گل بنفش سفید و برفی ، با لبه های طرح دار گل ، گلی است که کسی را بی تفاوت نمی گذارد. وطن وی آفریقای شرقی است. در پایان قرن نوزدهم ، بارون فون سانت پل آن را به اروپا آورد. بنفشه اوزومبار را به افتخار توزیع کننده آن sentpolia نیز می نامند.
این گیاه دارای برگهای گوشتی ، آبدار و به رنگ سبز تیره با گلهای آبی ، بنفش ، قرمز ، صورتی و سفید است.
این بنفشه مانند برف ژانویه سفید برفی است و بیشتر اوقات سال یعنی تقریباً دائمی شکوفا می شود. برای رسیدن به این هدف ، شما باید به طور مداوم آبیاری و کوددهی را کنترل کنید. بنفشه واقعاً رطوبت اضافی را دوست ندارد ، بنابراین یک تخلیه سرامیکی در ته گلدان سرامیکی قرار می گیرد که رطوبت اضافی را به خوبی جذب می کند.
گل باید زیر برگ باشد. اگر آب روی برگها بیفتد ، ممکن است لکه هایی ایجاد شود. آب باید گرم و نرم باشد ، سپس بنفشه به خوبی و برای مدت طولانی شکوفا می شود. شما باید یک بار در ماه کود دهی کنید ، با یک کود مخصوص برای گلهای داخلی. همچنین لازم نیست با این کار "زیاده روی کنید" ، زیرا اگر گیاه را بیشتر بارور کنید ، رشد فراوان برگها و کاهش تعداد گلها آغاز می شود.
از همه بهتر ، برای گل بنفشه ، گلدان های کوچک مناسب هستند ، دوباره در آنها شکوفا می شود. بنفشه نیز دوست دارد که پیوند شود. این کار بهتر است در بهار انجام شود ، در حالی که هنوز جوانه ای وجود ندارد.
برای بهترین گلدهی ، گیاه به استراحت نیاز دارد. بهترین زمان برای این زمستان است. استراحت به معنای انتقال گل به مکان سردتر است. در همان زمان ، بنفشه تکثیر می شود. برای انجام این کار ، برگها را با دسته حداقل 2 سانتی متر برداشته ، در یک کاسه با آب گرم قرار دهید. شما باید حدود یک چهارم برگ ها را غوطه ور کنید. ساقه و پایین برگ باید در آب باشد. وقتی ریشه ظاهر شد ، می توانید این برگ ها را به زمین پیوند دهید. دما باید در منطقه 20-25 درجه باشد ، سپس ریشه زایی و رشد گیاه جوان با شدت بیشتری ادامه می یابد.
بنفش اوزومبار در پنجره های شرقی و غربی احساس بهتری دارد.
غیرممکن است که بی تفاوت به بنفشه شکوفا نگاه کنید ، از هر رنگی که باشد ، بنفشه های ازمبار محبوب ترین و گسترده ترین گل های بسیاری از مردم هستند. آنها فضای بسیار کمی را اشغال می کنند و بیشتر سال شکوفا می شوند.
