اصطلاح "موسیقی کلاسیک" گاهی اوقات بسیار گسترده تفسیر می شود. این نه تنها شامل آثار آهنگسازان برجسته سالهای گذشته ، بلکه بازدیدهایی از مجریان مشهور است که به شهرت جهانی رسیده اند. با این وجود ، معنای کاملاً اصیل «کلاسیک» در موسیقی وجود دارد.
به معنای محدود ، موسیقی کلاسیک به دوره ای نسبتاً کوتاه از تاریخ این هنر ، یعنی قرن هجدهم ، اشاره دارد. نیمه اول قرن هجدهم با کار آهنگسازان برجسته ای مانند باخ و هندل همراه بود. باخ اصول کلاسیک گرایی را به عنوان ساخت اثری کاملاً منطبق با قوانین توسعه داد. فوگ او به شکل کلاسیک - یعنی نمونه ای - از خلاقیت موسیقی درآمده است.
و پس از مرگ باخ ، مرحله جدیدی در تاریخ موسیقی آغاز می شود که با نام هایدن و موتزارت مرتبط است. صدای نسبتاً پیچیده و سنگین با سبک و هماهنگی ملودی ها ، لطف و حتی برخی از لباس های ظریف جایگزین شد. و با این حال ، هنوز هم یک کلاسیک است: در جستجوی خلاقانه خود ، موتزارت تلاش کرد تا شکل ایده آل را پیدا کند.
آثار بتهوون نمایانگر پیوند سنتهای کلاسیک و عاشقانه است. در موسیقی او ، شور و احساس بسیار بیشتر از قانون عقلانی است. در این دوره از شکل گیری سنت موسیقی اروپا ، ژانرهای اصلی شکل گرفت: اپرا ، سمفونی ، سوئیت ، سوناتا.
تفسیر گسترده اصطلاح "موسیقی کلاسیک" دلالت بر کار آهنگسازان دوره های گذشته دارد ، که آزمایش زمان را کرده و برای سایر نویسندگان به استاندارد تبدیل شده است. گاهی اوقات کلاسیک به معنای موسیقی برای سازهای سمفونیک است. واضح ترین (گرچه به طور گسترده گسترش نیافته) را می توان تعریف موسیقی کلاسیک به عنوان تعریف نویسنده ، واضح تعریف شده و ضمنی در چارچوب داده شده دانست. با این حال ، برخی از محققان اصرار دارند موسیقی آکادمیک (یعنی در چارچوب ها و قوانین خاص فشرده شده) و موسیقی کلاسیک را اشتباه نگیرند.
اتفاقی احتمالی در روش ارزیابی تعریف کلاسیک به عنوان بالاترین دستاوردهای تاریخ موسیقی پنهان است. چه کسی بهترین است؟ آیا استادان موسیقی جاز ، بیتلز ، رولینگ استونز و سایر نویسندگان و مجریان شناخته شده می توانند در زمره آثار کلاسیک قرار بگیرند؟ از یک طرف بله این دقیقاً همان کاری است که وقتی کارهایشان را مثال زدنی می نامیم ، انجام می دهیم. اما از طرف دیگر ، موسیقی پاپ جاز از سختگیری متن موسیقی نویسنده ، که مشخصه کلاسیک است ، برخوردار نیست. برعکس ، در آن همه چیز مبتنی بر بداهه پردازی و تنظیمات اصلی است. در این میان ، یک تفاوت اساسی بین موسیقی کلاسیک (دانشگاهی) و مکتب مدرن پست جاز وجود دارد.
