میراث خواننده فرانسوی ژرژ براسنس شامل حدود دویست ترانه است. و ، به عنوان یک قاعده ، او خود نویسنده متن برای آنها بود. اشعار Brassens با لحن محاوره ای ، غنای واژگان ، استعاره ، وجود کنایات و نقل قول های پنهان متمایز می شوند. امروزه بسیاری از براسنس نه تنها به عنوان یک مجری ، بلکه به عنوان یک شاعر فوق العاده نیز قدردانی می کنند.
دوران کودکی و زندگی ابتدایی Brassens
ژرژ براسنس در اکتبر 1921 در شهر سیته فرانسه واقع در ساحل خلیج لیون متولد شد. مشهور است که پدر ژرژ از نظر حرفه آجرکار بود. در خانواده ، Chansonnier آینده تنها فرزند نبود ، او یک خواهر ناتنی داشت.
هنگامی که ژرژ جوان بود ، ملودی های محبوب آن سالها اغلب در خانه او پخش می شد. و براسنز خیلی زود شروع به تلاش برای ساخت و اجرای آهنگها به تنهایی کرد. و بعداً او درامر ارکستر کوچکی شد که در تعطیلات شهر اجرا می کرد.
در سال 1940 ، ژرژ به پاریس نقل مکان کرد ، قبلاً توسط نیروهای نازی اشغال شده بود - در آن زمان مرد جوان 19 ساله بود. بعد از اسکان با عمه اش آنتوانت ، براسنس در کارخانه رنو استخدام شد.
در مارس 1943 ، ژرژ را برای کار اجباری از پایتخت فرانسه به شهر باسدورف آلمان بردند.
یک سال بعد ، براسنس موفق شد از اردوگاه کارگری جدا شود و تا پایان جنگ در پاریس مخفی شود. وی پس از جنگ در این شهر ماند.
کارهای اولیه و انتشار اولین آلبوم
در دهه چهل ، براسنز نه تنها به شعر و موسیقی ، بلکه به سیاست نیز علاقه جدی داشت. در سال 1946 ، او به یک سلول آنارشیست پیوست و همکاری با روزنامه آنارشیست لیبرتایر را آغاز کرد. او برخی از ترانه های اولیه خود را در جلسات آنارشیست ها اجرا می کرد.
در سال 1947 ، براسنس با دختری به نام جوها هیمان ، یک استونیایی متولد شد ، ملاقات کرد. او تا پایان زندگی همراه وفادار براسن بود. با این حال ، آنها هرگز رسماً زن و شوهر نشدند - شانسونیر نهاد ازدواج را به رسمیت نمی شناخت.
در برهه ای ، براسنز فهمید که برای رواج ترانه سرایی خود ، به یک مجری مناسب احتیاج دارد. و در سال 1952 ، خواننده محبوب پاتاشا موافقت کرد که با او همکاری کند.
به زودی پاتاشا ژرژ را متقاعد کرد که خودش روی صحنه برود ، زیرا برخی از متن های او فقط به نمایندگی از یک مرد قابل اجرا بود. براسنز در ابتدا خود را به عنوان یک خواننده نمی دید ، اما تماشاگران اجراهای او را دوست داشتند. در واقع ، این آغاز کار او به عنوان خواننده بود. اولین آلبوم انفرادی وی با عنوان "اعتبار بد" در سال 1952 منتشر شد.
شغل بعدی یک شانسونی
از سال 1953 ، آلبوم های Brassens تقریباً هر سال منتشر می شود. و آنها مشتاقانه خریداری شدند - در طول عمر Chansonnier ، حدود بیست میلیون نسخه از سوابق او فروخته شد.
در کنسرت ها و هنگام ایجاد ضبط در استودیو ، آهنگ های Brassens با یک همراهی ساده و مینیمال - گیتار (خود نویسنده آن را می نواخت) ، گیتار لید و کنترباس اجرا می شد.
البته ، براسنس شعر بسیار عمیقی نوشت (و در سال 1968 حتی جایزه فرهنگستان شعر فرانسه را به او اهدا کردند) ، اما در همان زمان ، آهنگ های آثار دیگر شاعران - فرانسوا ویلون ، پیر کورنیل ، لویی آراگون ، پل فاور و …
شانسونیر در 29 اکتبر 1981 در شهر سنت ژلی دو فسک فرانسه درگذشت. سرطان علت مرگ بود.
امروز یکی از پارک های پاریس نام Brassens را یدک می کشد. و در ایستگاه متروی پاریس Porte de Lille ، می توانید پرتره دیواری بزرگی از یک Chansonnier را با نقل از آهنگ او مشاهده کنید.
