نام رابرت فراست برای هر آمریکایی شناخته شده است ، زیرا وی یکی از برجسته ترین شاعران آمریکایی قرن بیستم است. او از مناظر روستایی و زندگی یک فرد معمولی الهام گرفته است ، که رابرت فراست در شعرهای خود منعکس می کند. استعداد او در بسیاری از کشورها شناخته شده است و جوایز معتبر زیادی را دریافت کرده است. امروز می توانید پیروان زیادی از شاعر آمریکایی را بیابید.
دوران کودکی و نوجوانی رابرت فراست
رابرت لی فراست در 26 مارس 1874 در سانفرانسیسکو ، کالیفرنیا ، آمریکا متولد شد. والدین وی ویلیام پریسکوت فراست جونیور بودند. از ماساچوست ، روزنامه نگار ، و ایزابل مودی فراست ، مهاجر از اسکاتلند. پدر من ریشه انگلیسی داشت. پدر رابرت ابتدا معلم بود و بعداً پس از تلاش ناموفق برای یافتن شغل بازرسی مالیاتی ، شغلی را در تحریریه یک روزنامه یافت. او ذاتاً شورشی و از نظر سیاسی جمهوری خواه بود ، بنابراین پسرش را به نام ژنرال ارتش کنفدراسیون رابرت ای لی نامگذاری کرد. این پسر یک خواهر کوچکتر به نام جانی داشت.
در سال 1885 ، پدر پسر خود نوشید و بر اثر بیماری سل درگذشت و ایزابل و دو فرزندش مجبور شدند به لارنس ، نزدیکتر به پدر و مادر خود ، نقل مکان کنند.
رابرت فراست حتی در سالهای ابتدایی علاقه خود را به شعر نشان می داد. در دبیرستان ، او کار خود را در یک مجله مدرسه منتشر کرد. در سال 1892 ، رابرت فراست از یک مسسه آموزشی فارغ التحصیل شد و تعدادی از مشاغل را تغییر داد. ابتدا به مادرش كه شغل معلمی پیدا كرد ، برای آموزش شاگردان نافرمان كمك كرد ، سپس روزنامه ها را توزیع كرد ، سپس در یك كارخانه كار كرد. اما به زودی رابرت فراست فهمید كه هیچ كدام از اینها به درد او نمی خورد و او می خواست خود را وقف تجارت مورد علاقه خود - شعر - كند.
خلاقیت و حرفه رابرت فراست
رابرت فراست اولین شعر خود را با نام پروانه من در سال 1894 منتشر كرد و آن را به قیمت 15 دلار به یك مجله نیویورك فروخت. این شاعر جوان ابتدا به ویرجینیا سفر كرد و سپس وارد دانشكده علوم انسانی دانشگاه هاروارد شد و دو سال در آنجا تحصیل كرد.
با وجود این واقعیت که رابرت دانش آموز بسیار توانمندی بود ، برای کمک به خانواده اش مجبور به ترک م institutionسسه معتبر شد.
پدربزرگ فراست قبل از مرگش موفق به خرید مزرعه ای شد ، که این مزرعه را به رابرت و همسرش هدیه داد. نه سال طولانی ، رابرت فراست در مزرعه کار می کرد ، در حالی که به طور همزمان کار نوشتن را انجام می داد. با این حال ، وقتی كه كشاورزی وی درآمدزایی خود را متوقف كرد ، رابرت به دانشگاه بازگشت.
از سال 1906 تا 1911 ابتدا به عنوان معلم انگلیسی کار کرد ، ابتدا در آکادمی پینکرتون و سپس در دبیرستان نیوهمشایر.
در سال 1912 ، فراست به همراه خانواده اش به انگلستان نقل مکان کرد و یک سال بعد اولین مجموعه شعر خود را با نام اراده پسری منتشر کرد. در انگلیس ، رابرت فراست چندین آشنایی مفید و مهم پیدا کرد و به باشگاه ادبیات پیوست. رابرت فراست در محاصره دوستان و پشتیبانی خود ، آثار خود را منتشر كرد كه مورد استقبال خوانندگان قرار گرفت.
