والنتینا کورتز بازیگر تئاتر ، سینما و تلویزیون ایتالیا است. برنده جایزه اسکار بریتانیا (BAFTA) ، نامزد اسکار و گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل زن در شب آمریکایی.
در سال 1974 ، این بازیگر نامزد اسکار شد ، اما این جایزه به یک مجری به همان اندازه معروف - اینگرید برگمن اهدا شد. وقتی اینگرید برای سخنرانی و دریافت تندیس اسکار روی صحنه رفت ، اولین سخنان وی این بود که جایزه باید به والنتینا تعلق بگیرد و او تصمیم هیئت داوران را ناعادلانه می داند.
در طول زندگی حرفه ای خود ، والنتینا با بسیاری از کارگردانان مشهور کار می کرد ، از جمله: M. آنتونیونی ، F. Felinni ، F. Zeffirelli ، J. Dassin ، J. Mankiewicz ، F. Truffaut ، T. Gilliam ، S. Kramer. این هنرمند توانست عشق و محبوبیت مردم را در سراسر جهان به دست آورد.
حقایق بیوگرافی
والنتینا در اولین روز سال 1923 در ایتالیا متولد شد. والدین او از شهر کوچک استرسا واقع در شمال ایتالیا بودند. این خانواده بعداً به میلان نقل مکان کردند.
از زمان کودکی ، دختر آرزوی حرفه بازیگری را داشت. او در سن 17 سالگی برای اولین بار روی صفحه ظاهر شد و خیلی زود مورد توجه تهیه کنندگان و کارگردانان قرار گرفت.
در بیوگرافی خلاق مجری ، بیش از صد نقش در پروژه های تلویزیونی و سینمایی وجود دارد. او بازیگری را از سال 1940 آغاز کرد و آخرین بار در سال 1993 روی صفحه نمایش ظاهر شد.
این بازیگر زن در ژوئیه 2019 در سن 96 سالگی درگذشت. بسیاری از آشنایان خلاقیت کورتز ، همکاران و فیلمسازان مشهور وی را "آخرین غواص سینمای ایتالیا" خواندند.
حرفه فیلم
این بازیگر اولین فیلم خود را در سال 1941 در فیلم "افق نقاشی" ساخته کارگردان ایتالیایی G. Salvini بازی کرد. در همان سال ، این هنرمند در چندین فیلم دیگر روی صفحه ظاهر شد: "بازیگر گمشده" ، "جلاد ونیزی" ، "عشق اول".
یک سال بعد ، والنتینا در فیلم های: "لیدی وست" ، "شام احمقان" ، "ملکه ناوارا" ، "Soltanto un bacio" ، "Orizzonte di sangue" ، "صفحه چهارم" بازی کرد.
سپس مخاطبان توانستند کورتز را در فیلم موسیقی کارگردان ایتالیایی گوگیلمو جیانینی "4 ragazze sognano" و سپس در درام جنگی توسط A. D. Magiano و O. Biancoli "La carica degli eroi" ببینند.
در سال 1945 ، این بازیگر در درامی به کارگردانی A. Blazetti "هیچ کس بر نمی گردد" بازی کرد.
در همان سال ، او در فیلم ده فرمان جورجیو والتر شیلی بر روی صفحه ظاهر شد. کار بر روی این نقاشی از زمان اشغال آلمان آغاز شد. به زودی تولید همه فیلم ها در تمام استودیوهای فیلم ایتالیا متوقف شد. در این دوره ، با حمایت واتیکان ، فقط 2 فیلم فیلمبرداری شد. اولین آنها "ده فرمان" و دومی "دروازه های بهشت" بود.
این بازیگر نقش های زیر را در پروژه های فیلمسازان ایتالیایی بازی کرد: "چه کسی را دیده است؟" ، "روم ، شهر آزاد" ، "آمریکایی در تعطیلات" ، "گمشده" ، "پیک پادشاه".
