مارگارت وبستر بازیگر ، تهیه کننده و کارگردان تئاتر است که به دلیل کار در صحنه های انگلستان و آمریکا شناخته شده است.
زندگینامه
مارگارت وبستر در خانواده خلاق دو ستاره سینما - بن وبستر و دمی مای ویتی متولد شد. این رویداد که به دنیای تئاتر بازیگری با استعداد بخشید ، در 15 مارس 1905 در نیویورک رخ داد. مارگارت فرزند اول خانواده نبود. برادر بزرگتر او به عنوان شیرخوار درگذشت. بن وبستر هنگام بازی در یکی از نمایش های شکسپیر از تولد دختر مورد انتظار خود از صحنه تئاتر خبر داد.
شکل ظاهری کودک ، خانواده را از نیاز به تور به عنوان بخشی از یک گروه تئاتر راحت نکرد. این دختر به طور مکرر بین انگلیس و ایالات متحده سفر می کرد. در سن 13 سالگی تصمیم گرفته شد که مارگارت تحصیلات خود را در مدرسه کوئین آن ادامه دهد. این مدرسه شبانه روزی مستقل برای دختران در کاورشام ، حومه ای در منطقه Reading واقع شده است. این موسسه آموزشی با این خانواده خلاق همدل بود و به مارگارت اجازه می داد در نمایش های والدینش شرکت کند. این اجازه می داد که یک دختر بسیار جوان در همان صحنه با بازیگر معروف الن تری کار کند. پس از فارغ التحصیلی از مدرسه شبانه روزی در سال 1923 ، این بازیگر آینده این فرصت را پیدا کرد تا تحصیلات خود را در دانشگاه کمبریج ادامه دهد. اما او امتناع کرد. تمایل به دنبال حرفه بازیگری غالب شد. وی وارد مدرسه تئاتر تئاتر Etlinger در لندن شد ، جایی که مادرش ، به موازات نمایش هایش روی صحنه ، به عنوان مدیر و مربی بازیگری کار می کرد.
سال های بعد ، مارگارت صرفه جویی در مهارت های بازیگری خود و شرکت در تولیدات مختلف. با شروع کار طولانی مدت ، بازیگر زن در انگلیس شناخته شده بود. و پس از آن سالها کار پر زحمت دنبال شد. وبستر از بازیگر صحنه به کارگردان تئاتر برادوی تبدیل شده است. او زندگی خود را وقف حرفه خود کرد.
مارگارت وبستر هرگز ازدواج نکرد و فرزندی نداشت. وی در آخرین سالهای زندگی خود از سرطان روده بزرگ رنج می برد و در 13 نوامبر 1972 در بیمارستان سنت کریستوفر در لندن درگذشت. رفتن او نه تنها به معنای پایان یک زندگی درخشان بود ، بلکه به سلسله تئاتر 150 ساله انگلیسی نیز پایان داد.
حرفه
مارگارت وبستر "در تئاتر متولد شد" در هشت سالگی برای اولین بار در صحنه حضور داشت. سپس او در تولید کریسمس الن تری شرکت کرد. علاوه بر این ، والدین دختری که زندگی آنها در تئاتر جریان داشت ، اکنون و سپس به دختر اجازه دادند که به عنوان یک بازیگر اضافی روی صحنه ظاهر شود.
مارگارت وبستر کار حرفه ای خود را در شرکت های تئاتر آغاز کرد. در سال 1929 او به عضو مجموعه ای به نام Old Vic درآمد. در ابتدا ، بازیگر نقش های مکمل را بازی می کرد. چند سال بعد ، او قبلاً در نقش اصلی ظاهر شد ، در نقش لیدی مکبث. در دوره 1934 تا 1936 ، مارگارت قبلاً در چهارده نمایشنامه شرکت داشت ، از جمله نقش های ملکه اسکاتلند ، فرماندار سارا ، شخصیت های نمایشنامه های فرنک ملنار. در این دوره بود که وبستر اولین تجربه کارگردانی خود را دریافت کرد. وی ضمن ادامه کار بازیگری ، 9 کارگردانی را نیز کارگردانی کرد که بیشتر آنها نمایشنامه های جدید بودند. در سال 1937 ، مارگارت پیشنهادی از موریس ایوانز دریافت کرد. او از او دعوت کرد تا تحویل ریچارد دوم را در نیویورک ، که اولین بار در سال 1878 در برادوی ارائه شد ، رهبری کند. وبستر پیش از این هرگز با بازیگران شهر نیویورک کار نکرده است. وی درباره این تجربه نوشت: "خیلی زود من برخی تفاوتهای اساسی بین بازیگران آمریکایی و انگلیسی را کشف کردم ، خصوصاً وقتی صحبت از شکسپیر می شود. آمریکایی ها بیشتر کار می کردند ، تمرکز بیشتری داشتند و باز بودند."
