در گیشه به ارمغان آورد.
- "کرگدن" (1974) - نقش نورمن. کمدی آمریکایی بر اساس نمایشنامه "کرگدن" ساخته اوژن یونسکو. این بازی به این دلیل مشهور شد که در دوره 1973 تا 1975 13 بار فیلمبرداری شد.
- "شاگردی دادی کراویتیا" (1974) - نقش فاربر. فیلم کمدی / درامی کانادایی که برنده خرس طلای جشنواره بین المللی فیلم برلین ، جوایز فیلم کانادا برای بهترین فیلم سال کانادا ، انجمن نویسندگان آمریکا برای بهترین کمدی ، جایزه اسکار بهترین فیلمنامه و گلدن گلوب و بهترین فیلم خارجی شد
- Wreckage (1975) - نقش رولو لینسکی. این فیلم با نام لرز نیز شناخته می شود و یک فیلم ترسناک علمی-تخیلی کانادایی است.
- خشمگین (1977) یک فیلم ترسناک کانادایی-آمریکایی با بازی جو سیلور ، فرانک مور ، هوارد ریشپان و مرلین چمبرز است.
- "زندگی من را روشن کن" (1977) - نقش سی. رابینسون. این فیلم با عنوان You Brighten My Life نیز شناخته می شود. این یک درام عاشقانه آمریکایی با بازی دیدی کان ، مایک زاسلو و جو سیلور است. طرح داستان درباره دختری جوان است که آرزو دارد خواننده شود. آهنگ "Light My Life" توسط 100 موسسه برتر فیلم از سوی موسسه فیلم آمریکا قرار گرفت.
- "سقوط" (1978) - نقش اریون جسوپ. این فیلم با نام سقوط نیز شناخته می شود. مستندی براساس داستان واقعی اولین سقوط هواپیمای پهن پیکر Locheed L-1011 TriStar ، پرواز 401 شرقی AirLines که در سال 1972 در فلوریدا نزدیک میامی سقوط کرد. این فیلم حوادث واقعی سقوط را بازتولید می کند و ترتیب وقایع بازتولید شده روی صفحه به معتبرترین و گرانترین تلویزیون آن زمان تبدیل می شود.
- پیاده روی (1979) - لئو روزن. این یک درام آمریکایی در مورد خانواده روزن و مبارزه آنها علیه باند است که منطقه کونی آیلند خود را ترور می کند. این فیلم بخاطر نمایش غذاخوری معروف اما اکنون منسوخ شده دوبروسکایا در نیویورک مشهور است.
- تله مرگ (1982) - نقش سیمور استارگر. کمدی سیاه آمریکایی.
- "تقریباً تو" (1985) - نقش عمو سو. کمدی رمانتیک آمریکایی که در جشنواره فیلم ساندنس در سال 1985 جایزه ویژه ای کسب کرد.
- کنسرت (1985) - نقش آبه میتگانگ.
- "چوب های جادویی" (1987) - نقش رباخوار.
- "Mister Nice" (1987) - نقش لزر تیش. کمدی مافیایی فرانسه. شخصیت اصلی ، یک آدم کش مافیایی ، ازدواج می کند و نامزدش از حرفه واقعی نامزدش اطلاعی ندارد. در این زمان پدر شوهر آینده او حکمی برای او دریافت می کند.
- Switching Channels (1988) آخرین نقش مردشی در این فیلم است. این فیلم یک کمدی آمریکایی است که روز جمعه با عنوان صفحه جبهه و دوست دختر او شناخته می شود. این فیلم با انتقادات مختلفی از منتقدان روبرو شد و در گیشه های تجاری با شکوه روبرو شد.
علاوه بر کارهای فوق ، جو سیلور در شب ویژه کریسمس 1970 که حیوانات صحبت کردند ، شخصیت Greed در موزیکال 1977 Raggedy Ann & Andy and the Creep در فیلم ترسناک "خزش شو 2" صداپیشگی کرد.) او در Greed and A Musical Adventure (هر دو در سال 1977) به عنوان صدایی صحبت کرده و آواز خوانده است.
آخرین اجرای جو سیلور در نمایش موزیکال Led Diamond بود که در آن به دلیل سرطان کبد در حال مرگ بود.