در درام Les Miserables ، براساس اثری به همین نام از V. Hugo ، والنتینا در نقش Fantina روی صفحه ظاهر شد. مجری معروف ایتالیایی Gino Cervi شریک زندگی او در صحنه مجموعه شد.
کورتس با کرم یکی از نقش های اصلی فیلم بعدی را بازی کرد - "طوفان بر فراز پاریس". این فیلم در مورد زندانی سابق ژان والژان است که 18 سال را در کار سخت گذراند. با بازگشت به سرزمین مادری خود ، دوباره مرتکب جرمی می شود - شمعی نقره ای را از کشیشی که وی را در خانه اش پناه داده می دزد. به زودی مرد از عمل ناشایست خود توبه کرده و تصمیم می گیرد زندگی آینده خود را فقط به کارهای خوب اختصاص دهد. سالها بعد ، وی شهردار یک شهر کوچک شد ، جایی که بازرس پلیس جدید ، جاورت ، منصوب شد. او ژان را به عنوان زندانی سابق می شناسد.
در سال 1949 ، کورتس در درام پلیسی جادوی سیاه به کارگردانی جی. راتوف و او ولز بازی کرد. این فیلم داستان پسری کولی به نام جوزف بالسامو است که پدر و مادرش به دستور ویکونت دو مونتگا اعدام شدند.چند سال بعد ، مرد جوان توانایی شگفت انگیز خود را در هیپنوتیزم پیدا می کند و تبدیل به کنت کاگلیوسترو می شود ، و در نقشه های روح خود برای انتقام از ویکتونت بیرون می کشد.
از سال 1950 ، این هنرمند در بسیاری از فیلم های معروف روی صفحه ظاهر شد و با کارگردان ها و بازیگران مشهور کار کرد. کورتیز در پروژه هایی مانند بزرگراه دزد ، زن بدون نام ، سایه عقاب ، خانه ای در تلگراف هیل ، افراد مخفی ، لولو ، عروسی ، کنتس پابرهنه ، دوست دختر "،" سرکش باراباس "،" دختری که خیلی می دانست "بازی کرد ، "بازدید" ، "زن دریاچه ای" ، "ژولیت و ارواح" ، "خورشید سیاه" ، "مادلی" ، "برادر خورشید ، خواهر ماه" ، "ترور تروتسکی" ، "شب آمریکایی" ، "Appassionata" ، "Superplut" ، "Jesus of Nazareth" ، "The Adventures of Baron Munchausen".
آخرین باری که این بازیگر زن در سال 1993 در درام گنجشک ساخته فرانکو زفیرلی ظاهر شد.
در اوایل دهه 2000 ، کورتز زندگی نامه خود را با عنوان Valentina Cortese Quanti sono i domani passati نوشت. در سال 2012 ، این کتاب در ایتالیا منتشر شد.
زندگی شخصی
در بهار سال 1951 ، والنتینا با بازیگر آمریکایی جان ریچارد باسهارت ازدواج کرد. آنها سر صحنه فیلم "خانه در هیل تلگراف" با هم آشنا شدند و در عرض چند ماه زن و شوهر شدند.
این ازدواج چندین سال به طول انجامید و در سال 1960 به طلاق ختم شد. پس از آن ، والنتینا دیگر هرگز ازدواج نکرد.
در اکتبر 1951 ، این زوج صاحب پسری به نام جان آنتونی کارمین ، مایکل بازهارت (جکی بازهارت) شدند. او همچنین حرفه بازیگری را انتخاب کرد و به یک مجری مشهور تبدیل شد.
والنتینا 5 سال بیشتر از پسرش زندگی کرد. جکی در بهار سال 2015 بر اثر یک بیماری بسیار نادر مغزی - فلج فوق هسته ای پیشرو درگذشت.
این بازیگر زن در جولای سال 2019 در سن 96 سالگی در میلان درگذشت.
