"انسانهای روشن" - این گونه است که آنها اغلب در مورد کسانی که در آلتایی متولد شده و به این سرزمین شگفت انگیز فداکار شده اند صحبت می کنند. این قطعاً در مورد واسیلی ویالکوف - یک متخصص و گردآورنده فرهنگ عامیانه ، نوازنده آکاردئون ، نویسنده و مجری آوازها ، هنرمند برجسته جمهوری آلتای - گفته می شود.
واسیلی میخائیلوویچ ویالکوف که یک هنرمند از مردم است ، نه تنها در آلتای ، بلکه بسیار فراتر از مرزهایش نیز شناخته می شود ، بیش از ده سال پیش نبود. زندگی فاجعه ای - سقوط هلی کوپتر در کوه های آلتای - زندگی یک "انسان-بهار" پرانرژی و پر از نیرو 44 ساله کوتاه شد. اما آرزوی او "مهربان باش!" همه کسانی را که برای آنها "شبهای دیدار دوستان واسیلی ویالکوف" در روستای توروچاک مهم است جمع می کند: "و آواز خواندن - چگونه زیستن و زندگی کردن - چگونه آواز خواندن".
روح سرزمین توروچاک
در خانواده بزرگ ویالکوف ، که در دوران شوروی در منطقه توروچاک در ایالت خودمختار گورنو-آلتای زندگی می کردند ، پسر واسیلی کوچکترین پسر بود. حتی خواهر دوقلوی او اولگا که در اول اکتبر 1964 ، چند دقیقه زودتر از برادرش متولد شد ، حتی از او بزرگتر بود. هیچ کس به خاطر نمی آورد که او برای اولین بار آکاردئون را برداشت. اما بلافاصله پس از فارغ التحصیلی ، آن شخص شروع به هدایت باشگاه روستای تالون کرد. در سال 1982 زمان سربازی به صفوف نیروهای مسلح اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی فرا رسید. خدمت در ارتش دو سال مشارکت در درگیریها در خاک جمهوری افغانستان است. از جمله نشان ها و جوایز نشان داده شده بر روی صندوق فرمانده گروهان اتومبیل ، گروهبان ویالکوف ، مدال "از مردم قدرشناس افغانستان" است.
پس از سربازی ، واسیلی در یک آشیانه جستجوگر کار کرد ، به عنوان راننده در یک آموزشگاه رانندگی کار کرد. اما روح او آواز می خواند ، دستانش به آکاردئون دراز می شد و در سال 1986 برای تحصیل در مدرسه موسیقی جمهوری عزیمت کرد. واسیلی با همسری زیبا و زیبا از بارناول به مکانهای اصلی خود بازگشت. این دختر قصد تحصیل در Gnesinka را داشت که قبل از عزیمت ، درست روی سکو ، روح شرکت ، یک "افغان" و بهترین نوازنده آکاردئون ، به او پیشنهاد داد. با فراموش کردن همه چیز ، مارینا به جای مسکو با او می رود. کافه محلی ، که در آن جوانان در سال 1987 عروسی برگزار کردند ، با گذشت زمان آنها را نوسازی کردند و "کولیادا" نامگذاری کردند. در اینجا میزبانان مهمان نواز مرکز فرهنگ عامیانه توروچاک از میهمانان متعددی در جشنواره های فولکلور پذیرایی می کنند.
و ویالکوف همچنین آغازگر ساخت مرکز فرهنگ روسیه در روستای خود بود. آنها آن را به تنهایی و بهمراه کودکان و افراد همفکر ساخته اند. تحقق کامل آنچه واسیلی برنامه ریزی کرده بود ممکن نبود. اما امروزه آماتورها و حافظان سنت های فولکلور ، مرکز تاریخی و فرهنگی توروچاک را ویالکوفسکی می نامند.
اتحادیه افراد همفکر
بیشتر آنچه که ساکنان مناطق داخلی آلتای امروز به آن افتخار می کنند ، به این دلیل ظاهر شد که واسیلی و مارینا ویالکوف نه تنها یک خانواده قوی بلکه یک اتحادیه خلاق قوی نیز ایجاد کردند.
دهه 90 برای همسران دشوار بود ، در درجه اول با تولد دو دختر: داریا (1989) و آلنا (1993) همراه بود. در سال 1995 ، دانیل متولد شد. با تلاش والدینشان ، بچه ها با خیال راحت بزرگ شدند و موسیقی نیز شدند. و همراه با آنها ، ذهنیت خلاق Vyalkovs - گروه فولکلور Yarmanka - قوی تر و قوی تر شد. واسیلی و مارینا با اعتقاد متقینانه معتقدند که همه دختر و پسر Turochak استعداد بالایی دارند و هیچ تفاوتی بین آنها قائل نیستند و استودیوی کودکان Yarmanochka را افتتاح می کنند.
