هلن ماری کالدیکات پزشک استرالیایی و نویسنده کتابهایی در زمینه دفاع هسته ای است. وی چندین انجمن را برای مقابله با استفاده از انرژی هسته ای ، استفاده از مهمات اورانیوم تخلیه شده ، سلاح های هسته ای و گسترش سلاح های هسته ای و جنگ به طور کلی تاسیس کرده است.
او برای بسیاری از مستندها قهرمان شد ، چندین فیلم به فعالیت های هلن کالدیکات اختصاص یافت.
زندگینامه
هلن در 7 آگوست 1938 در ملبورن ، استرالیا متولد شد. پدر مدیر کارخانه است ، مادر یک طراح داخلی.
وی در مدرسه دخترانه فینتونا و دبیرستان خصوصی بالوین تحصیل کرد. در 17 سالگی وارد دانشکده پزشکی دانشگاه آدلاید شد. در سال 1961 وی تحصیل کرد و دکترای پزشکی شد.
وی در سال 1962 با ویلیام کالدیکات ، رادیولوژیست اطفال که در همه فعالیت های وی درگیر بود ، ازدواج کرد. خانواده وی دارای سه فرزند هستند: فیلیپ ، پنی و ویلیام جونیور.
در سال 1966 ، هلن کالدیکات به بوستون ، ماساچوست نقل مکان می کند ، جایی که هلن وارد یک دوره کارآموزی سه ساله در دانشکده پزشکی هاروارد می شود.
در سال 1969 ، او به آدلاید بازگشت و بخش کلیه را در بیمارستان ملکه الیزابت بر عهده گرفت.
در اوایل دهه 1970 ، وی یک اقامت یک ساله و یک دوره کارآموزی دو ساله در کودکان در بیمارستان کودکان آدلاید را گذراند و به عنوان متخصص اطفال واجد شرایط شد.
همه اینها به هلن امکان می دهد اولین کلینیک فیبروز کیستیک (فیبروز کیستیک) استرالیا را در بیمارستان کودکان آدلاید افتتاح کند. در حال حاضر این کلینیک بهترین میزان بقا را در سراسر استرالیا دارد.
در سال 1977 ، کالدیکات به عنوان استاد اطفال در مرکز پزشکی بوستون مشغول به کار شد. وی همچنین از سال 1977 تا 1980 در دانشکده پزشکی هاروارد به آموزش طب اطفال پرداخت.
فعالیت ضد هسته ای
علاقه هلن به خطرات انرژی هسته ای در سال 1957 پس از خواندن کتابی در مورد فاجعه هسته ای در استرالیا به وجود آمد. در اوایل دهه 1970 ، کالدیکات در حال حاضر یک فعال محبوب ضد هسته ای در استرالیا ، نیوزیلند و آمریکای شمالی بود.
اولین موفقیت هلن متقاعد کردن دولت استرالیا و نیاز به شکایت از فرانسه در رابطه با آزمایش های سلاح هسته ای در اقیانوس آرام بود. تا سال 1972 ، فرانسه مجبور به پایان دادن به این آزمایشات شد. همچنین ، آموزش اتحادیه های صنفی در استرالیا در مورد خطرات استخراج اورانیوم منجر به ممنوعیت استخراج و صادرات آن به مدت 3 سال شد.
در سال 1979 ، هلن از اتحاد جماهیر شوروی شوروی بازدید کرد و اسنادی را در مورد استقرار موشک های کروز آمریکایی ، که فقط 3 دقیقه پس از پرتاب می توانست مسکو و دیگر شهرهای شوروی را مورد اصابت قرار دهد ، مطالعه کرد. پس از آن ، کالدیکوت تصمیم می گیرد حرفه پزشکی خود را ترک کند و خود را وقف پایان دادن به مسابقه تسلیحات هسته ای و افزایش وابستگی به انرژی هسته ای کند.
در سال 1980 ، در ایالات متحده ، انجمن زنان برای خلع سلاح هسته ای را تاسیس کرد که بعداً به انجمن زنان جهت جدید تغییر نام داد. این جامعه در تلاش است تا هزینه های دولت برای انرژی هسته ای و سلاح های هسته ای را کاهش دهد و آنها را به برنامه های دیگر هدایت کند.
در سال 1961 ، سازمان پزشکان برای مسئولیت اجتماعی در ایالات متحده ایجاد شد که تقریباً تا سال 1978 غیر فعال بود. در سال 1978 ، کالدیکات رئیس آن شد و طی 5 سال آینده ، وی بیش از 23000 پزشک استخدام کرد که به صورت داوطلبانه ، شروع به آموزش مردم و سایر پزشکان در مورد خطرات بهداشتی انرژی هسته ای کردند. هلن سعی کرده شعبات این سازمان یا سازمانهای مشابه را در کشورهای دیگر جهان ایجاد کند. متعاقباً ، فعالیتهای این سازمان كه به پزشكان بین المللی برای جلوگیری از جنگ هسته ای تغییر نام یافت ، جایزه صلح نوبل را دریافت كرد.
هلن پس از متهم شدن به تصاحب اختیارات غیرضروری و استفاده از اختیارات پنهان ، مجبور به ترک سازمان در سال 1983 شد.