وبستر که برای کارگردانی خود مورد تحسین منتقدان قرار گرفت ، به کار با اوانز در زمینه هملت (1938) ، هنری چهارم (1939) ، شب دوازدهم (1940) و مکبث (1941) ادامه داد.وی در سال 1939 نسخه مختصر چهار کمدی شکسپیر را برای تئاتر Globe که در نمایشگاه جهانی نیویورک ارائه شد ، کارگردانی کرد.
در سال 1942 ، وبستر با انتخاب بازیگر سیاه پوست پاول رابسون برای بازی در نقش مور در تولید اتللو غوغایی ایجاد کرد که اوتا هاگن و خوزه فرر نیز در آن بازی کردند.
اگرچه پیش بینی می شد که به دلیل رویکرد نامتعارف در انتخاب بازیگران ، تولید با شکست روبرو شود ، این نمایش در رکورد 295 اجرا برای بینندگان نمایش داده شد.
پروژه های مارگارت به عنوان کارگردان به هیچ وجه محدود به شکسپیر نبود. به رهبری او نمایشنامه های اوریپیدس "زنان تروا" ، "نبرد فرشتگان" ، "باغ گیلاس" ساخته چخوف و دیگران روی صحنه رفت.
در سال 1951 ، شغل وبستر پس از اتهام متعهد بودن به کمونیسم ، مورد انتقاد قرار گرفت. خوزه فرر ، تحت فشار ، قبل از كمسیون تحقیق درباره فعالیتهای ضد آمریكایی نام او را صدا كرد. و علیرغم این واقعیت که سرانجام از همه اتهاماتش پاک شد ، مارگارت در لیست سیاه قرار گرفت و به سختی کار در ایالات متحده پیدا کرد. او به انگلستان بازگشت و دوباره کارگردانی را در آنجا آغاز کرد.
در سال 1961 ، وزارت امور خارجه آمریكا از مارگارت وبستر دعوت كرد تا به عنوان عضوی از برنامه متخصصان آمریكا از آفریقای جنوبی بازدید كند. این به او اجازه داد تا وضعیت سابق خود را در آمریکا بازیابی کند. وی در حالی که در تور بود ، سخنرانی می کرد ، از شکسپیر کنسرت می خواند و چندین تولید را کارگردانی می کرد. در سال های بعد ، او همچنین به عنوان یک مدرس مدعو در دانشگاه های مختلف آمریکا فعالیت کرد ، در زمینه آموزش ، کارگردانی و اجرا در نمایش های زنان خود بر اساس آثار شکسپیر و برنارد شاو فعالیت داشت.
اختصاص داده شده به این حرفه ، مارگارت وبستر هرگز ازدواج نکرده و فرزندی نداشته است. او چند سال آخر زندگی خود را در جنوب شرقی ماساچوست در مکانی به نام Martha's Vineyard گذراند. در اینجا او روی نوشتن خاطرات خانوادگی "همان ، فقط متفاوت" (1969) و زندگینامه "دخترت را روی صحنه نبر" (1972) کار کرد. هنگامی که وضعیت سلامتی بازیگر زن مبتلا به سرطان به طرز قابل توجهی وخیم شد ، وی در بیمارستان مقدس کریستوفر بازنشسته شد ، از آنجا که پیام در مورد مرگ او از آنجا بود.
