چگونه آهنگ بسازم؟ آیا روند خلاقیت می تواند قوانینی داشته باشد؟ برای ترانه سرایی ، یادگیری چگونگی الهام گرفتن و ارائه ایده هایی برای شعر مهم است. شما همچنین باید از مخاطبان هدف خود ایده داشته باشید ، زیرا همین آهنگ برای برخی افراد قابل پسند است و باعث ایجاد احساسات منفی در دیگران می شود. حتی ممکن است تحصیلات موسیقی و فلسفی برای نوشتن آهنگ نداشته باشید. شما فقط باید بیاموزید که چگونه افکار و خلق و خوی خود را با کمک متن و ملودی منتقل کنید.
مجری آهنگ را توصیف کنید
حتی اگر آهنگی را برای خود می نویسید و نه برای یک هنرمند دیگر ، به نحوه درک مخاطب از هنرمند توجه کنید. به عنوان یک اغواگر جذاب ، یک آدم بد ، یک عاشقانه رنج ابدی ، یک دختر مدرسه ای ، یک مشهور ثروتمند و موفق ، یک فرد خوش اخلاق با روح گسترده؟ این س importantال مهمی است زیرا سبک متن به پاسخ به آن بستگی دارد. کلمات محاوره ای یا زبان ناپسند را می توان با اشتیاق در یک محیط از یک شخصیت خاص دریافت کرد. اگر خواننده ای که برای مادربزرگهای باهوش آواز می خواند در متن شعر قسم بخورد ، مخاطب هدف او را درک نمی کند و نمی بخشد. یک نوازنده با تصویر یک گانگستر خطرناک با پرخاشگری روبرو خواهد شد ، اما یک پسر خوش اخلاق با چنین آوازی فقط اعتبار او را از بین می برد.
در مورد حال و هوایی که می خواهید به شنوندگان خود منتقل کنید تصمیم بگیرید
موسیقی محصولی است که از نظر شنونده باید انتظارات او را برآورده کند. در سیستم عامل های دیجیتال و رسانه های اجتماعی ، لیست پخش با آهنگ هایی وجود دارد که برای مهمانی ، قرار ملاقات ، بهار یا تابستان و حتی برای تمیز کردن منظور شده است. آهنگ شما به کدام لیست پخش خواهد رفت؟ آیا می توان با آن رقصید ، از همه دنیا غمگین بود یا عصبانی بود؟ مضمون آهنگ ، متن و تنظیم آن به روحیه بستگی خواهد داشت.
با ایده ای برای متن ترانه آشنا شوید
اگر شما ترانه سرا هستید ، پس چیزی برای گفتن به دنیا دارید. به همین دلیل شعر را می نویسید. اگر این ایده به سرعت و بلافاصله به وجود نیامد ، یک تجربه زندگی را به یاد بیاورید که باعث ایجاد احساسات خاصی در شما شد. اگر در حال نوشتن تصنیف غم انگیز هستید ، پس بخاطر بسپارید که چگونه از همدردی بدون پاسخ رنج می بردید ، چطور دلتنگ عزیزتان شده اید. این داستان ها می توانند موضوع تصنیف قرار بگیرند. برای یک آهنگ طنز ، یک اتفاق خنده دار از زندگی مناسب است. شما فقط می توانید موارد و فعالیتهایی را که باعث خوشحالی یا ناراحتی شما می شوند لیست کنید. یک دفترچه یادداشت شخصی به ترانه سرا کمک می کند تا ایده ها را پیدا کند ، تجربیات ثبت شده در آنها ، احساسات زنده را حتی پس از مدت ها برانگیزد.
اما اگر شما مردی ریش دار هستید و برای یک دختر مدرسه ترانه می نویسید چه می کنید؟ می توانید داستانی از زندگی دختری را که می شناسید مبنا قرار دهید. اگر داستانی واقعاً شما را لمس کرد ، پس می توانید متنی صمیمانه درباره آن بنویسید. فیلم ها ، کتاب ها ، تصاویر ، فیلم ها و پست های رسانه های اجتماعی نیز می توانند مبنای متن باشند ، اما احتمال این وجود دارد که کسی قبلاً از آنها استفاده کرده باشد.
