پوست توس یکی از جالب ترین مواد طبیعی است که در دسترس علاقه مندان به سوزن دوزی است. اگر به طور صحیح برداشت و فرآوری شود ، نه تنها زیبا بلکه انعطاف پذیر ، بادوام ، ضد آب است و هدایت حرارتی کمی دارد. از این مواد برای ساخت کفش ، وسایل خانه استفاده می شد و در ساخت و ساز مورد استفاده قرار می گرفت. از پوست درخت توس می توان در ساخت ظروفی برای غذا استفاده کرد که محتوای آن برای مدت طولانی تازه خواهد ماند.
پوست توس به قسمت بیرونی پوست درخت توس گفته می شود که در بالای پوست درخت واقع شده است. این شامل بسیاری از لایه های نازک اما بادوام است که تقریباً در معرض پوسیدگی نیستند. با نزدیک شدن به سطح ، پوست توس به رنگ سفید رنگ آمیزی شده است. لایه های واقع در نزدیکی پوست به رنگ قهوه ای مایل به زرد است. این قسمت داخلی پوست درخت توس است که برای تولید ظروف ، جواهرات و وسایل خانه استفاده می شود.
مناسب ترین برای کار پوست صاف یک درخت کرکی ، مقاوم در برابر سرما با تنه ای یکنواخت و مستقیم است. این گونه را می توان با توپ متراکمی که برگها و شاخه های سالانه را پوشانده است ، شناخت. پوست توس مناسب برای کار از درختان 20 تا 40 ساله برداشته می شود. این کار در حین جریان شیره انجام می شود. با پایان این دوره ، جداسازی لایه بالایی پوست از پوسته بسیار سخت خواهد بود.
پوست درخت توس به صورت لایه لایه ، روبان یا استوانه های کامل از درخت جدا می شود که به آنها تراشه گفته می شود. مواد اولیه بدست آمده با روش اول مستطیل های مستقیمی هستند که طول آنها با اندازه صندوق عقب محدود می شود. از چنین پوست توس برای ساخت جعبه های کامل استفاده می شود. نوارهایی که به صورت مارپیچ از تنه خارج می شوند ، برای بافت مناسب هستند. ظروف مهر و موم شده برای مواد فله ای و مایعات از دلمه هایی شبیه لوله های پوست توس ساخته می شوند.
قبل از شروع کار ، مواد از خزه ، گرد و غبار و لایه های نور بالا تمیز می شود. پوست درخت لایه لایه برای علامت گذاری جزئیات محصول آینده استفاده می شود. سوراخهایی در امتداد خط درزها ایجاد می شوند و پوست درخت توس در آب بخار می شود. پس از چنین پردازش ، مواد پلاستیکی می شوند و به راحتی و بدون ترک در مکان های مناسب خم می شوند.
از روبان های پوست توس برای تهیه وسایل حصیری استفاده می شود. در این کار از بافت مستقیم و مورب استفاده شده است. در حالت اول ، نوارها به موازات پایه محصول و در حالت دوم ، با زاویه حاد نسبت به آن قرار دارند. روش بافت مستقیم برای ساخت اشکال سخت مناسب است. به عنوان یک قاعده ، چنین کارهایی در بلوک ها انجام می شود - میله هایی که رئوس مطالب جعبه آینده را تکرار می کنند. بافت مورب تکنیک بسیار انعطاف پذیر تری برای تولید قطعات گرد است. به این ترتیب می توانید یک نگهدارنده فنجان ، یک سبد درست کنید ، یک ظرف شیشه ای ببافید که در آن آب یا کمپوت خنک در تابستان بیش از حد گرم نشود.
