شطرنج یکی از اعتیاد آورترین بازی های رومیزی است. طبق افسانه ها ، سن آنها بیش از 50 قرن است. آیا این بازی می تواند مهارت های عملی فراهم کند ، تفکر استراتژیک را توسعه دهد؟
استراتژی شطرنج
گیم پلی بازی شطرنج به سه قسمت مهم تقسیم می شود: باز (آغاز) ، بازی میانه (میانه) و بازی آخر (پایان). هر یک از این مراحل را بازیکن برای خود تعیین می کند (با چشم).
معروف است که بسیاری از استراتژیست های بزرگ نظامی شطرنج بازان بسیار خوبی بودند. به عنوان مثال ، سووروف از دوران کودکی بازیکن خوبی بود ، در حالی که ناپلئون به عنوان یکی از بهترین شطرنج بازان دوران شناخته می شد (بسیاری از بازی های او باقی مانده اند).
به طور معمول ، مهارت های مورد نیاز برای بازی به دو گروه بزرگ تقسیم می شوند: تاکتیک ها و استراتژی ها. تاکتیک به معنای توانایی ایجاد ترکیبات است - گروههای دو تا چهار حرکتی ، بلافاصله منجر به نتایج قابل مشاهده می شوند (مات یا پیروزی ، تساوی یا برد یک قطعه). از طرف دیگر ، استراتژی در شطرنج شامل تجزیه و تحلیل نقاط قوت و ضعف فرد ، ساختن برنامه ای برای یک بازه طولانی از بازی است. این شامل یک ترتیب پیاده ، تقویت مربع های کلیدی و حفظ قطعات لازم برای پیروزی است.
برنامه زندگی
توانایی تفکر استراتژیک برای مدت زمان طولانی می تواند با موفقیت به زندگی واقعی منتقل شود. شناخته شده است که افرادی که نقشه ها را روی کاغذ و لیست کارها تنظیم می کنند ، بیشتر از "بدون هیچ کاری" بدون برنامه های واقع بینانه موفق می شوند در تجارت موفق شوند. تعیین اهداف ، تجزیه و تحلیل مهمترین وظایف و توانایی دیدن چشم اندازها - همه اینها می تواند به شما یک بازی شطرنج بدهد.
اگر با ساعت شطرنج بازی کنید ، تفکر استراتژیک سریعتر توسعه می یابد. این به شما یک مهارت اساسی دیگر در زندگی می دهد - کنترل زمان.
از بازیهای موفق می توان درک نیاز به برنامه ریزی اقدامات اصلی ، تهیه یک برنامه کلی با تنظیمات کوچک "پایین تخلیه" را بدست آورد. چیزی وجود ندارد چون همه چیز در زندگی طبق برنامه پیش می رود. شکست ها و شکست ها (که اجتناب ناپذیر هستند) نگرش مثبتی به زندگی را یاد می دهند ، یاد می گیرند که درس بگیرند ، اشتباهات را اصلاح کنند.