نقشه رنگی مجموعه ای منظم از رنگ هاست. تقریباً هرچیزی که انسان را احاطه می کند دارای رنگ است. علاوه بر این ، حتی اشیایی که با همان رنگ نقاشی شده اند می توانند سایه های مختلفی داشته باشند. برای اینکه بتوانید کاملاً مشخص کنید کدام نسخه از رنگ قرمز ، آبی یا خاکستری مایل به قهوه ای مورد نیاز است ، نقشه های رنگی وجود دارد.
مردم رنگها را متفاوت می فهمند و به آنها جور دیگری نیز گفته می شود. تا دهه 1920 هیچ نقشه رنگی وجود نداشت. مفاهیم "پالت" و "مقیاس رنگ" وجود داشت. نام رنگها و رنگهای مورد استفاده در صنعت و صنعت از سازندگان مختلف کم و بیش با هم منطبق بوده است ، اما هنوز ایده کاملاً دقیقی از سایه ها ارائه نمی دهند. اهمیت استاندارد کمتر از اهمیت زیادی برای هنرمندانی که اغلب برای کار خود کار می کنند و همچنین برای کارآفرینانی که پارچه ، مصالح ساختمانی ، مبلمان و سایر کالاها می سازند ، نبود.
استانداردهای رنگ در سال 1927 در آلمان تدوین شد. این را نمایندگان لاک و رنگ پرسیدند. موسسه تضمین کیفیت و صدور گواهینامه درگیر توسعه بود و نمونه های مرجع را توسعه داد. این کاتالوگ RAL نامگذاری شد. امروزه نیز استفاده می شود زیرا ثابت شده است که بسیار راحت است. همه رنگها بر اساس دامنه گروه بندی می شوند. به هر سایه یک شاخص منحصر به فرد و یک عدد چهار رقمی اختصاص داده شده است. این کاتالوگ یک نقشه رنگی جهانی است - شامل بیش از دو هزار سایه است. می توانید دامنه را با اولین رقم عدد دریابید. اعداد 1 تا 6 با رنگهای اصلی طیف مطابقت دارند ، از زرد تا سبز. اعداد 7 و 8 با رنگ های خاکستری و قهوه ای و 9 با روشن و تیره مطابقت دارند.
در پایان دهه 70 ، کاتالوگ دیگری ظاهر شد که بسیار سریع در حال توسعه است. این ماده در اسکاندیناوی توسعه یافته و نام NCS را دریافت کرده است و اساس آن رنگهایی است که نمی توان از دیگران تشکیل داد ، یعنی سفید ، آبی ، سبز ، زرد ، قرمز و سیاه. بقیه رنگ ها به عنوان ترکیبی از اصلی ترین ها ارائه می شوند. استانداردهای رنگ در کاتالوگ هایی که به طور منظم منتشر می شوند ، ارائه می شوند. مانند RAL ، NCS نیز به صورت الکترونیکی وجود دارد.
با این حال ، حتی جداول مرجع نیز نمی توانند تولید دقیق رنگ را ارائه دهند. وقتی شخص رنگی را که درست در همان فروشگاه برای او مخلوط شده بود و شروع به تعمیر می کند ، غیرمعمول نیست. اما مشخص می شود که رنگ کافی وجود ندارد ، خریدار دوباره به همان فروشگاه می رود و می خواهد دوباره همان رنگها را مخلوط کند. "با چشم" حتی با دقت ترین فروشنده نیز بعید است بتواند این کار را انجام دهد. اما طبق کدهای دیجیتال استاندارد ، دستگاه حتما این کار را انجام می دهد.
تولیدکنندگان کالاهای مختلف کارت های رنگی خاص خود را دارند. به گفته آنها ، یک خریدار بالقوه می تواند از طرح رنگ یک محصول خاص ایده بگیرد. این نقشه ها بر اساس همان اصل جهانی ساخته شده اند ، هر رنگ طراحی خاص خود را دارد. این بسیار راحت است ، به خصوص اگر این شرکت در سفارشات تجارت کند. به عنوان مثال ، می توانید از طریق فروشگاه اینترنتی ، صرفاً با وارد کردن کد دیجیتالی آن ، لباس یا مبلمان به رنگ دلخواه سفارش دهید.
همچنین می توانید نمودار رنگی خود را ایجاد کنید. به عنوان مثال ، تصمیم بگیرید که در چه رنگی دیوارهای یک آپارتمان را نقاشی کنید و چه روسری را برای لباس های موجود انتخاب کنید. تا آنجا که ممکن است سعی کنید رنگ مواردی را که با مرجع مقایسه کرده اید مقایسه کنید و ببینید کدام سایه های رنگ های دیگر بهتر کار می کنند.
