نگرش در روسیه نسبت به اولگ ویدوف بازیگر مشهور سینما دو گونه است. برخی معتقدند که وی مجبور به ترک وطن شد ، برخی دیگر او را به درجه خائن ارتقا می دهند و او را به خاطر تعقیب روبل "طولانی" ، برای زندگی بهتر محکوم می کنند. با این حال ، هر دو نمی توانند موافق نباشند که ویدوف یک بازیگر واقعاً با استعداد است و تصاویری که یک بار در سینمای شوروی خلق کرده هنوز هم توجه بینندگان را جلب می کند.
از برق گرفته تا بازیگر
بسیاری از بازیگران شوروی و روسی که برای اقامت دائم در خارج از کشور عزیمت کردند ، مجبور شدند یک بار برای همیشه به حرفه حرفه ای خود پایان دهند. در واقع ، اولگ ویدوف روی ادامه آن حساب نمی کرد ، اگرچه حتی قبل از ترک اتحاد جماهیر شوروی تجربه فیلمبرداری در سینمای خارجی را داشت.
بعد از فیلمبرداری بعدی در یوگسلاوی بود که بازیگر تصمیم گرفت دیگر برنگردد. شاید این تصمیم نسبت به دنیای درونی او کاملاً لاکونیک باشد. در واقع ، حتی در کودکی ، او و والدینش به اندازه کافی محل زندگی خود را نه تنها در اتحاد جماهیر شوروی شوروی ، از جمله مغولستان و آلمان تغییر دادند. به دلیل مسافرت های مکرر ، هیچ ثباتی در تحصیل او وجود نداشت ، اگرچه مادر این بازیگر خود یک معلم در زندگی است.
در نتیجه ، در سن 14 سالگی ، اولگ از مدرسه جوانان کار فارغ التحصیل شد و با دریافت گواهینامه ، به صفوف طبقه کارگر پیوست و بعداً حرفه برق را دریافت کرد. اتفاقاً پدرش در تمام عمر فقط نجاری کار می کرد و در خانواده بازیگران برجسته نبود. به عنوان یک برقکار تازه ساخته شده ، ویدوف برای اولین بار در استودیوی فیلم اوستانکینو ظاهر شد.
پسر فقط 17 ساله بود. در این بین ، من از نزدیک دیدم که چگونه تیراندازی ادامه دارد و رویای ورود به VGIK را آتش زدم. و وارد شد. اما همه اینها البته با سرعت برق اتفاق نیفتاد. علاقه این پسر به آنچه در استودیوی فیلم اتفاق می افتد توسط کارگردان الکساندر میتا مورد توجه قرار گرفت. او فقط در حال فیلمبرداری از مدرسه ای بود که به نوجوانان احتیاج داشت.
یک پسر برق زیبا و بور خوش دستی آمد. بنابراین ، قبل از VGIK ، اولگ قبلاً تجربه کمی در یک قسمت از فیلم "دوست من ، کولکا" (1961) داشت. اشتیاق مشتاقانه ای برای دیدن خودم در آینده روی صفحه وجود داشت. و یک آرزوی بزرگ بیش از نیمی از جنگ است. بعید است بازیگر آینده در آن زمان به م materialلفه مادی فکر می کرد.
چالشی برای خود یا سرزمین مادری
ویدوف که از سال های تازه تحصیل بود ، در قسمت های زیادی بازی کرد. این کار با کارهای جدی تری دنبال شد: "دامادهای زارچنسکی" ، "مانتو قرمز" ، "طوفان برفی" ، "یک معجزه معمولی" ، "قصه تزار سلطان" ، "آقایان فورچون" ، "اسب بی سر" (کار مشترک با کوبا) حتی قبل از "اسب سوار" تیراندازی مشترک با مجارستان ، دانمارک ، یوگسلاوی و اولگ تفاوت در فضای تیراندازی و همچنین در هزینه ها را احساس می کرد.
همسر دوم اولگ بوریسویچ ویدوف ، ناتالیا فدوتووا ، دختر یک استاد - یک مورخ بود. این ازدواج سریع بود و بعداً هر دو متوجه شدند که آنها افراد کاملاً متفاوتی هستند. ناتالیا در هیچ کجا کار نمی کرد ، اما او دوست گالینا برژنوا بود و دوست داشت در جامعه قدرتمندان حرکت کند.
اولگ در ابتدا عاشق حرکت ، پرواز ، در یک کلام - آزادی بود. اولگ و ناتالیا در سال 1976 ، حتی قبل از تصمیم او برای خروج از اتحادیه ، از هم جدا شدند. باید بگویم که خانواده اول ویدوف به دلیل جوانی نتوانستند مقاومت کنند ، اگرچه او بسیار گرم از مارینا صحبت می کند. او معتقد است که بسیاری از مزخرفات به دلیل حسادت انجام شده است ، زیرا او قبلاً اولین موفقیت های خود را در سینما داشت.
