البته شما می توانید هر آنچه را که می خواهید از جمله منظومه شمسی ترسیم کنید. اما چگونه می توان قابلیت اطمینان را در چنین رقمی بدون نقض مقیاس منتقل کرد - این سوال است. واقعیت این است که اگر سیارات را با فاصله هایی که از هم جدا می کنند مقایسه کنید ، بسیار ناچیز است. و تمام آنچه که ما قادریم انجام دهیم ، ترسیم منظومه شمسی ، نمایش اندازه های مقایسه ای خورشید و سیارات است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اگر مقیاسی را انتخاب کنید که پانزده هزار کیلومتر برابر با یک میلی متر باشد ، بهترین گزینه است ، موارد زیر را بدست می آورید. زمین ما در این شکل به شکل یک سر سوزن خواهد بود ، یعنی قطر آن در حدود یک میلی متر خواهد بود. ماه ، ماهواره طبیعی زمین ، در این حالت فقط یک دانه است که حدود یک ربع میلی متر خواهد بود. در عکس از زمین ، با توجه به مقیاس انتخاب شده ، سه سانتی متر قرار دارد.
گام 2
اندازه خورشید را برابر با ده سانتی متر کنید. و بین زمین و خورشید ، دو سیاره دیگر نمایش دهید: به شکل یک دانه عطارد ، در فاصله چهار سانتی متر از خورشید و سر سوزنی زهره ، که در هفت سانتی متر از نور اصلی قرار دارد.
مرحله 3
نقاط بیشتری در آن سوی زمین وجود دارد. این مریخ است که قطر آن در شکل برابر با نیم میلی متر خواهد بود و از خورشید در فاصله شانزده سانتی متر خواهد بود. مریخ همچنین دارای دو ماهواره است که در مقیاس پذیرفته شده فقط می توانند به صورت نقطه ای تصویر شوند. سیارک ها را فراموش نکنید - سیارات جزئی که بین مشتری و مریخ می چرخند. امروز بیش از یک و نیم هزار نفر از آنها وجود دارد. در شکل ، آنها در فاصله 28 سانتی متری از خورشید قرار دارند و با توجه به اندازه آنها نیز به صورت نقطه های چند رنگ ارائه می شوند.
مرحله 4
سیاره بعدی مشتری است. در 52 سانتی متری خورشید واقع شده و اندازه آن یک سانتی متر خواهد بود. دوازده ماهواره آن به دور آن می چرخد ، چهار ماهواره در فاصله سه ، چهار ، هفت و دوازده میلی متر از خود مشتری قرار دارند. ابعاد بزرگترین ماهواره های شکل مربوط به نیم میلی متر است. بقیه باید به عنوان نقطه نشان داده شوند. دورترین ماهواره ، IX ، باید دو سانتی متر از مشتری فاصله داشته باشد.
مرحله 5
در مورد زحل ، باید طبق مقیاس انتخاب شده ، به دور از خورشید قرار گیرد. ابعاد آن هشت میلی متر خواهد بود. بعد ، حلقه های زحل به عرض چهار میلی متر و با فاصله یک میلی متر از سطح این سیاره را بکشید. و نه ماهواره به صورت دانه ، که در اطراف زحل پراکنده شده اند. سپس اورانوس. به اندازه یک نخود ، قطر سه میلی متر و پنج ذره گرد و غبار ماهواره ای آن ، به فاصله چهار سانتی متر از اورانوس پراکنده خواهد شد.
مرحله 6
در گوشه دور از نور مرکزی از شکل ، نپتون به صورت نخود با دو ماهواره واقع شده است که ماه اول تریتون با فاصله سه سانتی متر از کره زمین و دیگری نرید با فاصله هفت سانتی متر است. و سرانجام پلوتو که فاصله او با خورشید باید بیشترین فاصله باشد.
