Tablature یک سیستم علامت گذاری گرافیکی نت است ، که بسیار یادآور پنج خط کلاسیک است: از همان آرامش ها و لبه ها برای نشان دادن مدت زمان یادداشت ها ، همان نمادها برای مکث ها استفاده می کند ، و حاکمان فوق العاده یادآور یک کارمند معمولی هستند. اما تعداد خطوط از چهار تا دوازده تغییر می کند. چرا چنین سیستمی برای گیتاریست ها بسیار راحت تر است و چگونه می توان چنین متن موسیقی را خواند؟
دستورالعمل ها
مرحله 1
مدت زمان یادداشت ها و تکیه بر روی جدول ها به همان روشی است که در سیستم کلاسیک مشخص شده است. یک استثنا می تواند یک جفت مدت صدا باشد (متوقف نمی شود) - یک ربع و نیم. هر دوی آنها آرامش دارند ، اما در سیستم کلاسیک یک چهارم رنگ آمیزی شده است ، و در جدول شما باید متن را حدس بزنید یا حدس بزنید. در مورد بقیه ، سیستم نیازی به توضیحات جداگانه ندارد.
گام 2
تعداد خطوط "اردوگاه" با تعداد رشته ها مطابقت دارد. تمام نت های علامت گذاری شده در حاکم بالا روی اولین سیم (با بالاترین صدا) پخش می شوند. بقیه خطوط مربوط به رشته های دوم ، سوم ، چهارم و سایر رشته ها است. بسته به ساز (گیتار باس ، گیتار شش سیم ، گیتار هفت و دوازده سیم) تعداد خطوط متفاوت است.
مرحله 3
اعداد از 0 تا 20 مطابق با تعداد فرت فشرده شده است (0 یک رشته باز است). به عنوان مثال ، عدد 3 روی خط کش دوم به این معنی است که شما باید دسته سوم را روی رشته دوم نگه دارید. در سیستم کلاسیک ، این می تواند نت G باشد.
مرحله 4
هنگام اجرای کارهای دو بخشی ، صدای بالایی با آرامش بالا نوشته می شود ، و صدای پایین - با آرامش. سه یا چهار عددی که دقیقاً در زیر یکدیگر قرار گرفته اند به این معنی است که شما باید همزمان آنها را بگیرید و صدا را از همه رشته ها استخراج کنید.
مرحله 5
ضبط Tablature برای گیتاریست ها مناسب است ، زیرا یافتن راحت ترین انگشتی زمان نمی برد ، بنابراین گیتاریست های راک به طور فعال از آن استفاده می کنند. اما این سیستم برای ضبط قطعات صفحه کلید ، بادها و سایر سازها مناسب نیست. در نت برگ ، هیچ عنصری به عنوان کلید ، علائم تغییر و غیره وجود ندارد (تناژ قابل تعریف است ، اما در ابتدای کار ثابت نیست).