اعتقاد بر این است که ویدوف با تصمیم برای عدم بازگشت ، زندگی خانوادگی خود را پایان داد. با این حال ، بازیگر محبوب این موضوع را انکار می کند ، طلاق قبلاً تشکیل شده است. او هرگز فکر نمی کرد که بتواند در خارج از کشورش فعالانه عمل کند. از یوگسلاوی ، به اتریش ، سپس به ایتالیا نقل مکان کرد. هیچ راه بازگشتی وجود ندارد.
در این دوره دشوار سازگاری در یک کشور خارجی ، اولگ با سومین همسر آینده خود که تا زمان مرگ با او زندگی کرد آشنا شد. آنها در سال 1985 ، زمانی که ویدوف موقتاً نزد بازیگر ریچارد هریسون بود ، در ایتالیا دیدار کردند. به خاطر روزنامه نگار آمریکایی جوآن بورستین ، او به آمریکا نقل مکان کرد.
یک زبان دیگر ، یک ذهنیت متفاوت ، اما احساس یک روحیه خویشاوندی بیش از همه مشکلات زبانی ، روزمره و مالی بود. او كاملاً فهمید كه دانش انگلیسی فقط در خانواده متقابل نیست ، بلكه یك حرفه است. بنابراین انتظار نداشتم در فیلم ها بازی کنم. او دقیقاً همان کاری را که در آنجا انجام خواهد داد ، برنامه ریزی نکرد. فقط یک آرزو وجود داشت - تغییر شدید زندگی ، محیط زندگی ام.
آیا یک بازیگر می تواند تاجر شود
در ابتدا ، اولگ ویدوف به عنوان یک کارگر ساختمانی کار می کرد تا حداقل مقداری پول کسب کند و "روی گردن جوان ننشیند". و هنوز ساعت پیروزی فرا رسیده است. هالیوود چهره خود را به بازیگر شوروی سابق معطوف کرد. ویدوف توسط کارگردان والتر هیلات برای فیلمبرداری فیلم Red Heat دعوت شد.
این کار آغاز همکاری بیشتر بود و به دنبال آن تیراندازی در "ارکیده وحشی" ، "13 روز" ، "مرغ دریایی آمریکایی" انجام شد. درست است ، گاهی اوقات اولگ بوریسوویچ فکر می کرد که نقش هایش یک طرفه هستند ، او یک روسی "معمولی" را بازی می کرد. ویدوف فقط پس از 70 سال ، 3 سال قبل از مرگش فیلمبرداری را متوقف کرد.
او سالها با تومور مبارزه کرد و معتقد است که دقیقاً به این دلیل زندگی کرده است که یک عمل به موقع انجام شده است ، کاری که در وطن خود انجام نمی داد. در آینده وی به طور منظم دوره درمانی را طی می کرد تا بیماری پیشرفت نکند. این بازیگر دوست نداشت در مورد سلامتی خود صحبت کند.
فعالیت های کارآفرینی علاوه بر فیلمبرداری یک فیلم درآمد خوبی هم به همراه داشت. باید بگویم ایده ارائه شده توسط همسر ویدوف پس از تماشای کارتون های قدیمی شوروی ، درآمد زیادی را به همراه داشت. من حتی مجبور شدم 6 سال دعوا کنم. اگرچه همه چیز بسیار امیدوار کننده آغاز شد.
شرکت ویدوف و همسرش با Soyuzmultfilm قراردادی امضا کردند و تعدادی فیلم قدیمی شوروی را خریداری کردند که در ابتدا باید بازیابی می شدند ، سپس برای تهیه دوبله انگلیسی زبان و بعداً به زبانهای دیگر به 35 زبان در مجموع. اما به محض اینکه این کارتون ها در استودیوی فیلم دیزنی ظاهر شدند ، در وطن هیجان زده شدند.
مقامات وزارت فرهنگ اتحاد جماهیر شوروی گفتند که اولگ ویدوف حق چنین کاری را ندارد. خرید کارتون در سال 1992 رسمیت یافت ، بیش از یک سال طول کشید تا طراحی آنها به استانداردهای جهانی برسد. این بازیگر در مصاحبه ای اذعان کرد که مبلغ هنگفتی صرف شده است.
پس از چندین سال دادخواست ، ویدوف برنده پرونده شد. سپس تاجر روسی آلیشر عثمانوف راه حل دیگری برای حل مشکل پیشنهاد کرد: خرید این کارتون ها از ویدوف. به گفته اولگ بوریسوویچ ، آنها بسیار ارزان تر از خرید در یک کشور وحشتناک خریداری شده اند.
در مورد پول ، این بازیگر معتقد است که پول نمی تواند خوشبختی مطلق به همراه داشته باشد و در آمریکا درآمد آنها کمتر از روسیه نیست. برای داشتن زندگی مناسب و معقول ، همسران علاوه بر مشاغل اصلی خود ، همیشه ترجیح داده اند مشاغل شخصی خود را اداره کنند. یعنی داشتن منابع درآمد اضافی.
