شخصیت های اصلی که ون هفلین بازیگر تئاتر و فیلم آمریکایی بازی می کرد شخصیت های فرعی بودند. با این حال ، صاحب اسکار معتبر چندین نقش اصلی را بازی کرده است. به دلیل سهم خود در پیشرفت فیلمبرداری ، به وی ستاره های پیاده روی مشاهیر اعطا شد.
کار هنری نه تنها توسط امت ایوان "وان" هفلین جونیور بلکه توسط خواهر کوچکترش ماری فرانسیس انتخاب شد.
شروع کارتر
زندگی نامه هنرمند آینده از سال 1910 آغاز شد. این کودک در 13 دسامبر در شهر کوچک والترز در خانواده یک دندانپزشک به دنیا آمد. وقتی پسر در کلاس 7 بود ، والدین و خواهر کوچکترش به لانگ بیچ نقل مکان کردند.
نوجوانی که برای اولین بار اقیانوس را دید تصمیم گرفت کار دریانوردی را شروع کند ، که در خانواده کاملاً مورد تأیید قرار نگرفت. وی تحصیلات خود را در مدرسه پلی تکنیک محلی ادامه داد. در تعطیلات تابستانی ، هفلین به دنبال شکنجه رفت. وی از هاوایی ، مکزیک ، آمریکای جنوبی بازدید کرد.
فارغ التحصیل تحصیلات خود را در دانشگاه اوکلاهما ادامه داد. این دانشجو به عضویت برادری فی دلتا تتا درآمد. مرد جوان به زندگی حرفه ای فیلم فکر نکرد. با این حال ، در دهه سی او بازی در برادوی را شروع کرد. کاترین هپبورن که پیش از این به یک ستاره تبدیل شده است و بازی این هنرمند را در یکی از تولیدات دیده است ، گفت که فقط برای بازی در فیلم جدید با این بازیگر توافق کرده است.
در سال 1936 ، این بازیگر وارد سینما شد. وی اولین حضور خود را در فیلم "زن شورشی" در نقش لرد جرالد کیتورن انجام داد. با این حال ، نمایش نخست رضایت مجری را جلب نکرد و از نظر تجاری سودآوری نداشت.
در سال 1940 ، بازیگر مشتاق سینما در فیلم "جاده سانتافه" دوباره روی صفحه ظاهر شد. استودیوی برادران وارنر با MGM جایگزین شد. این هنرمند در فیلم "G. M. Pulham Esquire »در سال 1941. این اثر نظر مثبت منتقدان و مخاطبان را به خود اختصاص داد. فیلم موفق تر "جانی یگر" بود. قهرمان او جف هارتنت بود ، همانطور که روزنامه نگاران از او می گفتند ، "همدم همیشگی تیلور" ، وکیل و دوست بازیگری که در نقش اصلی خوش درخشید.
کار موفق
مطبوعات در ارزیابی کار مجری اتفاق نظر داشتند. تصویر یک قهرمان منفور از خودش که توسط او به تصویر کشیده شد ، چنان قوی بود که به معنای واقعی کلمه شخصیت اصلی را تحت الشعاع قرار داد. هفلین به عنوان بهترین هنرمند نقش مکمل ، اسکار دریافت کرد.
مدیریت استودیو علی رغم کار موفق ، عجله ای برای ارائه نقش های اصلی به بازیگر نداشت. این فیلم فقط در پروژه های فیلم تجاری کم هزینه فیلمبرداری شده است. در فیلم های معتبرتر برای مجری ، فقط نقش های فرعی وجود داشت. اما کار آنقدر زیاد شد که در تمام اربعین مجری در صدد برآمدن مهارتهای خود بود.
او در نقش رئیس جمهور اندرو جانسون در فیلم جانسون تنسی 1942 موفق بود. در فیلم همان دوره ، قتل در گرند سنترال ، او نقش راکی کاستر را بازی کرد. یک کارآگاه خصوصی به طور درخشان یک شبه قتل مرموز یک ستاره برادوی را کشف می کند.
و دوباره ، مطبوعات به اتفاق آرا تصدیق کردند که یک تصویر کارآگاهی نسبتاً متوسط با عناصر کمدی ، موفقیت خود را مدیون کارآگاه حیله گر است که ون هفلین بازی می کند. او را مجری بسیار کم ارزش خوانده اند.
نقش های روشن
در طول جنگ جهانی دوم ، این بازیگر در ارتش آمریکا در اروپا خدمت می کرد. او در نیروی هوایی اپراتور بود. فعالیت سینمایی پس از بازگشت به هالیوود ادامه یافت.
