تابستان چند رنگی که در حال عزیمت است با یک پاییز به همان زیبایی زیبا جایگزین می شود. سپتامبر یک ماه پاییزی درخشان است ، که هنوز به پرورش دهندگان گل امکان آرامش نمی دهد ، زیرا بسیاری از گیاهان به توجه ، مراقبت یا پیوند ما نیاز دارند. زمان به روزرسانی یا تکمیل مجموعه پیازهای گلدار بهاری فرا رسیده است.
گل دهی گل محمدی در ماه سپتامبر ادامه دارد. اکنون آنها سیراب و تغذیه نمی شوند. بوشها ، در صورت لزوم ، فقط گل آذین های کم رنگ را بسته و قطع می کنند.
گل های رز و گل های داوودی به شدت شکوفا می شوند. این گیاهان همچنین نیازی به حذف گلهای کمرنگ ندارند. واقعیت این است که تشکیل میوه ها - دانه ها مانع رشد شاخه های جوان می شوند و این یک آماده سازی مناسب برای گیاهان برای زمستان است.
گلادیاها رژه گل خود را به پایان می رسانند. آنها باید گلهای کمرنگ را انتخاب کنند تا گیاهان غذای خود را روی میوه ها هدر ندهند. پس از همه ، لامپ ها باید زمان رسیدن داشته باشند.
آسترهای چند ساله با گلدهی خود لذت می برند. لازم به یادآوری است که در مناطق شمالی و میانی ، انواع آسترها و بوته های ایتالیایی وقت کافی برای گلدهی کامل ندارند.
در دهه اول ماه سپتامبر ، گیاهان چند ساله (زنبق ، گل مینا ، انواع گلها و غیره) را می توان پیوند یا تقسیم کرد. هنگامی که بعداً کاشته می شود ، در صورت زمستان زودرس و بدون برف ، بسیاری از گیاهان ممکن است رنج ببرند یا از بین بروند.
پایان ماه سپتامبر زمان آماده سازی گیاهان چند ساله برای زمستان آینده است. گل آذین ها ، ساقه ها و برگ های کم رنگ تقریباً تا ریشه بریده می شوند ، با یک لایه 3-5 سانتی متر ذغال سنگ نارس یا هوموس مالچ می شوند.
ماه سپتامبر بهترین زمان برای کاشت گیاهان پیازی گلدار بهاره است. ابتدا بوته های کوچک ، پیازچه ، گل برفی ، کروکوس ها ، زمین های جنگلی کاشته می شوند سپس زمان کاشت گل نرگس ، نیلوفرها فرا می رسد. لاله ها بعد از 20 سپتامبر کاشته می شوند. تمام پیازها ، وقتی در خاک کاشته می شوند ، نسبت به اندازه آنها در عمق سه برابر قرار می گیرند ؛ در صورت امکان ، گیاهان را با پیت یا هوموس مالچ می کنند.
