دن کپلینگر یک هنرمند آمریکایی و سخنران انگیزشی است که با فلج مغزی متولد شده است. زندگی دن کپلینگر در فیلم کوتاه King Gimp برنده اسکار بود.
زندگینامه
دن کپلینگر در 19 ژانویه 1973 متولد شد. از کودکی دچار فلج مغزی (فلج مغزی) شد. وی تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه ای برای کودکان دارای معلولیت فرا گرفت و در سن 16 سالگی وارد دبیرستان پارکویل در مریلند شد. وی در سال 1998 از دانشگاه تاوسون در رشته ارتباطات جمعی فارغ التحصیل شد.
او در حال حاضر در Towson ، مریلند سرزنده تر است و از نقاشی لذت می برد. دن اغلب به عنوان سخنران انگیزشی مهمان در مدارس و سایر م institutionsسسات آموزشی شرکت می کند. وی در سخنرانی های خود می گوید که با عزمی مشخص ، هر کس می تواند به هرچه می خواهد برسد.
دن کپلینگر با دانا هاگلر ازدواج کرده است. عروسی آنها در آوریل 2009 برگزار شد.
کنیه
طبق روزنامه The Baltimore Sun ، دن کپلینگر در کودکی لقب "King Gimp" را دریافت کرد. این لقب به دلیل واقع شدن خانه کپلینگر در بالای تپه توسط فرزندان همسایه به او داده شد. و خود دن اغلب دوست داشت روی ویلچر خود از این تپه سر بخورد. دن خود را "روحیه مبارز" می نامد.
کپلینگر اغلب به مخاطبان خود می گوید که "گیمپ" برای او به معنای "روحیه جنگیدن" است. این همان چیزی است که او سعی کرد در طول فیلمبرداری تبلیغات Super Bowl برای Cingular Wireless در سال 2001 به مخاطب منتقل کند.
کار کپلینگر
با وساطت مدرسه ، کپلینگر در بسیاری از نمایشگاه های هنری شرکت کرد و در بسیاری از آنها جایزه گرفت. متعاقباً ، نمایش آثار وی در تمام نمایشگاه های مریلند با حمایت هنرهای بسیار ویژه آغاز شد. در سال 1993 ، وی برای نمایشگاهی که به همت مرکز فرهنگی Zubi Blake در بالتیمور برگزار شد ، به عنوان یک هنرمند ویژه هنرهای ویژه شناخته شد. کارهای کپلینگر در حال حاضر به طور انحصاری در گالری فیلیس کیند در SOHO ، نیویورک به نمایش گذاشته شده است.
کپلینگر اولین نمایشگاه انفرادی خود را در ماه مه سال 2000 برگزار کرد. وی در چندین نمایشگاه در سراسر کشور شرکت کرده است ، از جمله:
- eMotion Picture 2001-2002 ؛
- ارتوپدی در نمایشگاه هنر (سانفرانسیسکو ، کالیفرنیا) ؛
- نمایش در سالن نمایشگاه بین المللی هربست در پرزیدیو (سانفرانسیسکو و واشنگتن دی سی) ؛
- نمایشگاهی در مرکز هنری هزاره (مرکز فرهنگی در شیکاگو ، ایلینوی) ؛
- نمایشگاه در سازمان ملل (نیویورک).
- نمایشگاه هنری "بیانات عالی" برای انجمن فلج مغزی 2000 و 2001 ؛
- نمایشگاه در Towson ، مرکز همایش های پرات ، به میزبانی Shepard M. D.
بومهای بزرگ با انبوهی از رنگهای روشن در آثار کپلینگر غالب است. بسیاری از نقاشی ها خود پرتره هستند.
خود کپلینگر در مورد هنر خود چنین می گوید: «به نظر می رسد کار من در نگاه اول درباره برداشت من از جامعه و چگونگی غلبه بر آن است. من تصویری از صندلی چرخدار خود را به این دلیل آورده ام که اصلی ترین وسیله حمل و نقل و بخش عمده ای از زندگی روزمره است ، اما این کار بسیار بیشتر از معلولیت من است. موانع و چالش ها بخشی جهانی از شرایط انسانی است. همه ما در زندگی روزمره با آنها روبرو می شویم ، اما در مورد نحوه برخورد با آنها نیز انتخاب هایی داریم. بسیاری از ما احتمالاً در دوران سخت زندگی خود ناامید خواهیم شد. در کارم امیدوارم به همه نشان دهم که توانایی ادامه کار را دارند."
