انواع نارنگی کوتوله ، مناسب برای پرورش در آپارتمان ها ، کاملاً مناسب هستند تا در برابر خشکسالی مقاومت کنند. اگر شرایط بحرانی باشد ، ماندارین برگهای خود را می ریزد - این به کاهش مایعات مورد نیاز برای زنده ماندن کمک می کند.
هنگام پرورش نارنگی در خانه ، زیاد آبیاری رایج ترین مشکل است. رکود آب در اطراف ریشه می تواند منجر به پوسیدگی و ایجاد بیماری قارچی در گیاه شود.
مقدار آب مورد نیاز یک گیاه خاص به عوامل مختلفی بستگی خواهد داشت. اینها به اندازه نارنگی ، اندازه گلدان ، مدت ساعات نور روز و نور هستند.
هرچه تعداد برگهای گیاه بیشتر باشد ، رطوبت سریعتر تبخیر می شود. چنین نارنگی نسبت به گیاه کم برگ به آب بیشتری احتیاج دارد. همچنین لازم است دما را نیز در نظر گرفت - هر چه بیشتر باشد ، میزان تبخیر بیشتر خواهد بود. میزان رطوبت تبخیر شده تحت تأثیر ساعات روشنایی روز است.
بهتر است نارنگی را در نیمه اول روز ، یعنی در زمانی که گیاه "بیدار" شده و تمام فرایندهای زندگی را فعال می کند ، آبیاری کنید. در صورت کاهش دما باید آبیاری کم شود. در دمای اتاق حدود پانزده درجه ، می توان آن را حتی برای مدتی متوقف کرد یا با حداقل مقدار آب سیراب کرد ، فقط برای تأمین زندگی.
مراقبت از نارنگی در خانه شامل اسپری منظم برگ ها است. در زمان گلدهی ، محلول پاشی باید به گونه ای انجام شود که آب روی گلها نیفتد.
