جورج اوبراین بازیگر سینما ، فیلم صامت و ستاره فیلم صوتی دهه 30 آمریکایی است. مشهورترین اثر سینمایی اوبراین نقش اصلی فیلم طلوع آفتاب: آوازی از دو مرد در سال 1927 به کارگردانی مورناو بود.
زندگینامه
جورج اوبراین در 19 آوریل 1899 در سانفرانسیسکو ، کالیفرنیا متولد شد. علاوه بر او ، خانواده دارای دو فرزند دیگر بودند: برادر کوچکترش دانیل جورج و مارگارت دوناهو اوبراین. پدر او ، دن اوبراین ، رئیس پلیس شهر سانفرانسیسکو بود و به دلیل هدایت دستگیری اوباش مشهور روسکو "مرد چاق" آربوکل در سپتامبر 1921 در یک مهمانی جنجالی روز کارگر که توسط آربوکل برگزار شد ، مشهور شد. دن اوبراین پس از بازنشستگی از نیروی پلیس ، مسئولیت مدیر جراحی کالیفرنیا را بر عهده گرفت.
در طول جنگ جهانی اول در سال 1917 ، جورج اوبراین به نیروی دریایی ایالات متحده پیوست و در یک زیردریایی خدمت کرد. در طول نبرد ، اوبراین با بیرون کشیدن بسیاری از تفنگداران مجروح از صحنه جنگ ، خود را متمایز کرد و به همین دلیل مدال شجاعت دریافت کرد. پس از پایان جنگ ، اوبراین بوکس را جدی گرفت و خیلی زود قهرمان سبک وزن سبک ناوگان اقیانوس آرام شد.
در طول جنگ جهانی دوم ، اوبراین دوباره به خدمت در نیروی دریایی ایالات متحده درآمد و در ناوگان اقیانوس آرام به عنوان مربی فرود خدمت کرد. وی بارها به عنوان افسر جایزه دریافت و از جنگ فارغ التحصیل شد. پس از جنگ ، وی خدمات نظامی خود را در ذخیره نیروی دریایی ایالات متحده ادامه داد و تنها در سال 1962 با درجه دریادار بازنشسته شد.
حرفه
اوبراین در 20 سالگی برای فتح هالیوود آمد. در ابتدا می خواست فیلمبردار شود و موفق شد به عنوان دستیار تصویربردار با تام میکس و باک جونز کار کند.
اوبراین کار بازیگری خود را با اجرای چندین نقش مختلف و کار به عنوان بدلکار آغاز کرد. اولین نقش شناخته شده اوبراین در درام کارگردانی جورج ملفورد در سال 1922 لیدی موران لتی بود. این فیلم مشهورترین فیلم سینمایی با بازی رودلف والنتینو شد.
در سال 1924 ، اوبراین موفق شد اولین نقش اول خود را در فیلم درام مردی که برگشت بازگشت. همبازی وی در این فیلم بازیگر انگلیسی دوروتی مک کیل بود که وی نیز در اکران بازی کرد.
در همان سال ، جان فورد کارگردان مشهور سینما ، اوبراین را به بازی در فیلم "اسب آهنین" با بازیگر زن مژگ بلامی دعوت کرد. این فیلم با انتقادات مثبت منتقدان و تماشاگران روبرو شد و فروش بالایی در گیشه داشت ، بنابراین فورد قرارداد خود را با اوبراین برای 9 فیلم دیگر تمدید کرد.
در سال 1927 ، اوبراین با کارگردانی مورناو در طلوع آفتاب: آوازی از دو مرد ، در کنار بازیگر زنت گینور بازی کرد. این فیلم سینمایی موفق به دریافت سه جایزه اسکار شد و با اوبراین در نقش اصلی به معروف ترین فیلم تبدیل شد.
در همان سال 1927 ، اوبراین در درام حماسی "سمت شرق ، غرب" نقش اصلی را در نیویورک بازی کرد.