با این وجود ، جنگ جهانی اول به زودی آغاز شد و پس از آن رابرت مجبور شد به آمریکا برگردد. در آنجا او دوباره کشاورزی را آغاز کرد و آن را با نوشتن ، تدریس و سخنرانی در کالج ها و دانشگاه های مختلف کشور ترکیب کرد. از سال 1921 تا 1963 ، در دوره تابستان ، رابرت فراست وقت خود را به تدریس دانشجویان در کالج میدلبری اختصاص داد. وی علاوه بر تدریس ، در تدوین برنامه های آموزشگاهی شرکت داشت. رابرت فراست برای بهبود کیفیت آموزش کارهای زیادی انجام داد ، بنابراین حتی در زمان حیات این شاعر ، یک دبیرستان در ویرجینیا و ماساچوست به احترام وی و همچنین کتابخانه اصلی کالج آمهرست به نام وی معرفی شد که بیش از 12 هزار نمایشگاه را شامل می شود: نسخه های خطی اصلی ، نامه های شاعر ، عکس ها ، و همچنین ضبط های صوتی و تصویری از زندگی شاعر معروف.
در 20 ژانویه 1961 ، رابرت فراست در سن 86 سالگی شعر خود را در مراسم تحلیف رئیس جمهور جان اف کندی خواند.در این روز مهم برای شاعر ، فراست قصد داشت مقدمه را نیز بخواند ، اما به دلیل ضعف بینایی و آفتاب کور کننده ظهر نتوانست متن را بخواند.
رابرت فراست چهار جایزه ادبی پولیتزر در شعر دریافت کرده است.
سبک خلاقانه رابرت فراست
آثار رابرت فراست در گلچینی از شعر معاصر آمریکا معرفی شده است. منتقدان ادبی اشعار این شاعر را چنین توصیف کرده اند: "پر از نقاشی های جذاب روستایی ، که برای همه خوانندگان آشنا است. با این وجود ، در پشت تصاویر باشکوه انجمنی ، یک "طعم مزه" مالیخولیایی و بدبینانه وجود دارد.
زندگی شخصی رابرت فراست
برخلاف حرفه موفق یک شاعر ، زندگی شخصی رابرت فراست پر از غم و اندوه و از دست دادن بود. وی در جوانی پدر خود را از دست داد. خواهر کوچکتر خودش جانی به دلیل اختلال روانی بیمار شد و رابرت فراست مجبور شد او را در یک بیمارستان روانی حبس کند ، جایی که 9 سال بعد درگذشت.
در سال 1894 ، در سن 20 سالگی ، رابرت فراست با الینور میریام وایت ، معلم پنسیلوانیا که شاعر هنگام تدریس در مدرسه با او آشنا شد ، ازدواج کرد. به دلیل تفاوت زیاد در خلق و خوی بین همسران ، ازدواج به سختی می تواند خوشبخت باشد. این شاعر شش فرزند داشت: پسر الیوت ، دختر لزلی فراست بالانتین ، پنیر کارول ، دختران ایرما ، مارجوری و النور بتینا (که سه روز پس از تولد در سال 1907 درگذشت). پسر الیوت در چهار سالگی در سال 1900 بر اثر وبا درگذشت و پس از آن رابرت فراست مادر و پدربزرگ خود را از دست داد. پسر کارول خودکشی کرد ، مارجوری بر اثر تب پس از زایمان درگذشت.
در سال 1937 ، رابرت فراست همسرش را از دست داد. رابرت فراست شاعر آمریکایی در 23 ژانویه 1963 در اثر عوارض جراحی در بوستون درگذشت و در قبرستان ورمونت به خاک سپرده شد.
