یک گیتاریست مشتاق به راحتی هر آکوردی را روی تار می نوازد. اما چگونه می توان آکوردهای ثبت شده در نت ها را درک کرد؟ این یا آن ترکیب اصوات را می توان از دیدگاه تئوری موسیقی توضیح داد. ضبط آکورد از حروف و اعداد لاتین تشکیل شده است. هر یک از این نمادها معنی خاصی دارند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
نامه ای که به نام آکورد است نشان می دهد کدام نت در پایه آکورد قرار دارد (به عبارت دیگر ، بر روی چه نت ساخته شده است). در تئوری موسیقی ، نت های زیر را می توان پذیرفت:
C - یادداشت "قبل" ؛
D - یادداشت "D" ؛
E - یادداشت "mi" ؛
F - یادداشت "fa" ؛
G - یادداشت "نمک" ؛
الف - یادداشت "لا" ؛
H - یادداشت "si" ؛
B - نت "B flat". اگر در کنار حرف یک علامت تیز یا مسطح وجود دارد ("#" ، "b") ، یادداشت مشخص شده به ترتیب با نیم تن بالا یا پایین می آید.
گام 2
حروف در تعیین آکورد می توانند بزرگ یا کوچک باشند. "m" همچنین می تواند به یک حرف بزرگ پیوست شود. یک حرف کوچک به اسم وتر یا "m" که به یک حرف بزرگ اضافه شده نشان می دهد که این وتر یک توافق اساسی نیست ، بلکه یک صغیر است. تفاوت این دو فرت در محل قرارگیری مینیور سوم در آکورد است.
مرحله 3
اکنون ساختار فوری آکورد را در نظر بگیرید. اگر فقط با حروف نشان داده شود ، پس شما یک سه گانه در پیش دارید ، یعنی سه صدا که در یک سوم مرتب شده اند. سه گانه اصلی یک سوم عمده و جزئی است و صغیر یک سوم جزئی و اصلی است.
اگر عدد "6" به حرف آکورد زیر اختصاص داده شده باشد ، این وتر ششم است. این یک سوم در پایین و یک چهارم در بالا تشکیل شده است. در آکورد ششم عمده ، سوم مینور است و در ماینور یک ماژور است.
اگر عدد "7" به تعیین حرف یک وتر اختصاص داده شود ، پس این یک وتر هفتم است. این یک هم خوانی چهار صدا است که در یک سوم مرتب شده است.
در موسیقی گیتار ، اکثر آکوردهای فوق معمولاً یافت می شوند.