اوبراین باقیمانده دهه 1920 را به عنوان یک بازیگر بسیار محبوب سینما سپری کرد که اغلب برای بازی در فیلم های اکشن و ماجراجویی دعوت می شد. او با محبوب ترین بازیگران زن آن زمان جفت شد: آلما روبنس ، آنیتا استوارت ، دولورس کاستلو ، مادج بلامی ، جانت گینور و اولیو بوردن. اوبراین حتی در دهه 1920 رابطه عاشقانه ای با دومی داشت.
با ظهور فیلم های صوتی ، اوبراین در نقش های اصلی وسترن تخصص داشت و بندرت در خارج از ژانر فیلمبرداری می کرد. در طول دهه 1930 ، اوبراین در لیست ستاره های هالیوود قرار داشت. وسترن ها با بازی او به طور مداوم در 10 لیست برتر گیشه قرار می گیرند. تقریباً همیشه ، او در زین اسب محبوب خود به نام مایک بازی می کرد.
پس از پایان جنگ جهانی دوم ، جورج اوبراین به روابط دوستانه خود با مربی سابق خود جان فورد ادامه داد و گهگاه در فیلم های او بازی می کرد. اینها فورت آپاچی ، روبان زرد پوشید و پاییز در چاین بود.
آخرین نقش اصلی اوبراین در فیلم The Golden Raiders در سال 1951 و در فیلم کمدی سه عروسک همان سال بود.
اوبراین هنگام خدمت در ذخیره نیروی دریایی ایالات متحده ، پروژه ای را برای وزارت دفاع تحت برنامه "مردم به مردم" رئیس جمهور آیزنهاور به پایان رساند. این پروژه مجموعه ای از فیلم ها بود كه برای آگاهی بخشیدن به خصوصیات خدمت در كشورهای مختلف آسیا به پرسنل ارتش طراحی شده بود.
اوبراین به عنوان مسئول پروژه انجام وظیفه کرد. یکی از مجموعه فیلم های کره ای توسط جان فورد دوست قدیمی جورج کارگردانی شده است. دو فیلم دیگر درباره فرموسا (تایوان) و فیلیپین توسط کارگردانان دیگری کارگردانی شده است.
در سال 1976 ، اوبراین جایزه میراث غربی را برای شغل برجسته به عنوان یک قهرمان غربی دریافت کرد.
زندگی شخصی
در دهه 1920 ، اوبراین برای سالهای متوالی با بازیگر سینمای آمریکا با الیو بوردن ملاقات کرد. بسیاری فکر می کردند که سرانجام ازدواج خواهند کرد ، اما به دلایلی آنها به رابطه خود پایان دادند. احتمالاً به این دلیل است که نزدیکان اوبراین اولیو بوردن را تأیید نکردند.
در 15 ژوئیه 1933 ، جورج اوبراین با یک بازیگر دیگر فیلم سینمایی - مارگارت چرچیل - ازدواج کرد. همسرش برای او پسری به دنیا آورد که نامش برایان بود ، اما او 10 روز پس از تولد خود به طور غیر منتظره ای درگذشت. فرزند دوم این ازدواج دختر اورین اوبراین ، فرزند سوم - پسر دارسی اوبراین بود.
متعاقباً ، اورین اوبراین به یک بازیکن کنترباس معروف در فیلارمونیک نیویورک تبدیل شد. دارسی اوبراین نویسنده و استاد دانشگاه موفقی شد.
جورج در سال 1948 از همسرش مارگاریتا جدا شد.
در سال 1981 ، اوبراین دچار سکته مغزی شد و تا آخر عمر در بستر بیماری باقی ماند. پس از چهار سال از این وجود ، او در 4 سپتامبر 1985 در Broken Arrow ، اوکلاهما درگذشت.
جورج اوبراین به دلیل سهم خود در صنعت فیلم سازی ، در پیاده روی مشاهیر هالیوود با ستاره ای شخصی مورد تقدیر قرار گرفت. ستاره آن در 6201 Hollywood Boulevard، Los Angeles، California واقع شده است.
