تکنوازی قطعه ای از قطعه ای است که در آن یک ساز (یا صدا) در پس زمینه همراهی برجسته می شود. بسته به حال عمومی قطعه ، تکنوازی می تواند سریع یا متوسط باشد ، که اغلب با موضوع اصلی در تضاد است.
لازم است
- - ساز انفرادی ؛
- - نت موسیقی یا ضبط دیگر قسمت انفرادی ؛
- - مترونوم.
دستورالعمل ها
مرحله 1
در موسیقی پاپ رسم است که تکنواز متناسب با توانایی ها و نقاط قوت خود نمایش های خود را به تنهایی می سرود. در موسیقی کلاسیک چنین آزادی وجود ندارد ، اما یادگیری انفرادی برای هر دو نوع نوازنده یکسان است.
گام 2
2-4 میله اول انفرادی را پخش کنید ، سرعت سه تا چهار بار سرعت تکنوازی را کاهش دهید. به وضوح هر نت توجه کنید. روی صفحه کلید ، یادداشت قبلی را به موقع منتشر کنید. روی تارها ، انگشت خود را به موقع در امتداد تخته حرکت داده و رشته هایی را که نباید پخش شوند خفه کنید. در هر ساز ، یکنواختی بازی را در ریتم و پویایی تحت نظر داشته باشید ، ضربه ها را اجرا کنید.
مرحله 3
بخش انفرادی را به تدریج سرعت بخشید تا به سرعت اولیه برسید. برای داشتن وفاداری ، حتی برای شروع کار در اجرای کنسرت ، حتی حدود 10٪ از آن فراتر بروید. سپس دوباره به آرامی بازی کنید. به لطف این تکنیک ، شما نه تنها به سرعت بالا خواهید رسید ، بلکه وضوح عملکرد خود را نیز حفظ خواهید کرد.
مرحله 4
خود را با مترونوم کنترل کنید. این می تواند یک مترونوم مکانیکی از Melzel (یک آونگ با وزن قابل تنظیم) یا یک برنامه کامپیوتری باشد. اگر تمایل به سرعت بخشیدن یا کاهش سرعت یادداشت های منفرد دارید ، توجه کنید.
مرحله 5
بقیه تکنوازی ها را به همین ترتیب تمرین کنید و آن را به قطعات 2-4 پیمانه تقسیم کنید. یک گذرگاه سخت را طبق اصل تمرین کنید: آهسته - متوسط - سریع - آهسته.
مرحله 6
تمرینات را از نیم ساعت تا دو ساعت در روز کنار بگذارید. حتی اگر 8-12 ساعت روی آن وقت بگذارید ، در یک روز قادر به یادگیری تکنوازی نخواهید بود. خسته خواهید شد ، اما پیشرفت چشمگیری نخواهید کرد. برعکس ، تمرین منظم و تکرار متن های یاد گرفته شده ، شانس شما را برای یادگیری یک انفرادی سریع افزایش می دهد.
