یافتن زیبایی عجیب و غریب در جنگل دشوار است و رشد آن حتی در گلخانه دشوارتر است. او برای اولین بار در هفتمین سال زندگی زیبایش شکوفه می زند. سپس او یک بار یا حتی دو بار در سال از رنگش خشنود می شود.
در طبیعت ، گونه ها ، زیرگونه ها و هیبریدهای زیادی از گل ارکیده وجود دارد. این هفتمین رنگ از همه رنگهای کره زمین است. آنها عمدتا آب و هوای گرمسیری و نیمه گرمسیری را ترجیح می دهند. ارکیده بر روی سنگهای برهنه ، در جنگل های غیر قابل نفوذ ، در کوه ها ، در درختان ، در زمین و در آب رشد می کند.
گل ارکیده در خانه در سالهای اخیر در زمینه پرورش گیاه به روندی مد روز تبدیل شده است. بی تکلف ترین مراقبت ، فالانوپسیس است.
ابتدا باید یک گل را از گلدان گلخانه به گلدان دیگر منزل پیوند دهید. گلدان سفالی ، اما مقرون به صرفه تر ، قابلمه شفاف پلاستیکی باقی مانده است که در پایین آن می توان سوراخ های اضافی برای تهویه بهتر ریشه ها و تخلیه آب اضافی ایجاد کرد. بستر گل ارکیده را می توان در یک فروشگاه ویژه خریداری کرد و یا توسط خود تهیه کرد. باید سست باشد ، همراه با تکه های زغال چوب و پوست کاج باشد. در صورت تنگ بودن ارکیده پیوند بعدی.
بر اساس تجربه خودم ، من معتقدم که آبیاری هر بیست روز یک بار با استفاده از روش غوطه وری کافی است. در دمای آب آب بریزید و گلدان را به مدت یک ساعت با ارکیده در آنجا غوطه ور کنید.
شش تا ده دانه اسید سیتریک می تواند به آب اضافه شود. چنین تغذیه ای فقط بین گلدهی انجام می شود.
هر ارکیده عاشق تغییر در دمای شب و روز است. تهویه محل لازم است ، اما بدون پیش نویس.
ضلع شرقی بهترین مکان برای فالانوپسی در نظر گرفته شده است. اگر ساعات روز چهارده تا شانزده ساعت باشد ، در غرب نیز به خوبی شکوفا می شود. اما گلها باید از نور مستقیم خورشید محافظت شوند. ارکیده حتی در زمستان نیز لذت خواهد برد.
