آثار Antonin Dvořák با غنای آهنگین و شدت فرم مشخص می شود. در موسیقی او ، آثار کلاسیک با انگیزه های بوهمی و موروایی قومی در هم آمیخته اند. تاکنون از آنتونین دووچاک به عنوان شاخص ترین آهنگساز چک یاد می شد. اما شهرت او آسان نبود …
آموزش موسیقی و ازدواج با آنا
آنتونین دووچاک در سال 1841 متولد شد. تقدیر این بود که وی در دهکده ای کوچک واقع در فاصله کمی از قلعه قرون وسطایی چک نلاگوزوهس به دنیا بیاید. آنتونین در شش سالگی به مدرسه موسیقی روستایی اعزام شد. اولین مربی پسر یک ارگ نواز کلیسا بود.
و از 1854 تا 1857 در مکانی به نام Zlonits به پیانو و ارگ تسلط یافت. هنگامی که دووراک شانزده ساله بود ، آرزو داشت که تحصیلات خود را ادامه دهد. و از پدرش التماس کرد که او را با گاری به پراگ ببرد. در آنجا دوراك وارد مدرسه ارگان شد كه نوازندگان حرفه اي را تربيت مي كرد. پس از تحصیل در آنجا ، آنطور که باید ، برای یک سال کامل ، او با موفقیت امتحانات نهایی را گذراند.
در سال 1859 ، دووچاک موفق شد در گروه رهبر ارکستر کارل کومزاک کار کند و از سال 1862 در ارکستر تئاتر موقت بود و در آنجا با همنوازی موسیقی اپراهای آهنگساز شایسته دیگری - بدیچ اسمتانا - همکاری کرد. در سال 1871 آنتونین این ارکستر را ترک کرد تا زمان بیشتری را به خلق ترکیب های اصلی اختصاص دهد.
در اوایل دهه هفتاد ، دوراك فروتن عاشق یكی از شاگردانش شد - جوزفین چرمیاكوا. او یک مجموعه آوازی کامل را به او اختصاص داد - "سروها". اما این کمکی نکرد: او مرد دیگری را انتخاب کرد و پراگ را ترک کرد. اندکی بعد ، آنتونین از آنا خواهر ژوزفین خواستگاری کرد. دختر موافقت كرد و در سال 1873 عاشقان ازدواج كردند. آنتونین و آنا یک خانواده بسیار مستحکم ایجاد کردند ، 31 سال با هم زندگی کردند و پدر و مادر 9 فرزند شدند.
موفقیت و دعوت جهانی به ایالات متحده آمریکا
در اواسط دهه هفتاد ، دوراك آثار زیادی را در ژانرهای محبوب - سمفونی ها ، اپراها ، ساخته های ساز مجلسی خلق كرده بود. در سال 1877 ، آثار دوراك توسط آهنگساز درخشان دیگری - برامس مورد تقدیر قرار گرفت (بعداً روابط دوستانه ای بین آنها برقرار شد).
برامس انگیزه ای نیرومند به حرفه دوراورک داد. او به ناشر معتبر موسیقی "فریتز زیمروک" متوسل شد ، که در سال 1878 "رقصهای اسلاوی" از دووچاک را منتشر کرد. پس از انتشار ، این مجموعه بلافاصله محبوب شد.
در سال 1880 ، آنها در مورد دووژک در خارج از مرزهای کشور مادری خود آشنا شدند. برای پانزده سال آینده ، آنتونین به عنوان رهبر ارکستر در کشورهای مختلف جهان تورهای زیادی داشت. بنابراین ، به عنوان مثال ، در سال 1883 دووراک برای اجرای برنامه به انگلستان رفت و مدت طولانی در آنجا ماند. وی در حالی که در آلبیون مه آلود بود ، سمفونی شماره 7 را نوشت که آن را به لندن تقدیم کرد. در سال 1885 به شنوندگان ارائه شد.
شناخته شده است که دوراک با چایکوفسکی مکاتبه فعال داشت و به اصرار آهنگساز روسی در سال 1890 برای اجرای کنسرت در این شهرها از مسکو و سن پترزبورگ بازدید کرد.
و در سال 1892 به ایالات متحده دعوت شد تا رئیس هنرستان باشد. دوراك اين دعوت را پذيرفت. در ایالت ها ، در سال 1893 ، وی یکی از زیباترین کارهای خود را ساخت - سمفونی (نهم پشت سر هم) "از دنیای جدید". علاوه بر این ، در سال 1893 ، او از دیاسپورای چک که آن زمان در آیووا زندگی می کرد ، بازدید کرد. در جامعه هم میهنانش ، او همانطور که زندگینامه نویسان نشان می دهد ، دو کوارتت زهی ساخته است.
بازگشت به جمهوری چک و مرگ
در سال 1895 ، شاید بتوان گفت ، در اوج شهرت ، دوراك تصمیم گرفت (به ویژه به دلیل نوستالژی شدید) برای بازگشت به وطن خود. دووچاک پس از اقامت در پراگ ، با تأکید بر ساخت اپرا و موسیقی مجلسی ، به خلق ادامه داد. و در سال 1901 به رهبری هنرستان پراگ منصوب شد. البته ، هموطنان درک کردند که دووراک چقدر به فرهنگ چک کمک می کند.
آنتونین دووچاک در ماه مه 1904 درگذشت ، مرگ او به معنای واقعی کلمه برای همه تعجب آور بود. وی را در گورستان ویسه راد دفن کردند.
