هیچ کس بحث نخواهد کرد که با کمک یک حکایت می توانید روح شرکت شوید ، خود را به عنوان یک رابط شوخ طبع ثابت کنید ، یک دختر یا پسر دوست دارید. درست گفتن جوک ها یک هنر واقعی است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اول ، راوی باید به یاد داشته باشد که حکایت باید به همان نکته گفته شود ، و همچنین موضوع کلی مکالمه را حفظ کند. شخص باید به خوبی درک کند که در یک شرکت خاص می توان با کدام موضوعات شوخی کرد و کدام یک مطلوب نیست. به عنوان مثال ، شوخی با رئیس در حضور رئیس بسیار مناسب نخواهد بود.
گام 2
ثانیا ، قبل از گفتن این یا آن حکایت ، راوی باید مطمئن شود که آن را به خاطر می سپارد ، تا پایان ، یعنی اگر ممکن است ، با خودتان شوخی کنید.
مرحله 3
شما باید حکایتی را به راحتی و به طور طبیعی و بدون تردید ، گویا بین زمان ها بگویید. به طور کلی ، گویی این یک داستان ساده است که از شخصی شنیده شده است. فقط در این صورت ، شیوه داستان سرایی طبیعی خواهد بود.
مرحله 4
برخی از حکایات حاوی کلمات و اصطلاحات چندان مناسبی نیستند. اما از چنین داستانی و همچنین از روی آهنگ نمی توانید یک کلمه را پاک کنید. ما باید همه چیز را بگوییم. این دلیل دیگری است که باید به اطراف نگاه کنید و مطمئن شوید که موضوع و متن حکایت برای شرکت جمع شده مناسب است.
مرحله 5
هنگام گفتن یک شوخی ، کمک به خود با دست ها ، پاها ، حرکات و حالت های ظاهری اضافی نخواهد بود. بنابراین حکایت شانس بیشتری برای درک موفقیت آمیز آن توسط افراد اطراف به دست می آورد.
مرحله 6
راوی همچنین باید به یاد داشته باشد که همان حکایتی که دو بار گفته شده ، بسیار بندرت می تواند شما را بخنداند. شما باید هر از گاهی مجموعه جوک های خود را با جوک های جدید پر کنید.
مرحله 7
اگر این شوخی برای دیگران غیرقابل درک یا نامفهوم بود ، نباید مکث طولانی کنید و منتظر واکنش مثبت طرفین باشید. در این شرایط ، صحیح ترین تصمیم ادامه روان مکالمه است.
مرحله 8
و با این حال ، راوی حکایت ها باید به یاد داشته باشد که توضیح معنای شوخی به درخواست یک یا چند شنونده کار بسیار خسته کننده و خسته کننده ای است.