مرگ زودهنگام سرگئی یسنین یکی دیگر از صفحات تلخ تاریخ ادبیات روسیه است. عزیمت شاعر در اوج زندگی و پتانسیل خلاقیت برای عزیزان و علاقه مندانش شوک بزرگی بود. تاکنون همه طرفداران یسنین با نسخه رسمی خودکشی موافق نیستند. اولین تحقیق حاوی نادرستی های بسیاری است ، اما ارائه نظریه های جایگزین در رابطه با دور بودن حوادث نیز دشوار است.
شرایط مرگ
مانند بسیاری از افراد خلاق ، وضعیت روانی یسنین در طول زندگی او ناپایدار بود. او اغلب ناراحتی های روحی خود را با الکل خیس می کرد ، و در آغوش بسیاری از زنان به دنبال تسلیت بود. اما این شاعر هرگز خوشبختی شخصی پیدا نکرد ، اگرچه اندکی قبل از مرگش برای سومین بار ازدواج کرد. همسر جدید سوفیا تولستایا ، با دیدن وضعیت ناپایدار همسرش ، بر درمان وی در یک کلینیک تخصصی اصرار ورزید. در فضای پنهان کاری ، یسنین حدود یک ماه را در آنجا گذراند و در 21 دسامبر 1925 ، دیوارهای م institutionسسه پزشکی را ترک کرد.
با این حال ، با توجه به اقدامات بعدی وی ، به راحتی می توان فهمید که افسردگی شاعر به هیچ وجه از بین نرفته است. او مسکو را ترک کرد و تقریباً تمام پس انداز خود را گرفت. یسنین آخرین روزهای زندگی خود را در لنینگراد و در دیوارهای هتل آنگلتر گذراند. او با دوستان ادبی خود ملاقات کرد و فقط یک بار وقت خود را به خلاقیت اختصاص داد. "خداحافظ دوست من ، خداحافظ …" شعری است با عنوان و محتوای نبوی. شاعر آن را در آستانه مرگ به همكارش ولف ارليچ منتقل كرد.
به نظر می رسد معنای کامل این دو رباعی همان چیزی است که خیلی زود در اتاق یسنین اتفاق خواهد افتاد. و رنج و حساسیت احساسات شاعر فقط شهادت دوست او را تأیید می کند. به گفته ارليچ ، او از كمبود جوهر در اتاق هتل شكايت كرد ، از اين رو با خون خود شعر سرود.
روز بعد - 28 دسامبر 1925 - جسد یسنین مرده توسط میهمانان بعدی او - روزنامه نگار جورجی اوستینوف به همراه همسرش - کشف شد. طبق پروتکل تحقیقات رسمی ، شاعر خود را از یک لوله گرمایش مرکزی حلق آویز کرد. بدن او از سقف اتاق آویزان بود و در کنار آن کابینت وارونه قرار داشت. کالبد شکافی علت خفگی مرگ یسنین را ذکر کرد. برش کشف شده بر روی دست متوفی و یک فرورفتگی کوچک بر روی پیشانی ، به گفته کارشناس پزشکی قانونی ، تهدیدی برای زندگی نبود. با شناسایی مرگ غم انگیز شاعر به عنوان یک خودکشی ، تحقیقات مختومه شد.
خداحافظی با یسنین دو بار اتفاق افتاد. در اتحادیه شعرای لنینگراد ، اولین مراسم تشییع جنازه مدنی ترتیب داده شد و سپس جسد به مسکو منتقل شد و مراسم تشییع جنازه دیگری در خانه مطبوعات برگزار شد. این شاعر در آخرین روز سال 1925 - 31 دسامبر - در قبرستان معروف واگانکوفسکی به خاک سپرده شد.
نسخه قتل
برای سالها ، شرایط مرگ یسنین شک و شبهه ای در میان تحسین کنندگان کار او ایجاد نکرد. فقط در دهه 1970 بود که نسخه خودکشی صحنه دار محبوبیت بیشتری پیدا کرد. ادوارد خلیستالف ، محقق مسکو ، بنیانگذار آن است. به زودی سو susp ظن او توسط تعداد زیادی از افراد همفکر پیدا شد. هواداران نسخه قتل پس از بررسی داده های تحقیقات رسمی و عکس های پس از مرگ شاعر ، ادعا کردند که وی قبل از مرگ به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته و سپس مرده را در یک حلقه به دار آویخته اند.
افسران امنیتی دولت اتحاد جماهیر شوروی قاتل خوانده شدند. از جمله دست اندرکاران این جنایت ذکر شد: تروتسکی ، چکیست بلومکین ، پزشک قانونی گوربوف ، رئیس پلیس شهر یگوروف و حتی ولف ارلیچ ، که از آخرین کسانی بود که یسنین را زنده دید. در پی نظریه های متعدد ، در سال 1989 کمیسیونی به ریاست منتقد ادبی یوری پروکوشف درگذشت شاعر را بر عهده گرفت. به ابتکار وی ، متخصصان تعدادی معاینه اضافی را انجام دادند و اسناد بایگانی را مطالعه کردند.
به طور خاص ، نظریه مربوط به ارتفاع دیوارها در هتل لغو شد.طرفداران وی استدلال کردند که یسنین ، قد 170 سانتی متری ، نمی تواند خود را از سقف آویزان کند ، زیرا قد او در آنگلتر به 4 متر می رسد. با این حال ، طبق تحقیقات ، فاصله واقعی تا سقف اتاق 3.5 متر بود ، به این معنی که متوفی می تواند با استفاده از پایه یک و نیم متری خودش به او برسد.
لحظه دیگری که مخالفان نسخه خودکشی را گیج کرد بستن طناب به لوله عمودی بود. ظاهراً این غیرممکن است و طناب باید به پایین بلغزد. اما در اینجا نیز این آزمایش عکس این موضوع را نشان داد.
علاوه بر این ، کارشناسان یک بار دیگر ماهیت تورفتگی افقی روی پیشانی آن مرحوم را توضیح دادند. با مطالعه دقیق ماسک های مرگ یسنین ، تأیید شد که از تماس سر با لوله تشکیل شده است: قطر جرم ادعا شده همزمان است و شیب مشخصه سر به دلیل جابجایی گره روی آن ایجاد می شود حلقه طناب
سایر استدلالهای کم اهمیت محققان خود خوانده نیز توضیحات کاملاً منطقی یافتند. و خلاقیت ، رفتار و خلق و خوی شاعر آشکارا افکار خودکشی وی را نشان می دهد. با این حال ، زندگی بسیاری از بزرگان با شایعات ، تئوری های جسورانه ، تخیلات احاطه شده است. از این نظر ، یسنین نیز از این قاعده مستثنی نبود.
