سازهای کوبه ای قدیمی ترین خانواده سازهای موسیقی است. همراهی موزون ، که قبلاً آهنگین بود ، به صفتی جدایی ناپذیر از آیین های مذهبی ، رقص های نظامی ، عروسی ها و سایر رویدادهای زندگی بشر تبدیل شده است. با داشتن اشکال متنوع (تنبور ، زیلوفون ، کاستان ، ماراکاس ، طبل باس …) ، تمام این سازه ها با توجه به اصل تولید صدا - با ضربه به یک گروه ترکیب می شوند. ضربه را می توان با دست ، چوب مخصوص ، دو نیمه ساز و … وارد کرد. در گروه های موسیقی ، به عنوان یک قاعده ، مجموعه ای از سازهای کوبه ای از نوع استاندارد (به عنوان مثال ، یک درام کیت) وجود دارد ، اما در صورت تمایل ، نوازندگان می توانند سازهای کوبه ای خود را بسازند که صدای اصیل و اصیل می دهد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
چندین ظرف پلاستیکی ، ترجیحاً تخم مرغی شکل و در دو نیمه آماده کنید (مانند یک سورپرایز مهربانانه). اندازه به اختیار شما است ، اما ارتفاع مطلوب 10-20 سانتی متر است. ظرف ها را بشویید.
گام 2
نیمه ها را از هم جدا کنید. نخود ، لوبیا ، دانه ها و سایر چیزهای کوچک را در نیمه های بالایی بریزید. بهتر است که اشیا diameter با قطر یکسان در همان نیمه باشند - در پایان کار ، همه آنها صدای متفاوتی خواهند داشت.
مرحله 3
در وسط نیمه های پایین سوراخ هایی ایجاد کنید ، میله های مستقیم ، چوبی یا پلاستیکی را درون آنها قرار دهید. قطر چوب ها باید به گونه ای باشد که نگه داشتن آن راحت باشد. سوراخ را بپوشانید تا جای خالی وجود نداشته باشد. در غیر این صورت ، دستگیره می افتد ، و در پشت آن لوبیا با مهره.
مرحله 4
نیمه ها را وصل کنید ، تکان دهید. شما مراکش ساخته اید.
