در همه زمان ها ، آهنگسازان نظریه تسلط خود را مطالعه کرده اند. نتیجه اصلی موسیقی دانان قرن بیستم این است که یادگیری نحوه ساخت موسیقی غیرممکن است. چگونه نویسندگان ملودی های جدید را پیدا می کنند و آثار جدیدی خلق می کنند؟
دستورالعمل ها
مرحله 1
از یک نوازنده باتجربه در پاسخ به این سوال که: "چگونه این ملودی را پیدا کردی؟" - پاسخ خواهد داد: "دزدید". این درست و نادرست خواهد بود.
این درست نیست ، زیرا ملودی کار او چیزی جدید به نظر می رسد ، که تاکنون اجرا نشده و به صدا درنیامده است. این یک ساز غیرمعمول است که به او سپرده شده است ، دارای یک ریتم غیر معمول ، یک ترکیب فاصله غیر معمول ، همراهی غیر معمول و غیره است.
این درست است زیرا هیچ کس نمی تواند خودش ملودی ایجاد کند. شما می توانید او را بشنوید. برخی آنها را در خواب می شنوند (همانطور كه پوشكین شعر می دید ، از خواب بیدار می شد و به یك قلم می رسید) ، برخی دیگر در واقعیت در اندیشه عمیق فرو می روند. با این وجود ، هیچ شایستگی فعال آهنگساز در به دست آوردن ملودی وجود ندارد.
اگر به نظر می رسد که ملودی قبلاً توسط شخص دیگری ساخته شده است ، آن را برای شخصی که می شناسید ترجیحاً برای چند نفر پخش کنید. اگر پاسخ منفی است ، در صورت تمایل به یافتن یافته خود بپردازید.
گام 2
در عین حال ، شنیدن این ملودی ها به مقداری دانش نیاز دارد. اول از همه ، این آموزش موسیقی کلاسیک است (مدرسه ، کالج ، دانشگاه). نوازنده با تشکر از درس ها ، گوش را توسعه می دهد ، یاد می گیرد کار را به دمای جداگانه ، فواصل ، آکورد تقسیم کند ، توالی ها و الگوهای خاصی را می بیند.
این آموزش نمی تواند نوازنده را کاملاً راضی کند ، زیرا فقط دانش رسمی می دهد. حتی اگر یک فارغ التحصیل از دانشکده آهنگسازی نتواند برای خلاقیت مستقل آماده نباشد ، اگر به طور مستقل تحصیل نکند و سبک خودش را توسعه ندهد.
مرحله 3
مشاهده یکی دیگر از پیش نیازهای خلاقیت است. نوازندگانی که دفتر خاطرات خود را نگه می دارند به ویژه موفق خواهند بود. به جزئیات به ظاهر ناچیز هر رویداد یا پدیده توجه کنید. نتیجه گیری و فرضیات جسورانه داشته باشید. تمام اطلاعات درک شده را بنویسید ، ترسیم کنید ، ثبت کنید.
مرحله 4
امتحان کنید قطعه را ضبط کنید و ترجیحاً با آهنگسازی که در آن بازی می کنید یا با آن همکاری می کنید ، هدایت شوید. به سطح فنی مجریان توجه کنید ، نمره درخواستی را ساده کنید.
