دانشمندان تا 11 جولای 2012 معتقد بودند که پلوتو فقط چهار قمر دارد. با این وجود به لطف تصاویر گرفته شده با تلسکوپ هابل ، یافتن ماه پنجم دیگر از این سیاره کوتوله امکان پذیر بود.
برای چندین دهه ، فقط یک ماهواره از پلوتو شناخته شده بود - Charon ، که در سال 1978 کشف شد. فقط در سال 2005 کشف دو قمر دیگر از این سیاره کوچک امکان پذیر بود - نیکتا و هیدرا. مشکلات در کشف و حتی بیشتر از آن در مطالعه ماهواره های پلوتو نه تنها به دلیل اندازه کوچک آن ، بلکه همچنین به دلیل فاصله زیادی که آن را از زمین جدا می کند ، بوجود می آید. مطالعه دقیق پلوتو و قمرهای آن فقط در سال 2015 و هنگامی که ماهواره ناسا به آنها برسد انجام خواهد شد.
در ژوئن 2011 ، چهارمین ماهواره پلوتو و در ژوئیه 2012 - پنجمین ماهواره کشف شد. ماه پنجم P5 یا S / 2012 (134340) نامگذاری شد. در حال حاضر ، این کوچکترین ماهواره پلوتو است که برای ستاره شناسان شناخته شده است: قطر آن حدود 10-25 کیلومتر است ، اگرچه دانشمندان هنوز نتوانسته اند محاسبات خود را انجام دهند تا اندازه ماهواره را با دقت بیشتری دریابند. از آنجا که ماه P5 بسیار کوچک است و در فاصله بسیار زیادی از زمین قرار دارد ، برای مدت طولانی حتی با مدرن ترین ابزارها نیز قابل تشخیص نبود. برای مقایسه ، قطر تقریبی Charon 1200 کیلومتر است که 5-10 برابر بزرگتر از قطر P5 موجود است.
حتی وقتی پنجمین ماه پلوتو در تصاویر گرفته شده با تلسکوپ هابل ظاهر شد ، دانشمندان بلافاصله قادر به دیدن آن نبودند. ستاره شناس مارك شوالتر به تجزیه و تحلیل دقیق چندین تصویر گرفته شده در 26 ، 27 و 29 ژوئن و همچنین 7 و 9 ژوئیه 2012 نیاز داشت تا مطمئن شود كه نقطه كوچك و به سختی قابل مشاهده روی آنها جسمی آسمانی است كه به دور پلوتو می چرخد. کشف ماه جدید نیز با این واقعیت تسهیل شد که تمام ماهواره های پلوتو در مدارهای مشابه به دور آن می چرخند. به همین دلیل دانشمندان توانستند داده های موجود در مورد چهار قمر پلوتو را در نظر بگیرند تا ابتدا ماه پنجم را تشخیص دهند و سپس مطمئن شوند که ماهواره است