متن را ترسیم کنید
بهتر است که با گروه کر شروع کنید. این قسمت از آهنگ باید درخشان ترین و به یادماندنی ترین باشد. اگر نمی توانید یک گروه کر بیاورید ، پس آهنگسازی شعر را با یک بیت شروع کنید و گروه کر را کنار بگذارید. بازدیدهای جهانی وجود دارد که در آن متن اصلاً در گروه کر وجود ندارد ، اما فقط ترکیب های خنده دار صداها وجود دارد. در آیات ، فرموله سازی کامل آنچه می خواهید در مورد آن صحبت کنید مهم است ، می توانید ابتدا آن را بدون قافیه یادداشت کنید ، به طوری که مشخص شود در آیه اول چه چیزی بحث خواهد شد ، و در آیه دوم چه چیزی مورد بحث قرار خواهد گرفت.
یک آهنگ آهنگ را انتخاب کنید و یک آهنگ بیابید
تعیین سرعت بسیار مهم است ، حتی اگر با یک تنظیم کننده همکاری داشته باشید و ملودی و متن را فقط خودتان بسازید. شنونده چه موقع آهنگ ما را پخش می کند؟ اگر می توانید با آن برقصید ، اگر سرعت آن را در سفر روشن کنید و از پنجره به درختانی که پرواز می کنند ، نگاه کنید و به سرعت دیگری نسبتاً سریع نیاز دارید. بهتر است نه فقط توصیف سرعت ، بلکه نوشتن مقدار مترونوم ، به عنوان مثال ، صد ضربان در دقیقه.اگر قسمت طبل را در یک ویرایشگر نت موسیقی یا در یک برنامه تولید موسیقی بسازید و ضبط کنید ، بسیار عالی خواهد بود.
با یک ملودی بیایید
بهتر است شروع به ساختن ملودی با گروه کر کنید. ملودی ارزش ارائه دارد ، حتی اگر هنوز کلمه ای در گروه کر وجود نداشته باشد. شما نمی توانید مرا ببخشید که ملودی بدون متن را زمزمه می کنم ، اما با زبانی ساختگی آواز می خوانید ، ترکیب های دلخواه صداها را تلفظ می کنید. به نظر خنده دار می آید ، اما به تفکر در مورد ساختار موزون ملودی کمک می کند. این نوع بداهه پردازی می تواند شما را آزاد کند و ایده ای از متن اصلی به شما ارائه دهد.
پس از آماده شدن گروه کر ، به سراغ آیه بروید. اگر خروجی کر ، که نوازندگان آن را "پل" می نامند ، انجام دهید خوب خواهد بود. باید هماهنگ با گروه کر همراه شود. این امر با حل مراحل ناخوشایند برآمدگی به مراحل پایدار حاصل می شود. پایدارترین مقیاس مقیاس اولین است ؛ تناژ با نام آن خوانده می شود. درجه سوم و پنجم نیز درجه های پایدار گوزن است. مقیاس شامل هفت مرحله است ، همان یادداشت ها در مقیاس های اصلی و جزئی. در مرحله گذار ، باید احساس تنش ایجاد کنید. حتی اگر ساز زدن را بلد نباشید ، فقط می توانید باس بنوازید. تنش وقتی بیشتر می شود که باس در تب دوم یا هفتم باشد. به انتقالی فکر کنید که به این پله ها ختم می شود ، و صدای کر را می شنوید مثل اینکه مدت ها منتظر آن بوده اید.
