ساختن قسمت داخلی شخصیت بسیار مهم است ، زیرا از طریق آنها خوانندگان را با داستان کمیک خود آشنا خواهید کرد.
ما کمیک می خوانیم زیرا می خواهیم غم ، نفرت ، لذت را تجربه کنیم. شخصیت ها باید همدل باشند. برای این کار باید وارد شخصیت شوید. هدف هر داستانی ایجاد واکنش احساسی در بیننده است. چطور؟ با ایجاد موقعیت هایی برای شخصیت ها که آنها را به حد توانایی خود برساند. در نتیجه غلبه بر مشکلات مختلف ، تغییرات را در کاراکترها نشان دهید.
برای اینکه یک شخصیت بتواند نقش شخصیت اصلی را ادعا کند ، باید حداقل دو ویژگی از این ویژگی ها را داشته باشد: بدشانس است ، می خواهد برای او متاسف شود ، به مشکل برمی خورد ، بامزه است ، قوی است و استاد پیشه وری خود.
شخصیت ها یک جنبه درونی دارند: آرزو ، نیازها ، زخم ها ، شناسایی خود (کسانی که فکر می کنند آنها هستند) ، جوهر و حقیقت (کسانی که باید باشند). آسپیراسیون همان چیزی است که شخصیت در کلمات به آن نیاز دارد. نیاز یک تلاش ناخودآگاه است. زخم ها یک منبع بهبود ناپذیر درد دائمی هستند ، به همین دلیل ، شخصیت فکر می کند که دوباره زخمی شده است. شناسایی هویت این است که شخصیت خود را چگونه می بیند: بزرگترین شرور یا فرد مهربان ساده دل ، آشپز اصلی یا مسافر.
غالباً ، در ابتدا ارزش نوشتن پایان را دارد تا بدانید دقیقاً خط شخصیت چگونه ساخته می شود ، وجه درونی او چگونه نمایان می شود. نشان دادن ماهیت قهرمان از همان ابتدا غیرممکن است. این کار باید به صورت مرحله ای انجام شود و یک طرف شخصیت یکی پس از دیگری مشخص شود.
