مهمترین شرط برای به دست آوردن گیاهان سالم و گلدار ، نگرش توجه ، متفكرانه و مراقبانه نسبت به آنها است.
اغلب ، تولید کنندگان گل ، به ویژه مبتدیان ، با چنین مشکلی روبرو می شوند: بنفشه نمی خواهد شکوفا شود. تولید کنندگان بنفشه باتجربه از جمله دلایل اصلی آن هستند
1. خاک یا برعکس ، خاک اشباع شده با کودها ؛
2. آبیاری بی رویه (غرقاب خاک یا خشک شدن منظم آن) ؛
3. حالت نور اشتباه ؛
4. حجم گلدان بیشتر از نیاز گیاه خاص است.
اگر مدت زیادی است که گل بنفشه خود را شکوفا نمی بینید ، شرایط نگهداری آن را برای هر چهار نقطه بررسی کنید. ابتدا آخرین باری که گیاه را پیوندید به خاطر بیاورید. برخی از کارشناسان توصیه می کنند که زمین را هر 3-6 ماه تغییر دهید ، بسته به اندازه گلدان (کوچکتر ، بیشتر اوقات). همچنین اگر اسیدی بودن خاک را به دلیل غرقاب مداوم مشاهده کنید ، پیوند لازم است.
ریختن یک بنفشه یک بار ترسناک نیست ، اما از سرریز منظم ، گیاه شروع به پژمردن می کند ، زیرا ریشه ها وقت لازم برای "تنفس هوا" ندارند. اگر خاک به اندازه کافی سست نباشد یا زهکشی به خوبی ترتیب داده نشود ، این وضعیت ممکن است رخ دهد. نیازی به توضیح زیاد در مورد کمبود پر نیست - واضح است که بدون آب گیاه خشک می شود.
تعادل خوبی از عناصر کمیاب در خاک نیز لازم است: در نظر بگیرید که آیا کوددهی شما برای گیاه مناسب است. در فروشگاه ها کودهایی تهیه می شود که مخصوص گیاهان گلدار تهیه شده اند.
نقض رژیم نور نیز به دلایل مختلف امکان پذیر است. اگر بنفشه کمبود شدید نور را تجربه می کند ، می توانید این موضوع را از طریق شکل ظاهری برگ ها درک کنید. به عنوان مثال ، ممکن است با گذشت زمان کمرنگ شوند و یا دمبرگ های زیادی رشد کنند. نور اضافی روی شکل گل رز تأثیر می گذارد - برگهای جوان جوان شلوغ می شوند ، با رشد آنها صاف نمی شوند. در هر صورت ، شما باید شرایط نوری را تغییر دهید.
بعضی اوقات این امکان نیز وجود دارد: دو بنفشه کنار هم ، روی طاقچه یا قفسه یکسان قرار دارند ، به همان میزان نور (نور خورشید یا مصنوعی) دریافت می کنند ، اما در عین حال یکی از آنها خوب شکوفا می شود ، و دیگری ضعیف است یا نه شکوفه زدن باید کمی آزمایش کنیم: گیاه دمدمی مزاج را از منبع نور دور کنید ، یا برعکس ، آن را نزدیکتر کنید.
اگر شرایط نگهداری بنفشه را در اولین نقاط بررسی کردید و با خاک ، آبیاری و روشنایی مشکلی پیدا نکردید ، بررسی گلدان گل باقی مانده است. اگر بنفشه جوان است ، پس او سعی می کند ابتدا بر "فضای زندگی" خود مسلط شود. و فقط در این صورت است که شاید شکوفا شود. شاید اگر نباشد ، اگر اندازه گلدان اجازه دهد ، او به پرورش بچه های ناتنی مشغول خواهد شد. و هر از چندگاهی ضعیف شکوفا خواهد شد. برای بنفشه ، گلها فقط یکی از روشهای تولید مثل هستند ، نه بهتر و نه بدتر از خرج کردن.
به سختی هیچ دلیلی بر روی طاقچه شما وجود دارد که باعث می شود بنفشه دقیقاً از طریق گلدهی تولید مثل کند. هیچ پروانه ای وجود ندارد که گل ها را گرده افشانی کند ، بعید است کسی به طور مداوم برگ های گیاه را پاره کرده و استرس ایجاد کند. در چنین شرایطی و در حضور یک منطقه کافی از گلدان ، بنفشه جوان تولید مثل را از طریق خرج کردن ترجیح می دهد. اگر در گلدان کمی تنگ باشد ، گیاه زودتر شکوفا می شود ، زیرا فرزندان ناتنی "رقیب" زمین و غذا هستند.
با حجم گلدان 200-300 میلی لیتر ، بنفشه استاندارد بزرگسالان با سرعت بیشتری شکوفا می شود. برای بنفشه های بسیار جوان ، گلدان ها حتی کمتر مناسب هستند. اگر یک ساقه ریشه داده اید و هنوز فقط یک گل رز با برگ های کوچک تشکیل می دهد ، بهتر است یک گلدان خانگی موقتی از مواد قراضه درست کنید. به عنوان مثال ، می توانید از فنجان های پلاستیکی یکبار مصرف استفاده کنید - اگر آنها را برش دهید و در پایین سوراخ های زهکشی ایجاد کنید ، می توانید گلدان هایی با حجم 50-100 میلی لیتر تهیه کنید.
بهتر است سوراخ های زهکشی را با قیچی برش دهید تا به اندازه کافی بزرگ شوند و آب آبیاری آزادانه جریان داشته و راکد نماند. بهتر است چنین گلدان خانگی را در یک گلدان زیبا قرار دهید - به شما امکان می دهد تا درجه حرارت و رطوبت مورد نظر را حفظ کنید.
یک نکته دیگر اگر بنفشه ها روی طاقچه قرار دارند و در زمستان به اندازه کافی خنک است ، می توانید آنها را با آب جوشانده بسیار گرم آب دهید. کودی را که معمولاً استفاده می کنید به آب اضافه کنید ، اما بیشتر اوقات و در نسبت کوچکتر از آنچه در برچسب مشخص شده است. این ترفند اغلب به شما امکان می دهد حتی در زمستان روی گیاه گل ببینید.
بطور منظم (حداقل هر دو یا سه روز یکبار) گیاهان خود را بازرسی کنید و بررسی کنید که آیا همه چیز مرتب است: هیچ برگ بیماری وجود ندارد که باید برداشته شود ، خواه آبیاری لازم باشد یا برعکس ، خاک گلدان را خشک کنید.
