مارگارت رادرفورد (راترفورد) بازیگر سینما و تئاتر انگلیسی است که اولین بار در سال 1936 روی صفحه نمایش ظاهر شد. و اولین حضور او در صحنه تئاتر در سن 33 سالگی انجام شد. وی در سال 1964 برای بازی درخشان خود در فیلم افراد بسیار مهم تندیس اسکار طلایی و گلدن گلوب را از آن خود کرد.
فعالیت مارگارت رادرفورد در تئاتر و سینما کاملاً دیر آغاز شد. او فقط در سال 1925 به تئاتر آمد و 11 سال بعد وارد سینما شد. با این حال ، این به هیچ وجه مانع از بازی در یک زن با استعداد که از کودکی آرزوی بازیگر شدن را داشت ، نمی شود. بیشتر نقش های او بسیار موفق بوده اند.
استعداد بازیگری مارگارت توسط شخص ملکه الیزابت دوم قدردانی شد که به این هنرمند عنوانی اشراف اعطا کرد. علاوه بر این ، در اوایل دهه 1960 ، رادرفورد ابتدا عنوان افسر امپراتوری انگلیس را به خود اختصاص داد و سپس - بانوی سواره نظام. جوایز آکادمی هنر و درام وبر داگلاس نیز به احترام وی نامگذاری شد. و در سال 1963 ، نویسنده معروف آگاتا کریستی رمانی را به این هنرمند با استعداد اختصاص داد - "و ، ترک خوردن ، آینه زنگ می زند …".
حقایق بیوگرافی
مارگارت تیلور رادرفورد در شهر کوچک استان بالخم به دنیا آمد. در حومه جنوبی لندن در انگلستان واقع شده است. بازیگر آینده در سال 1892 متولد شد. روز تولد او: 11 مه. مارگارت تنها فرزند خانواده بود.
پدر این دختر ویلیام بن نام داشت. وی از زوال عقل رنج می برد و در سال 1883 پدر خود را کشت. در اوایل دهه 1900 ، وی برای معالجه اجباری به یک کلینیک روانپزشکی بسته شد ، جایی که ویلیام 7 سال طولانی را در آنجا گذراند. پس از آن ، برادر بزرگتر او حضانت او را گرفت.
مادر مارگارت فلورانس نیکلسون نام داشت. پس از تولد دخترش ، او موقتاً به هندوستان رفت و کودک را با خود برد. اما وقتی مارگارت 3 ساله بود ، مادرش خودکشی کرد.
در سه سالگی بازیگر زن آینده به انگلستان بازگشت. عمه اش بیسی نیکلسون در لندن زندگی می کرد ، که بچه را پیش خود برد. آنها در ویمبلدون زندگی می کردند. در میان نزدیکان وی نیز تونی بن ، سیاستمدار انگلیسی بود. او پسر عموی مارگارت رادرفورد بود.
در سنین پایین ، دختر علاقه مند به خلاقیت و هنر شد ، او توسط تئاتر جذب شد. بنابراین ، وقتی مارگارت به مدرسه رفت ، شروع به گذراندن دروس خصوصی بازیگری کرد که خاله با کمال میل آن را پرداخت کرد. رادرفورد در دبیرستان ویمبلدون تحصیل کرد.
علیرغم این واقعیت که مارگارت رادرفورد آرزوی یک حرفه بازیگری را داشت ، بلافاصله پس از تحصیلات مقدماتی موفق به شروع یک حرفه خلاقانه نشد. مدتی دختر به عنوان معلم سخنرانی در جمع کار می کرد. پس از مرگ عمه ، او ارث کوچکی دریافت کرد که به لطف آن توانست به خلاقیت روی بیاورد.
در سال 1925 ، مارگارت تست داد و به گروه تئاتر Old Vic واقع در لندن پیوست. در ابتدا ، این بازیگر فقط نقش های جزئی را بازی می کرد ، اما با گذشت زمان توانست به رسمیت شناخته شود. او عمدتاً در نمایش های کلاسیک ، از جمله نمایشنامه های مبتنی بر آثار ویلیام شکسپیر ، شرکت می کرد. به عنوان مثال ، یکی از اولین کارهای او نقش کمی در تولید "رام کردن زیرک" بود.
این هنرمند در دهه 1930 وارد سینمای بزرگ شد. اولین فیلم با مارگارت رادرفورد در سال 1936 اکران شد. پس از آن ، فعالیت بازیگری وی در سینما با سرعت زیادی پیشرفت کرد. مارگارت علی رغم سن و سالش ، به سرعت به یک بازیگر زن واقعاً متقاضی تبدیل شد.
وی به ویژه با بازی خانم مارپل در فیلم های ساخته شده بر اساس آثار آگاتا کریستی مشهور بود. قابل توجه است که خود آگاتا کریستی در ابتدا نسبت به این بازیگر زن بسیار بدبین بود. او معتقد بود که رادرفورد شخصیت قهرمان را تحریف می کند. با این حال ، بعداً ، هنگامی که زنان ملاقات کردند ، دوستی بین کریستی و مارگارت رادرفورد برقرار شد.نویسنده دیدگاه های خود را در مورد بازیگری مارگارت و ارائه شخصیت خود تعریف کرد. در نهایت ، او احترام و احترام خود را به هنرمند با اختصاص یکی از رمان هایش به او ابراز داشت.
