همه ما تقریباً هر شب آسمان پرستاره را می بینیم اما همه با تمام شکوهش آن را باز نمی کنند!
ابتدا باید یک اطلس از آسمان ستاره ای خریداری کنید ، مرحله بعدی یافتن مکانی برای مشاهده است: مناسب ترین مکان که نور کم و دید خوبی در آن وجود دارد. بهتر است مشاهده را با چشم غیر مسلح شروع کنید ، و وقتی می توانید صورت های فلکی را به راحتی پیدا کنید ، باید از دوربین های شکاری - مناسب ترین گزینه BP.20x50 استفاده کنید - با استفاده از دوربین های شکاری می توانید سحابی ها را مشاهده کنید: یکی از معروف ترین سحابی ها M42 در صورت فلکی جبار قرار دارد. کهکشانها: از کهکشانها ، M31 یا همانطور که نامیده می شود ، سحابی آندرومدا به ویژه دیدنی ، ستاره های دوتایی ، خوشه های ستاره ای به نظر می رسد: یکی از زیبا ترین و مشهورترین آنها خوشه ستاره ای Pleiades است که در صورت فلکی ثور واقع شده است خوشه ستاره باز h و x در صورت فلکی پرسئوس ؛ خوشه های ستاره ای کروی: یکی از درخشان ترین خوشه های کروی M13 را می توان در صورت فلکی هرکول مشاهده کرد. ستارگان متغیر: یکی از مشهورترین متغیرها Algol (93 سال نوری) ، زیستگاه - صورت فلکی Perseus ، Algol نمونه اولیه ای از دسته ای از دودویی های گرفتگی است - دو ستاره به طور دوره ای یکدیگر را گرفتند ، زیرا آنها به دور مرکز ثقل مشترکی می چرخند. دوره ماه گرفتگی 2 ، 87 روز است ، در حالی که روشنایی ستاره از 2 ، 1 متر به 3 ، 4 متر کاهش می یابد ، سپس 10 ساعت بعد به حالت معمول باز می گردد. سیارات عطارد ، زهره ، مریخ ، مشتری ، زحل ، اورانوس ، نپتون ، چهار قمر مشتری: Io ، Europa ، Callisto و Ganymede آخرین سیاره های نزدیک و قابل دسترسی در آسمان شب هستند. ماهواره طبیعی ما ماه است: در ماه می توانید دریاها و کوه ها را مشاهده کنید ، دهانه ها - درخشان ترین دهانه ، در قسمت قابل مشاهده Tycho ، به ویژه جالب است.