"وقتی کار را شروع می کنم ، فقط به حرفهایم فکر می کنم ، نه اینکه چه کسی آن را ببیند. من می دانم که مردم به کارهای من مانند من نگاه نخواهند کرد ، اما همه می توانند برداشت کلی داشته باشند."
مستند
در سال 1983 ، سوزان هاداری و ویلیام وایتفورد ، كپلینگر را در مستند خود با عنوان "شروع با بونگ" معرفی كردند كه هدف آن آموزش كودكان معلول بود.
متعاقباً همین کارگردانان فیلم مستندی دوم را به نام King Gimp که به کپلینگر اختصاص داشت ، ضبط کردند. کینگ گیمپ در سال 2000 جایزه اسکار بهترین مستند را از آن خود کرد. این فیلم همچنین برنده جایزه Peabody و نامزد جایزه Emmy National شد.
در سال 2004 ، همین فیلمسازان دنباله ای از شاه گیمپ را با نام شاه معجزه تولید کردند.
در سال 2001 ، دن در تبلیغات تلویزیونی ملی Cingular Wireless Super Bowl حضور داشت ، که USA Today در رتبه اول قرار گرفت.
پادشاه گیمپ
King Gimp مستندی کوتاه در سال 1999 است که در سال 2000 جایزه اسکار و در همان سال جایزه Peabody را از آن خود کرد. این نقاشی زندگی هنرمند Dan Keplinger از Towson ، مریلند را نشان می دهد که از فلج مغزی رنج می برد. این فیلم توسط سوزان هانا هادری و ویلیام ا. وایتفورد از دانشگاه مریلند کارگردانی شده است. تهیه شده توسط Video Press و Tapestry International Productions ، نهایی توسط Geof Bartz ACE.
فیلمبرداری از زمانی آغاز شد که کپلینگر فقط 13 سال داشت. سازندگان فیلم به عنوان بخشی از پروژه های مستند با بودجه فدرال مربوط به کودکان معلول با وی دیدار کردند. در فلج مغزی ، کپلینگر کنترل کمی بر عضلات بازوها ، پاها و دهان خود دارد. بنابراین ، او مجبور بود یک برس را به سر خود بچسباند و از این طریق نقاشی کند. نه می توانست صحبت کند و نه لباس بپوشد.
سازندگان فیلم از او استقبال کردند و حرکت کپلینگر را از مدرسه دولتی برای کودکان معلول به دبیرستان پارکویل و همچنین انتقال از خانه مادر به اولین آپارتمان وی را ضبط کردند.
این تصویر شامل بسیاری از لحظات دیگر زندگی شخصی وی است: اولین نمایشگاه هنری او ، رابطه او با زن جوانی که برای کمک به دنی در کارهای خانه استخدام شده و حتی اشک هایش در روز فارغ التحصیلی از دانشگاه.
دن کپلینگر به طور فعال در ساخت فیلم نقش داشت. این هنرمند با استفاده از دانش حرفه ای خود در زمینه ارتباطات جمعی ، به نوشتن فیلم نامه فیلم کمک کرد. اما متأسفانه سازندگان پول کافی برای تکمیل فیلم تا آخر نداشتند. سپس کلیه حقوق این تصویر توسط HBO به دست آمد ، وی همچنین بودجه ای را برای تکمیل فیلمبرداری تأمین کرد.
ویرایش فیلم از فیلم های ضبط شده و براساس خاطرات خود کپلینگر در دفتر فیلمسازان در بالتیمور انجام شد. اما ویرایش و پس از تولید نهایی در نیویورک انجام شد. نتیجه یک فیلم متحرک 39 دقیقه ای روی فیلم 16 میلی متری است.
این فیلم نامزد جایزه اسکار شد و برنده آن شد. کپلینگر با هیجان از صندلی چرخدار خود بیرون پرید و جنجالی در اسکار ایجاد کرد.