در سال 1997 ، ویالکوف تحصیلات خود را با ممتاز در انستیتوی هنر و فرهنگ دولتی آلتای (شعبه اومسک) به پایان رساند. مارینا همچنین دیپلم تخصص "معلم ، رئیس مجموعه تئاتر" را دریافت می کند. مرحله جدیدی در زندگی نامه خلاقانه همسران آغاز می شود. به لطف کار پر زحمت و جذابیت آنها برای ریشه های تاریخی و فرهنگی مردم اسلاو ، تعطیلات قومی "شب کوپالا" ایجاد شد. سالانه در روستای توروچاک برگزار می شود و با گذشت زمان وضعیت بین منطقه ای را به دست آورد.واسیلی میخائیلوویچ نویسنده ایده و یکی از برگزارکنندگان جشنواره چشمه های آلتای شد که به همراه ال اوین ، رویدادی در مقیاس ملی است.
مرد - آهنگ
مشهورترین آهنگهای اجرا شده توسط واسیلی ویالکوف: "Boat" ، "Not for me" ، "In the field with a black zore" ، "Berry" ، "Varenka" ، "Kolyvansky coachman" ، "Vanyusha" ، "Kursk" ، "شاخه تنهایی یاس بنفش". اما هر دو نوازنده نویسنده و موسیقی محلی بلافاصله تشکیل نشد.
در حالی که هنوز دانش آموزان یک مدرسه موسیقی (کلاس معلم OA Abramova) بودند ، واسیلی و مارینا فعالیت های کنسرت را به عنوان بخشی از گروه قومی Pesnohorki آغاز کردند. هنگامی که "جوجه های آبراموف" از لانه بیرون رفتند و در مسیر توسعه حرفه ای مستقل گام برداشتند ، آنها تلاش خود را به سمت یافتن آهنگ نه تنها برای خود ، بلکه برای اعضای گروه خود نیز معطوف کردند. نوازندگان جوان با استعداد می خواستند فرهنگ عامیانه روسیه را در همه تجلیات خود - در آهنگ ها ، رقص ، لباس ملی ، آداب و رسوم - احیا کنند. شرکت کنندگان "یارمانکا" به سفرهای فولکلور در آلتایی رفتند ، آهنگ ها و آیین های باستانی را ضبط کردند. بیشتر اینها ، در مراحل پردازش و تنظیمات ویالکوف ، وارد رپرتوار گروهی شد که واسیلی میخائیلوویچ از همان لحظه ایجاد آن را کارگردانی کرد. مارینا ویکتوروونا ، به عنوان مدیر هنری این مجموعه ، پس از مرگ همسرش در سال 2009 ریاست آن را بر عهده داشت.
این گروه که در سال اول وجود خود از طرف اداره فرهنگ RA به عنوان یک مجموعه ملی اعطا شده بود ، عملکرد زیادی دارد. جغرافیای کنسرت ها از دهکده های دور آلتایی تا هیمالیا است. مقیاس اجرا - از آهنگ های کنار آتش گرفته تا کنسرت در کاخ بزرگ کرملین. جشنواره های فولکلور ، سفر به یلتس و ایزوارا ، قرائت شوکشین در سوروستکی ، کنسرت در نووسیبیرسک و سن پترزبورگ ، کنفرانس بین المللی "سال کوه ها" در آلمان و "روزهای رریش" در هند. نوازندگان با استعداد از روستای توروچاک در امتیازبندی فیلم داستانی "Kostroma" شرکت کردند که در سال 2001 جایزه اول جشنواره ای را در بوریاتیا به دست آورد. چمدان خلاقانه هنرمندان یارمانکا شامل بیش از 500 آهنگ است. همه اینها گامی در جهت حفظ و توسعه هدفمند آداب و رسوم ، آیین ها و فرهنگ محلی محلی است.
واسیلی میخائیلوویچ و ارماک تیموفیویچ
برای فولکلوریست های توروچاک و گروه قومی یارمانکا به رهبری واسیلی ویالکوف ، سال 2004 سال قابل توجهی بود. سهم ویالکوف در توسعه و حفظ میراث فرهنگی در سرزمین مادری خود با اعطای عنوان افتخاری "هنرمند ارجمند جمهوری آلتای" مشخص شد. یارمانکا دو سی دی منتشر کرد - آهنگ های روسی از آلتای و یاریلو.
ضبط های استودیویی قبلی با همکاری گروه مدل هفتم در سال 2001 انجام شده است. دیسک با عنوان "برای من نیست" شامل آهنگ "Vanyusha" است که در انتخاب نهایی مسابقه یوروویژن -2002 وارد بیست نفر برتر شد.
همکاری با نوازندگان اومسک با ویالکوف در طول تحصیل در انستیتوی فرهنگ آغاز شد. در سال 2007 ، کار مشترک دیگری ظاهر شد - آلبوم "Ermak". نه تنها آهنگ ها با نام سردار قزاق و فاتح سیبری مرتبط هستند. قرار بود واسیلی میخائیلوویچ نقش خود را در اپرای Ermak Timofeevich بازی کند که توسط یکی از دوستان خانواده ، آهنگساز ولادیمیر وروژکو نوشته شده است.
آکاردئون بر فراز سرزمین آلتایی به صدا در می آید ، صدای واسیلی ویالکوف قلب و روح را می شکند: "بهار برای من نخواهد آمد …" … و یرماک نام نوه او ، پسر دختر بزرگ داریا و او است شوهر تیموفی.
احتمالاً این همان چیزی است که عکاس بارناول A. Volobuev هنگام خواندن مجموعه کارهای هنری خود "دایره زندگی در آلتایی" در ذهن داشته است.
