کارل هس ، کارل هس سوم ، نویسنده و سخنران آمریکایی است که براساس مستندات بسیاری از آثار وی فیلمبرداری شده است. در طول سال ها ، او حرفه های زیادی را امتحان کرده است: او یک فیلسوف سیاسی ، سردبیر ، جوشکار ، موتورسوار ، نماینده مالیات و فعال آزادیخواه بود. وی طرفدار محدود کردن نیروهای راست ، تقویت و تجدید نیروهای چپ و آنارشیسم بازار آزاد بود.
زندگینامه
کارل هس سوم در 25 مه 1923 در واشنگتن دی سی به دنیا آمد. از کودکی با پدر و مادرش به فیلیپین نقل مکان کرد. پدر و مادر کارل از نژاد آلمانی و اسپانیایی بودند. وقتی مادرش به خیانت پدرش پی برد ، شوهر ثروتمند خود را طلاق داد و با کارل به واشنگتن بازگشت. او که از نفقه امتناع کرده بود ، به عنوان یک اپراتور تلفن شغلی پیدا کرد و پسرش را با بودجه بسیار ناچیزی بزرگ کرد.
مادر کارل کنجکاوی و یادگیری مستقیم را تشویق می کند. او کارل را مجبور کرد که برخی فعالیت ها را ارائه دهد یا مطالعه کند. در نتیجه ، کارل و مادرش اعتقاد داشتند که آموزش عمومی اتلاف وقت است. این پسر به ندرت به مدرسه می رفت و برای فرار از نظارت ، در هر مدرسه ابتدایی شهر ثبت نام کرد و متعاقباً به تدریج هر یک را رها کرد. به لطف این امر ، برای مقامات غیرممکن بود که بدانند کارل دقیقاً در چه مدرسه ای تحصیل می کند. در همان زمان ، کارل مکرر کتابخانه ها بود و همه آنچه می خواند به راحتی اساس فلسفه شخصی او بود.
در سالهای جوانی ، کارل به تیراندازی ، شمشیربازی و بازی تنیس علاقه داشت ، بعداً به این سرگرمی ها به تجارت اسلحه اضافه شد.
در آغاز جنگ جهانی دوم ، کارل هس به خدمت نیروهای مسلح آمریکا درآمد اما در سال 1942 پس از ابتلا به مالاریا در فیلیپین اخراج شد.
وی در 22 آوریل 1994 درگذشت.
حرفه
کارل هس در سن 15 سالگی هنگامی که به یک مفسر اخبار پیوست و به عنوان سردبیر خبر در سیستم پخش متقابل کار کرد ، رسماً تحصیل را رها کرد. کارل در سن 18 سالگی ، در خدمت بزرگ شده بود و سمت معاون سردبیر شهر روزنامه واشنگتن دیلی نیوز را به دست گرفت.
وی بعداً سردبیر نیوزویک و ماهیگیر شد. وی به عنوان نویسنده ستاد و گاهی به عنوان فریلنسر برای تعدادی از نشریات دوره ای ضد کمونیست کار کرده است. در دهه 1950 ، وی در روزنامه های Chamion Papers and Fiber کار کرد. در این زمان بود که او شروع به ابراز نگرانی کرد که افراد در بخش مدیریتی دنیای شرکتها بیشتر از انجام کارهای خوب به مشاغل شخصی علاقه مند می شوند. در چميون ، مديريت كارمندان را تشويق كرد كه به نفع شركت ، سياست هاي محافظه كارانه اي را در نظر بگيرند. کارل با سناتور آریزونا باری گلدواتر و دیگر جمهوری خواهان برجسته ملاقات کرد و بی سر و صدا خود یک جمهوریخواه متقاعد شد.
هس در کودکی یک کاتولیک معتقد بود ، اما وقتی در سن 15 سالگی مجبور شد موقتاً به عنوان پزشک قانونی کار کند ، متقاعد شد که مردم به سادگی از گوشت و خون ساخته شده اند و زندگی پس از مرگ وجود ندارد. پس از آن دیگر حضور در کلیسا را متوقف کرد و ملحد شد. سالها بعد ، او به كلیسا بازگشت ، اما فقط به این دلیل كه بسیاری از همكارانش در م Enterprسسه آمریكا اینترپرایز ، كه در آن زمان وی در آنجا كار می كرد ، نیز در كلیسا حضور داشتند. با این حال ، شرکت در جلسات کلیسا فقط بی خدایی چارلز را تقویت می کرد. و هنگامی که پسر کوچک خود را به خدمت آورد ، ناگهان از این واقعیت که کودک را به م institutionسسه ای آورده بود که خود او آن را رد کرد ، احساس انزجار کرد.
