"Nautilus Pompilius" یکی از افسانه های راک روسی است ، گروهی که در دهه 80 در Sverdlovsk (یکاترینبورگ فعلی) ظهور کرد و در مدت زمان کوتاهی کل کشور را تسخیر کرد. متأسفانه ، "Nautilus Pompilius" به سرنوشت بسیاری از گروههای معروف راک دچار شد: صعود شهابی ، موفقیت بزرگ و تجزیه متعاقب آن. با این وجود ، بهترین آهنگ های "Nautilus" تا به امروز محبوبیت خود را از دست نداده اند.
تاریخچه گروه افسانه ای "Nautilus Pompilius" از سال 1978 آغاز شد. در این زمان دانشجویان م ofسسه معماری Sverdlovsk ویاچسلاو بوتوسوف و دیمیتری امتسکی یک گروه راک به نام علی بابا و چهل دزد ایجاد کردند. در ابتدا ، آنها در رقص ها اجرا می کردند ، و آهنگ هایی از گروه گروه های خارجی را اجرا می کردند. در سال 1982 ، اولین آلبوم ظاهر شد ، که در آن آهنگ هایی وجود داشت که توسط بوتوسوف نوشته شده است.
نام "ناوتیلوس" از سال 1983 پدید آمد. این توسط مهندس صدای گروه آندری ماکاروف اختراع شد. در سال 1985 ، ایلیا کورمیلتسف ، که به این گروه پیوست ، پیشنهاد تغییر نام به "Nautilus Pompilius" را داد ، زیرا در آن زمان تعداد قابل توجهی گروه وجود داشت که نام "Nautilus" را بر خود داشتند. در همان سال ، آلبوم "Invisible" ضبط شد که شامل ، به ویژه ، آهنگ "Prince of Silence" بود که متعاقباً محبوبیت پیدا کرد.
در راس محبوبیت
آلبوم "Separation" ، ضبط شده در سال 1986 ، که شامل چنین بازدیدهای مشهور "Nautilus" مانند "این موسیقی جاودانه خواهد بود" ، "Casanova" ، "منظره از صفحه نمایش "،" توپ خاکی "،" توسط یک زنجیره زنجیر شده ". در همان زمان ، یک سبک فراموش نشدنی از این گروه بوجود آمد ، عناصر آن لباس اجباری نظامی ، آرایش اصلی و پلاستیک غیر معمول بود.
در سال 1987 ، آهنگ "من می خواهم با تو باشم" برای اولین بار به صدا درآمد که مدتها به عنوان مشخصه اصلی این گروه محسوب می شد. اوج محبوبیت گروه "Nautilus Pompilius" سال 1988 در نظر گرفته شده است. سپس ، به لطف تورهای متعدد ، موج "nautilusomania" به معنای واقعی کل کشور را فرا گرفت.
پایان افسانه
همانطور که اغلب اتفاق می افتد ، در موج موفقیت تجاری بود که روابط درون گروه شروع به خراب شدن کرد. در نتیجه ، یکی از بنیانگذاران آن ، دیمیتری امتسکی ، ناوتیلوس را ترک کرد. به زودی ، بوتوسوف خود به این نتیجه رسید که گروه وی در قالب تجارت نمایش روسیه نمی گنجد. در نوامبر 1988 ، او تصمیم سختی را برای انحلال ناوتیلوس گرفت.
در پایان سال 1989 ، ویاچسلاو بوتوسوف به لنینگراد نقل مکان کرد و در آنجا ترکیب جدیدی از گروه را به خدمت گرفت. اگر در ترکیب اول "ناوتیلوس" تأکید بر صفحه کلید و ساکسیفون بود ، اکنون صدای گیتار به گوش می رسد. سبک جدید در ابتدا بیشتر طرفداران قدیمی را از گروه دور کرد. با این حال ، پس از انتشار آلبوم های "تصادفی" (1990) و "سرزمین خارجی" (1992) ، "Nautilus Pompilius" محبوبیت سابق خود را بازیافت. همچنین بازدیدهای پرطرفدار جدیدی نیز وجود داشت - "Walking on the Water" و "On the bank of a Nameless River".
با این وجود ، در سال 1996 ویاچسلاو بوتوسوف فهمید که ناتیلوس خود را خسته کرده و تصمیم گرفت که سرانجام این گروه را منحل کند. در 5 ژوئن 1997 ، کنسرتی در مسکو اجرا شد که نام "آخرین سفر" را دریافت کرد ، سپس تورهای خداحافظی در سراسر کشور برگزار شد و گروه از هم پاشید. بنابراین افسانه پایان یافت …