در درام "عشق عجیب مارتا ایورز" در سال 1946 ، این بازیگر نقش سام مسترسون را بازی کرد که قهرمان تصویر سالها با او عاشق بود. در سال 1947 ، آتوس معروف به شخصیت وی در اقتباس فیلم سه تفنگدار تبدیل شد.
در فیلم noir Act of Violence در سال 1948 ، این هنرمند دوباره به عنوان شخصیت اصلی ، فرانک آر آنلی تجسم یافت. یک قهرمان جنگ و پیمانکار ساخت و ساز در زمان صلح ، برای اجرای موفق یک پروژه امیدوار کننده ، افتخارات زیادی دریافت کرده است. اما یک تاجر موفق بسیاری از اسرار را پنهان می کند. یکی از آنها برای خانواده اش کشنده می شود.
در فیلم "شین" سال 1953 ، ون هفلین دوباره در نقش جو استارت تجسم یافت ، که در دفاع از او شخصیت اصلی فیلم در مقابل تهدید به بیرون راندن از خانه و دره ای که ترتیب داده بود ایستادگی می کند. در همان زمان او نقش شخصیت اصلی فیلم "بیوه سیاه" ساخته پیتر دنور را بازی کرد. این اکشن در بوهمیون تئاتر نیویورک اتفاق می افتد.
یک تهیه کننده معروف برادوی مظنون به قتل نویسنده جوان استانی است که به شهر آمده است. او مجبور خواهد شد که بی گناهی خود را فقط به تنهایی اثبات کند. به گفته منتقدان ، این هنرمند کاملاً شخصیتی را که دور انگشتش حلقه شده بود بازی کرد.
همه جنبه های استعداد
کار موفقیت آمیز در فیلم "ساعت 3:10 به یوما" در سال 1956. قهرمان او ، صاحب مزرعه Dan Evans ، به همراه پسرانش در سال 1880 شاهد سرقت یک مربی صحنه بودند. رهبر باند دستگیر می شود. با این حال ، مقامات از بازگشت همدستان وی ترس دارند. آنها تصمیم می گیرند داوطلبانی را استخدام کنند تا زندانی را مخفیانه به قطاری که او را به یوما می رساند تحویل دهند. ایوانز یک فرصت را به دست آورد. الکس پورتر ، یک شرابخوار شهری ، قبول می کند که شریک زندگی او شود.
ون هفلین با موفقیت در رادیو کار کرد. تولیدات با مشارکت وی بسیار مورد توجه مخاطبان قرار گرفت. صدای ضعیف و مخملی کم باعث شناخته شدن اجرا کننده شد. ون هفلین صداپیشگی قهرمانان نزدیک به 2000 سریال صابونی رادیویی را بر عهده داشته است.
این هنرمند بازی در صحنه تئاتر را نیز متوقف نکرد. وی در داستان فیلادلفیا برادوی ظاهر شد و همچنین در نمایشنامه های آرتور میلر در خاطرات دو دوشنبه و نمای از پل حضور داشت.
یک خانواده
ون هفلین در سال 1970 کار خود را در فیلم معروف "فرودگاه" به اتمام رساند. بار دیگر به عنوان مسافری تجسم یافت که تصمیم گرفت خودکشی را با انفجار در هواپیما انجام دهد تا بعداً در گوررو بیمه بیوه خود را بدست آورد.
این مجری چندین بار سعی در بهبود زندگی شخصی خود داشت. اولین انتخاب و همسر وی یک همکار ، بازیگر خانم النور شاو بود. ازدواج با او فقط شش ماه طول کشید. برای یک ربع قرن ، ون هفلین شوهر فرانسیس نیل بود. خانواده آنها سه فرزند ، دو دختر و یک پسر به نام تریسی داشتند. دختران ، وانا و کیتلین ، مشاغل هنری را انتخاب کرده اند. آنها با نام های کیت هفلین و وانا اوبراین مشهور شدند. والدین آنها در سال 1967 از هم جدا شدند.
این بازیگر عاشق ماهیگیری در اقیانوس بود ، هر روز در استخر شنا می کرد تا خودش را در فرم خوبی حفظ کند. و این هنرمند در سال 1971 ، در 23 ژوئیه درگذشت.
به دلیل سهم خود در پیشرفت تلویزیون و سینما ، در پیاده روی مشاهیر به او دو ستاره اهدا شد.
