این فرد معتقد است تا زمانی که رویایی داشته باشید مهم نیست که چند سال دارید. یوئیچیرو میورا یک آرزو داشت - صعود به بالاترین نقطه سیاره و بازگشت با اسکی با سرعت بالا. او معتقد است اگر اراده کنید ، می توانید هر کاری انجام دهید.
این ورزشکار پس از چهارمین عمل قلب صعود بعدی خود را به اورست انجام داد. و حتی هنگامی که بیش از دهه هشتاد بود ، از رویای تسخیر قله ای جدید دست برنداشت.
زندگینامه
یویچیرو میورا در سال 1932 در شهر آوموری ژاپن متولد شد. پدر وی ، کیزو میورا ، یک کوهنورد و اسکی باز مشهور بود. وی در دانشگاه هوکایدو تحصیل کرده است ، اما حرفه ای را دنبال نمی کند ، اما به طور حرفه ای اسکی را شروع می کند. کیزو اولین اسکی باز در ژاپن بود که شروع به کسب درآمد در مسابقات بین المللی کرد.
همچنین شایستگی های وی عبارتند از: فرود آمدن از کوه های نسبتاً مرتفع (در 99 سالگی ، کیزو از مون بلان اسکی گرفت) ، استفاده از چتر برای ترمز هنگام فرود و سایر دستاوردها. بنابراین ، یویچیرو کسی را داشت که مهارت یک اسکی باز را یاد بگیرد.
و موفقیت های پدرش را تکرار و افزایش داد: در سال 1964 او سریعترین سرازیری را در یک دوئل در ایتالیا نشان داد: او با سرعت 172 کیلومتر در ساعت در امتداد پیست شرکت کرد.
نام او در میان اولین اسکی بازانی است که از بلندترین قله های کره زمین فرود می آید. از سال 1966 ، او در مسابقات استرالیا در کوه Kostsyushko شرکت کرد. در سال 1967 - در آلاسکا در کوه دنالی ؛ در سال 1970 - از بالاترین نقطه جهان در اورست فرود آمد. در سال 1981 - همراه با پدر 77 ساله و پسر یازده ساله خود ، از کلیمانجارو تبار شدند. در سال 1983 - در قطب جنوب از ماسف وینسون ، در سال 1985 - از بالاترین نقطه اروپا در البروس. 1985 - از کوه Akongagua در آمریکای جنوبی.
هرکسی که پیشرفت او را دنبال می کند ، از رکورد نزول از اورست متحیر شده است. این یکی از سخت ترین لشکرکشی ها بود و بسیاری از افراد در آن زمان درگذشتند. حتی راهنماهای باتجربه هم زنده نماندند و میورا زنده ماند ، اگرچه در آن زمان هشتاد سال داشت.
در آن زمان ، او از ارتفاع هشت هزار متری شروع به پایین آمدن کرد و کمی بیشتر از دو دقیقه دو کیلومتر را در امتداد یک مسیر دشوار از شیب های تند طی کرد. برای اینکه سرعت را کم کند ، از چتر ترمز استفاده کرد. با این حال ، سرانجام او نتوانست سرعت خود را کم کند ، زیرا سقوط کرد. تقریباً نیم کیلومتر توسط اینرسی در امتداد ساعتهای یخی حمل می شد. یخ جامدی وجود داشت و راهی برای کاهش سرعت وجود نداشت - یویچیرو فقط به سمت یک ترک یخ بزرگ پرواز می کرد. چند متر قبل از ورطه فاجعه بار ، او تمام توان خود را جمع کرد و توانست سرعت خود را کم کند.
همه اینها توسط یک فیلمبردار فیلمبرداری شده است که به هیچ وجه نمی تواند به میورا کمک کند - او خیلی دور بود. بعداً مستندی در مورد این تبار ساخته شد که با شور و شوق زیادی از طرف تماشاگران پذیرفته شد و جوایز و جوایز زیادی از جمله اسکار بهترین مستند در سال 1975 دریافت کرد.
کمک به زندگی عمومی
یوچیرا بعد از همه آنچه تجربه كرده بود ، مصاحبه ای انجام داد و گفت كه او قبلاً در 70 سالگی در اورست بوده و سپس در 75 سالگی به اینجا بازگشت. و اینکه حالا او برای آخرین بار به اینجا آمده است - او دیگر قله تسخیر ناپذیر را آزار نخواهد داد. علاوه بر این ، این فرود یکی از سخت ترین ها بود.
وی گفت که پس از صعود به قله ، احساس ضعف می کند ، بنابراین مجبور شد استراحت کند و خود را تازه کند. پسرش گوتا و تیمی از کوهنوردان با او بودند. پس از یک مهلت ، به یویچیرا کمک پیشنهاد شد ، اما او گفت که هرگز تسلیم نشد و خودش به سراشیبی رفت. او بیش از دو ساعت پیاده روی کرد ، سپس در کمپ بعدی استراحت کرد. و سپس این تبار معروف وجود داشت.
گفته می شود میورا یک ورزشکار است که مرز توانایی های انسانی را می کشد. و او اغلب در مورد این موضوع استدلال می کند: آیا او از تمام منابع خود استفاده کرده است ، یا هنوز چیزی غیرقابل ادعا وجود دارد؟
از لب های چنین شخصی ، شنیدن چنین چیزهایی حداقل عجیب است: یویچیرو علاوه بر ورزش ، مسئولیت های زیادی نیز دارد.اول ، میورا مدیر یک دبیرستان در هوکایدو است. ثانیاً ، او در حال ایجاد یک حرفه سیاسی است. ثالثاً ، او سخنرانی های انگیزشی را برای جوانان در شهرهای مختلف ژاپن ارائه می دهد. و اینها در حال حاضر سه حوزه مختلف فعالیت هستند.
برای اولین بار ، میورا در سال 1995 به سیاست فکر کرد - وی کاندیدای فرمانداری شهر هوکایدو شد. برای او چیست؟ این ورزشکار این س answeredال را اینگونه پاسخ داد: «من دو دلیل داشتم. اول ، من می خواستم خودم را در جهت کاملا ناشناخته ای برای خودم امتحان کنم. دوم ، دوست دارم شهرمان را به چیزی مانند کوه های آلپ فرانسه تبدیل کنم."
او چندین بار سعی کرد فرماندار شود اما هر بار باخت. او نه تنها از این بابت نگران بود ، بلکه در این تجارت ناآشنا نیز تجربه کسب کرد. چه کسی می داند - شاید بعد از ترک کلی ورزش ، یویچیرو سرانجام یک سیاستمدار شود؟
در این بین ، او آرزوی دستاورد بعدی را دارد - قله ای جدید و نزول از آن. او قصد ندارد از این ورزش کناره گیری کند. حداقل تا زمانی که بدنش صادقانه به او خدمت کند.
زندگی شخصی
یویچیرو میورا متاهل و دارای دو فرزند است. دختر امیلی ، که در همه چیز به پدرش کمک می کند و معتقد است که پدرش منبع الهام برای تمام خانواده است. او از او در همه چیز حمایت می کند و هرگز او را از سفرهای خطرناک منصرف نمی کند.
پسر گوت کوهنورد باتجربه ای است ، او قبلاً در زندگی خود قله های زیادی را فتح کرده است ، اما هنوز نتایج پدرش را تکرار نکرده است.
دولت ژاپن از دستاوردهای یویچیرو میورا بسیار قدردانی می کند و به همین دلیل جایزه ای به نام وی در این کشور تاسیس شد. توسط کسانی دریافت می شود که خود را به چالش کشیده و پتانسیل خود را به حد مجاز رسانده اند.
