این مسیر برای صید ماهی های بزرگ درنده طراحی شده است. این تکل معمولاً از یک طناب محکم نه چندان ضخیم ساخته می شود که طول آن حدود 100 متر است. یک افسار فلزی با یک قاشق و غرق بزرگ نوسانی به یک انتهای بند ناف متصل شده است. در انتهای دوم ، یک تخته سه لا ثابت شده است ، که یک طناب بر روی آن پیچیده شده است.
هنگام ماهیگیری با آب کم عمق ، طول بند باید حداقل دو متر باشد. در مکانهایی که توده های زیر آب وجود دارد ، بهتر است بدون غرق کننده انجام شود ، و در عوض ضد پیچ خوردگی را به سیم بچسبانید. هنگام ماهیگیری با پیست ، آنها معمولاً از همان چرخنده هایی استفاده می کنند که هنگام ماهیگیری با چرخش دارند. با این حال ، هنگام ماهیگیری با کمک مسیر ، می توانید ماهی های بزرگتر را با همان قاشق ها صید کنید.
هنگام ماهیگیری با پیست ، آن را از قایق به داخل آب می اندازند. ابتدا باید کمی از ساحل حرکت کنید ، قاشق را پایین بیاورید و هنگامی که قایق با سرعت متوسطی حرکت می کند ، بقیه خط را در آب پایین بیاورید. هنگامی که بیش از 40 متر از بند ناف باز شد ، سیم در پایین قایق محکم می شود.
گاهی اوقات ، هنگام ماهیگیری با یک خط ، از یک میله کوچک و محکم استفاده می شود که مجهز به یک قاشق چرخان و یک حلقه است. بهتر است چنین میله ای به یک حلقه طعمه گذاری به یک خط چرخش رایگان مجهز شود. این حلقه به شما امکان می دهد تا بند ناف را به سرعت خارج کرده و عقب ببرید.
هنگام ماهیگیری در اعماق کم ، خوب است که از طعمه های چرخشی استفاده شود ، که ضمن ایجاد حرکات ، مقاومت ایجاد می کنند و در سطح آب باقی می مانند. اندازه قاشق بسته به عمق مکانی که ماهیگیری در آن انجام می شود ، انتخاب می شود. هر چه عمق عمیق تر باشد ، اندازه قاشق نیز باید بزرگتر باشد.
به عنوان یک خط ماهیگیری برای یک میله ماهیگیری ، می توانید از تک رشته ای با مقطع عرضی تا 1 میلی متر و طول تا 100 متر استفاده کنید.
سینکر باید تا حد امکان دور از قاشق نصب شود. هنگام ماهیگیری با پیست ، فاصله سرب تا قاشق معمولاً با طول خود میله برابر است.