مارگارت رادرفورد در طول زندگی خود چندین بار از افسردگی رنج می برد. او استعداد ارثی به آسیب های روحی داشت و از مواجهه با جنون واقعی بسیار ترسیده بود. به همین دلیل ، این هنرمند به عمد از بچه دار شدن امتناع کرد. در پایان زندگی ، تمام ترس های او به بیماری آلزایمر تبدیل شد. به دلیل شکاف حافظه ناشی از آن و سرعت رو به وخامت سلامتی ، بازیگر مجبور شد در اواخر دهه 1960 به کار خود پایان دهد.
حرفه فیلم
در سال 1936 ، همزمان دو نوار با مشارکت بازیگر زن منتشر شد: "Dusty Ermine" و "Speaks of the Devil". سپس ، طی دهه های 1930-1940 ، مارگارت رادرفورد در فیلم هایی مانند "به هر قیمتی" ، "عروسی خاموش" ، "قناری زرد" ، "انگلیسی بدون اشک" ، "شبح شاد" ، "میراندا" ، "پاس" ظاهر شد. در Pimlico ". در سال 1946 ، او اولین بازی تلویزیونی خود را انجام داد و در فیلم تلویزیونی "اهمیت جدی بودن" بازی کرد.
در سال 1950 ، مارگارت رادرفورد اولین نقش خود را در یک سریال تلویزیونی انجام داد و در تئاتر یکشنبه شب بی بی سی ظاهر شد. این پروژه تا پایان سال 1959 روی صفحه نمایش قرار گرفت. دو سال بعد ، این هنرمند در فیلم موفق "اهمیت جدی بودن" ظاهر شد و در سال 1953 فیلم "دردسر مغازه" اکران شد که مورد توجه منتقدان و بینندگان فیلم قرار گرفت.
در اواخر دهه 1950 ، مارگارت رادرفورد با بازی در پروژه هایی مانند Just So Lucky و It's All Right Jack به شهرت دیگری دست یافت.
در طول دهه 1960 ، تقریباً در هر فیلمی که این بازیگر با استعداد حضور داشت ، موفقیت زیادی کسب کرده و امتیاز بالایی نیز کسب کرده است. از جمله پروژه های مشارکت وی می توان به موارد زیر اشاره کرد: "در ساعت 4:40 بعد از ظهر از پدینگتون" ، "پس از تشییع جنازه" ، "هی قتل!" ، "بدترین قتل" ، "زنگ های نیمه شب" ، "کنتس هنگ کنگ". در سال 1963 ، اولین نمایش فیلم "افراد بسیار مهم" اتفاق افتاد که در آن مارگارت رادرفورد در کنار هنرمندان مشهوری مانند ریچارد برتون و الیزابت تیلور ظاهر شد. اگرچه رادرفورد در این فیلم نقش مکمل را بازی کرد ، اما از استعداد او بسیار استقبال شد. و یک سال بعد او برنده جوایز گلدن گلوب و اسکار شد.
آخرین فیلم ها با مشارکت بازیگر زن در سال 1967 اکران شدند. او در "عربلا" نقش پرنسس ایلاریا را بازی کرد و در "دنیای حواس پرت مادر غاز" برای اولین بار در کار حرفه ای خود به عنوان صداپیشه ظاهر شد.
مارگارت رادرفورد برای 3 فیلم دیگر قرارداد داشت. در سال 1969 ، او حتی فیلمبرداری در فیلم "مریم مقدس و کولی" را شروع کرد ، اما در پایان به دلیل کمبود شدید حافظه مارگارت ، بازیگر دیگری جایگزین او شد. در سال 1970 ، او مجبور به فسخ قرارداد برای فیلمبرداری در فیلم "آواز نروژ" شد. در همان سال ، علیرغم شروع تمرینات ، مارگارت رادرفورد ، به دلیل ضعف سلامتی ، مجبور شد از کار در فیلم "آقای دیکنز بزرگ و تکرار نشدنی" خودداری کند.
زندگی شخصی و مرگ
تنها شوهر این بازیگر زن استرینگر دیویس بود که به همراه همسرش در 27 فیلم و پروژه تلویزیونی ظاهر شد. عروسی در سال 1945 برگزار شد. استرینگر و مارگارت تا زمان مرگ بازیگر زن با هم بودند.
مارگارت در پایان زندگی خود از بیماری آلزایمر رنج می برد. وی به دلیل ذات الریه در دهکده انگلیسی Chalfont St. Peter واقع در باکینگهام شایر درگذشت. تاریخ درگذشت وی: 22 مه 1972
مراسم یادبودی در کلیسای سنت پل در کاونت گاردن برگزار شد. این بازیگر زن در گورستان در Jerrads Cross دفن شده است.
شوهر مارگارت رادرفورد 1.5 سال پس از همسرش درگذشت. قبر او در کنار قبر همسرش است.