در سال 1994 ، کالدیکوت کتاب جدید خود را منتشر کرد ، جنون هسته ای: آنچه می توانی انجام دهی ، و پیامدهای پزشکی استفاده از انرژی هسته ای را توصیف می کند.
در سال 1995 ، وی در ایالات متحده برای مدرسه جدید تحقیقات اجتماعی در مورد سیاست جهانی و محیط زیست سخنرانی کرد و STAR را تأسیس کرد. برای حقیقت در مورد تابش."
وی در سال 2001 کتاب ششم خود را با عنوان "یک خطر هسته ای جدید: مجتمع نظامی-صنعتی جورج دبلیو بوش" منتشر کرد. در همان سال ، م theسسه تحقیقات سیاست هسته ای را ایجاد می کند ، دفتر مرکزی آن در واشنگتن دی سی است. این سازمان فعالیت های آموزش عمومی و رسانه ای را در مورد خطرات انرژی هسته ای انجام می دهد ، در مورد برنامه ها و سیاست های انرژی و سلاح تحقیق می کند و از طریق مبارزات آموزش عمومی سعی در پایان دادن به تمام استفاده های انرژی هسته ای دارد. این موسسه اکنون فراتر از هسته ای نامیده می شود.
در سال 2008 ، هلن بنیاد هلن کالدیکات را برای آینده ای بدون هسته ایجاد می کند ، که بیش از 4 سال است که نمایش رادیویی "اگر این سیاره را دوست داری" پخش می کند.
در سال 2009 ، او باراک اوباما را به تلاش برای جهانی بدون سلاح هسته ای فراخواند. وی خاطرنشان کرد که اگرچه جورج دبلیو بوش اروپا را از برخی سلاح های هسته ای آزاد کرده بود ، اما بیل کلینتون هرگز در مورد حذف کامل سلاح های هسته ای استراتژیک توافق نکرده بود.
در سال 2014 ، کالدیکوت در سیاتل ، واشنگتن در مورد ادامه تأثیر فوکوشیما سخنرانی کرد.
وی پس از انتخاب دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده ، وی را متهم کرد که کتاب نمی خواند و از سیاست آمریکا یا سیاست جهانی چیزی نمی داند.
مستند
هلن کالدیکات در مستندهای متعددی بازی کرده و در برنامه های تلویزیونی شرکت کرده است.
در سال 1980 ، مستند We are the pigs pigs ، به کارگردانی جوآن هاروی منتشر شد.
در سال 1981 ، مستند هشت دقیقه تا نیمه شب: پرتره ای از دکتر هلن کالدیکات به کارگردانی مری بنیامین فیلمبرداری شد. این نقاشی برنده جایزه اسکار شد.
در سال 1982 ، مستند کوتاه اگر این سیاره را دوست داری ، به کارگردانی تری نش ، منتشر شد. هیئت ملی فیلمبرداری کانادا تصمیم گرفته است به این فیلم جایزه اسکار از کانادا اعطا کند.
در سال 1984 ، مستند "در دستان ما" به کارگردانی رابرت ریشتر و استنلی وارنوف ظاهر شد.
در سال 1998 ، WGBH مستند تلویزیونی American Experience را تولید کرد.
مستند جنگ هلن: پرتره ای از یک مخالف به کارگردانی آنا بروینوفسکی در سال 2004 نگاهی به زندگی کالدیکات از نگاه خواهرزاده اش می اندازد.
در همان سال 2004 ، کمپانی فیلم سازی Gary Null Movie Pictures ، با کمک کارگردان Gary Null ، مستند Fatal Fallout را فیلمبرداری می کند. میراث بوش ،
در سال 2005 ، مستند Poison Dust به کارگردانی سو هریس فیلمبرداری شد.
در سال 2007 ، سازمان پخش استرالیا در حال فیلمبرداری یک مجموعه مستند کامل به نام Differences of Opinion است.
در سال 2009 ، به راهنمایی کارگردان دنیس دلستراک ، Lovic Media Coptor Productions Inc در حال فیلمبرداری مستند Pax Americana and the Weapons of Space است. در آن ، کالدیکات با کارشناسان امور خارجه ، فعالان امنیت فضا و مقامات نظامی مصاحبه می کند.
در سال 2010 ، محمد الساوی و جوشوا جیمز فیلم مستند "دانشگاه بمب های هسته ای" را فیلمبرداری کردند.
در سال 2011 ، مجموعه تلویزیونی Democracy Now! منتشر شد.
در مستند وعده Pandora's 2013 ، با Caldicott در مورد عواقب سلامتی فاجعه هسته ای چرنوبیل مصاحبه شده است. این فیلم به کارگردانی رابرت استون ، فیلمبرداری رابرت استون پروداکشنز و ولکان پروداکشنز ساخته شده است.
همچنین در سال 2013 فیلمی به کارگردانی پیتر چارلز داونی و United Natures Independent Media، United Natures منتشر شد.
سومین مستند 2013 در مورد کارهای کالدیکوت ، خیابان اوراکلس پنسیلوانیا است که به کارگردانی تیم ویلکینسون ساخته شده است.
