مدت زمان طولانی است که بولینگ دیگر برای یک ورزش محدود برای افراد محدود متوقف شده است. اکنون این یک سرگرمی محبوب است که تقریباً هرکسی از پس آن برمی آید. برای تبدیل شدن به یک استاد بازی ، شما نیاز به سالها آموزش دارید ، اما برای اینکه کاملاً مناسب در مسیر ظاهر شوید ، کافی است برخی از ویژگی ها را یاد بگیرید ، و سپس دانش به دست آمده را در عمل به کار بگیرید.
بولینگ یک بازی فعال است و بنابراین لباس باید مناسب باشد. دامن کوتاه یا شلوار تنگ به وضوح کار نخواهد کرد ، زیرا شما مجبورید مرتباً خم شوید و چمباتمه بزنید. با استفاده از کفش ، مسئله کاملاً ساده حل می شود. در هر باشگاه بولینگ کفش های ورزشی ویژه با کف لاستیکی به شما پیشنهاد می شود. با این حال ، اگر در استفاده از کفش های عمومی تردید دارید ، خرید یک جفت شخصی در یک فروشگاه ورزشی منطقی است.
نیمی از موفقیت در بولینگ گرفتن توپ مناسب است. توپ در هر باشگاه وزن متفاوتی دارد که همیشه روی توپ مشخص است. استادان می گویند توپ خیلی سبک از هدف منحرف می شود و یک توپ سنگین خیلی آهسته می غلتد. تعداد بادکنک های شماره 1 تا 10 مخصوص خانم ها و هر چیزی که بالای 10 باشد برای آقایان است. این همان چیزی است که استانداردهای پذیرفته شده عمومی می گویند ، اما هیچ کس و هیچ کس نمی تواند آماتوری را که برای گرفتن آرامش به یک باشگاه بولینگ آمده است ، از گرفتن توپی که برای او راحت تر است پرتاب کند ، منع کند.
تکنیک بازی
طول سالن بولینگ 18 متر و عرض آن 1.6 متر است. در پایان ، 10 پایه نصب شده است. وظیفه بازیکن این است که توپ را در طول مسیر پرتاب کند تا حداکثر تعداد پین ها را از بین ببرد. یک ضربه به عنوان یک پرتاب ایده آل در نظر گرفته می شود - وضعیتی که بازیکن در یک پرتاب تمام سنجاق ها را یک باره از پا در می آورد. یک بازی شامل 10 رویکرد هر بازیکن به خط است. برای پرتاب ، بسته به تعداد پین های زمین خورده ، به بازیکن امتیاز داده می شود. در پایان بازی ، امتیازات هر روش جمع بندی می شود. هرکسی که بیشترین امتیاز را به دست آورد ، برنده شد. در واقع ، بازی ساده است: به تمرین بدنی ، تفکر منطقی خاصی احتیاج ندارد. حتی نیازی به شمردن امتیازات نیست ، کامپیوتر همه کارها را برای شما انجام می دهد. با این حال ، مهارت های خاصی برای بولینگ موثر هنوز لازم است. اول ، شما باید یاد بگیرید که چگونه توپ را به درستی بگیرید. هر توپ 3 سوراخ دارد. انگشت شست به داخل سوراخ فوقانی ، انگشت میانی و اشاره به دو سوراخ دیگر وارد می شود. انگشت حلقه و انگشت کوچک آزاد است.
اساتید بازی می گویند رمز موفقیت در آماده سازی پرتاب است. در ابتدا ، باید شروع به انجام 4 مرحله کنید ، از نقطه های سیاه کشیده شده روی سطح مسیر. وقتی بازیکن شروع به حرکت می کند ، توپ باید مانند آونگ در دست بچرخد. در مرحله اول و دوم ، دست توپ را به عقب می برد ، در مرحله سوم و چهارم ، آن را به جلو می برد. یک اشتباه معمولی مبتدی این است که دقیقاً در مرکز مثلث پین ها قرار دارد. در حقیقت ، اگر توپ بین پین های شماره 2 و 3 قرار گیرد ، احتمالاً یک حمله رخ می دهد.
چگونه می توانم نتایج خود را بهبود بخشم؟
بعد از اینکه مهارت اصلی پرتاب را فرا گرفتید ، باید روی دقت و سپس قدرت ضربه کار کنید. بهتر است قبل از پرتاب ارتفاع تاب را بررسی کنید. نباید دست خود را بالای شانه بلند کنید. خود این باشگاه نیز در موفقیت بازی تأثیرگذار است. همه باشگاه های بولینگ تجهیزات با کیفیتی ندارند. مسیر بولینگ باید چوبی باشد و با لاک مخصوص پوشانده شود. ناحیه ای که پین ها در آن قرار دارد می تواند با الیاف پوشانده شود. در بعضی موارد ، ناودانها با همان ماده پوشانده می شوند. به یاد داشته باشید که اگر از خط کنترل پا فراتر نروید پرتاب موثر تلقی می شود.