زندگی سیاسی
هس در انتخابات 1960 و 1964 نویسنده برنامه حزب جمهوری خواه بود و از نزدیک با باری گلدواتر همکاری داشت. گلدواتر یک محافظه کار با اعتقادات قابل توجه آزادیخواهانه بود. هس زیر نظر او به عنوان نویسنده سخنرانی کار می کرد ، در رشته های سیاسی و ایدئولوژی تحصیل می کرد. این هس بود که نویسنده شعار گلدواتر شد: "افراط گرایی در دفاع از آزادی رذیلت نیست. اعتدال در راه عدالت یک فضیلت نیست. "بعداً معلوم شد که این فقط یک گذرگاه نقل شده از سیسرو است.
پس از مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری 1964 ، زمانی که لیندون جانسون گلدواتر را شکست داد ، هس از سیاست ناامید شد و یک رادیکال شد. مانند بسیاری دیگر از جمهوری خواهان از دست رفته ، هس احساس می کرد که یک فرد خارجی است و از شرکت در سیاست های بزرگ خودداری می کند.
در سال 1965 ، کارل دوچرخه سوار شد. نیاز به تعمیر دوره ای موتور سیکلت منجر به این واقعیت شد که وی از مدرسه حرفه ای بل به عنوان جوشکار فارغ التحصیل شد. این حرفه به وی این فرصت را داد تا مهارتهای خود را بفروشد و همکاری تجاری با هم دانشجو هسا بل منجر به ایجاد یک شرکت مجسمه سازی فلز شد.
در همان زمان ، هس از همسر اول خود طلاق گرفت ، علناً از تجارت بزرگ ، نفاق آمریكا و جاه طلبی های مجتمع نظامی - صنعتی انتقاد كرد. وی به دانشجویان برای یک جامعه دموکراتیک پیوست ، با حزب پلنگ سیاه کار می کند ، به جنگ ویتنام اعتراض می کند.
به تلافی حمایت از نامزد از دست رفته ، هس توسط سرویس درآمد داخلی حسابرسی شد. در پاسخ به این چک ، کارل کتباً قول داد که دیگر هرگز مالیات پرداخت نخواهد کرد. در پاسخ ، سرویس تمام دارایی هس و 100٪ درآمد او را ضبط کرد. کارل مجبور شد از پس پول همسرش بگذرد و مهارت های جوشکاری خود را با کالاها و خدمات مبادله ای معامله کند.
در سال 1968 ، ریچارد نیکسون رئیس جمهور ایالات متحده شد و باری گلدواتر به عنوان سناتور خردسال آریزونا انتخاب شد. هس به عنوان نویسنده سخنرانی شخصی در گلدواتر کار کرد و شخصاً با او ارتباط برقرار کرد. وی گلدواتر را به لزوم لغو خدمت سربازی در ایالات متحده متقاعد کرد ، اما گلدواتر با نیکسون مخالفت نکرد و هس که به شدت از نیکسون متنفر بود ، نتوانست با این ایده کنار بیاید. علی رغم این واقعیت که نیکسون هنوز پیش نویس ارتش را لغو کرد ، هس برای همیشه با گلدواتر درگیر شد.
هس به توصیه دوستش موری روتبارد به کار آنارشیست های آمریکایی علاقه مند شد. و در آثار اما گلدمن هر آنچه را که امیدوار بود و بسیار دوست داشت پیدا کرد.
وی از سال 1969 تا 1971 به عنوان سردبیر انجمن لیبرتاریان با دوست خود راتبارد کار می کرد. در همان زمان ، هس به دیگر آنارشیست ها می پیوندد: رابرت لوفور ، دانا روهراباخر ، ساموئل ادوارد کنکین سوم و کارل اوگلسبی ، رهبر سابق دانشجویان جامعه دموکراتیک. هس که در کنفرانسهای متعددی صحبت می کرد ، در تولد جنبش آزادیخواهی نقش داشت.
وی که به دنبال اتحاد آزادیخواهان راست و چپ بود ، به کارگران صنعتی حزب جهانی پیوست و همچنین به دانشجویان برای یک جامعه دموکراتیک بازگشت.
در سال 1971 ، حزب لیبرتاریان ایالات متحده ایجاد شد و هس در سال 1980 به آن پیوست. وی از سال 1986 تا 1990 سردبیر روزنامه حزب او بود.
فیلم در مورد کارل هس
کارل هس: به سوی آزادی یک مستند کوتاه ساخته سال 1980 آمریکا است. فیلم توسط راهلان هیل و پیتر لادو در راهروهای دانشگاه بوستون و دانشکده برنامه سازی و پخش فیلم فیلمبرداری شده است. چندین دانش آموز و معلم به عنوان بازیگر عمل می کردند. کارل هس خودش بازی کرد.
در سال 1981 ، این فیلم برنده جایزه اسکار بهترین فیلم کوتاه مستند شد. این فیلم همچنین جایزه مایا درن را از دانشگاه بوستون ، جایزه کانونی در جشنواره فیلم دانشجویی ، جایزه فیلم دانشجویی AMPAS ، جایزه عقاب طلایی و جایزه فرماندار ماساچوست را دریافت کرد.