همچنین ممکن است "حرکت سوم" در آهنگ وجود داشته باشد. این بخشی از آهنگ است که با بیت و آواز متفاوت است. برای روشن بودن صدای کر سه مورد نیاز است. استفاده از "حرکت سوم" به شما کمک می کند از یکنواختی گوش دادن به آهنگ جلوگیری کنید. این قسمت همچنین می تواند بر اساس گرانش درجات ناپایدار مقیاس به مقوی ساخته شود. می توان آن را از طریق دیگر اختصاص داد. در آهنگی که سازهای زیادی دارد ، یک یا دو ساز ممکن است در "حرکت سوم" باقی بمانند. در یک قطعه با آواز پر سر و صدا ، خواننده می تواند در این قسمت آرام آواز بخواند. در یک آهنگ با آواز ، می توانید یک تلاوت را وارد کنید. اصل استفاده از کنتراست در اینجا مهم است.
متن را پالایش کنید
وقتی ملودی آماده شد ، نهایی کردن متن را شروع کنید. سرانجام ، به آوازی که بیانگر ایده اصلی است فکر کنید. باید از او یاد کرد ، این اوست که توسط شنوندگان شناخته و خوانده خواهد شد.
بیت و ملودی را تصفیه کنید. اشکالی ندارد اگر ملودی آیه هنگام اصلاح آن کمی تغییر کند. از قافیه های معمولی مانند "خون و عشق" بپرهیزید ، مگر اینکه در حال نوشتن تقلید از آهنگ های معروف یکپارچهسازی با سیستمعامل باشید. قافیه های فعلی نیز مطلوب نیستند ، اما در رقص یا موسیقی سبک دیگر ، که مفهوم آن با دقت گوش داده نمی شود ، ممکن است مناسب باشد. فحاشی ، اصطلاحات عامیانه خارجی و منسوخ ، اصطلاحات علمی و تخصصی باید با توجه به اینکه مخاطب شما چه کسی است استفاده شود.
در اشعار کلاسیک ، سطرهای قافیه ای اغلب حاوی همان تعداد هجا هستند. این در یک آهنگ اختیاری است. اگر در یک خط هجای کمتری وجود داشته باشد ، می توانید با خواندن ملیسم ها ، یعنی تزئینات آوازی ملودی ، مصوت یا صدای بی صدا را به چندین هجا بکشید.
اگر از نظر سبک شناسی مناسب باشد ، ممکن است کمبود قافیه وجود داشته باشد. قافیه توسط شنونده به عنوان سرخوشی دلپذیر ، به عنوان یک آواز در صداها درک می شود. اما ناهماهنگی هایی از جمله مینور در موسیقی نیز مورد استفاده قرار می گیرد ، اگرچه چندان خوشایند به نظر نمی رسد. اختلاف نظرها برای بیان رنج ، تنش و بی ثباتی لازم است. با نبود قافیه هم همینطور است. وقتی شخصی در مورد رنج آواز می خواند ، با استفاده از قافیه های کامل ، خیلی طبیعی به نظر نمی رسد ، انگار جعلی است. اما برخی شنوندگان نسبت به عدم قافیه واکنش منفی نشان می دهند ، آن را شعر نمی دانند.
تصور کنید آهنگ شما در رادیو پخش می شود
در صورت وجود ملودی و متن ، می توان آهنگ را تمام شده دانست. می توانید آن را با همراهی یک گیتار یا ساز دیگر بخوانید. پیشرفت های بیشتر مربوط به چیدمان است.حتی اگر به خدمات تنظیم کننده مراجعه می کنید ، تصور کنید که آهنگ از قبل آماده است و در رادیو یا لیست پخش در سیستم عامل های دیجیتال به صدا در می آید. چه سازهای موسیقی وجود دارد؟ درامز کدام قسمت را می نوازد ، صوتی است یا الکترونیکی؟ آیا آواز پشتیبان وجود دارد؟ حجم باید به کجا افزایش یابد و به کجا کاهش یابد؟ اگر نسخه نهایی آهنگ را ارائه دهید ، برای شما آسان تر خواهد بود که آنچه را که می خواهید برای متخصص توضیح دهید و دقیقاً آهنگی را که برنامه ریزی کرده اید ایجاد کنید.
