A. S. پوشکین از آن دسته شاعرانی است که آثار وی در مدرسه مورد مطالعه قرار می گیرد. معلمان می خواهند دانش آموزان را به ابدی بودن آثار این شاعر نابغه ، نسبت به ارزش ماندگار کار وی متقاعد کنند ، اما شورش نوجوانان دانش آموزان با تعالیم معلمان در تضاد است: ع. پوشکین 200 سال پیش زندگی می کرد و کار می کرد ، امروز او دیگر مربوط نیست! اما معلمان باتجربه می دانند: زمان می گذرد ، حداکثر گرایی جوانی فروکش می کند - و ارتباط آثار A. S. پوشکین آشکار می شود.
می توان در مورد ارتباط A. S. پوشکین نه تنها در رابطه با آثار خاص او ، بلکه همچنین در کل کار شاعر ، با توجه به پیشرفت آن صحبت کرد.
زیبایی
اصلی ترین وجه تمایز آثار پوشکین را می توان جهت گیری به سوی "قوانین زیبایی" نامید. زبان او به طرز حیرت انگیزی هماهنگ است و حتی در مواردی که صحبت از برخی مظاهر زشت و حتی وحشتناک دنیای اطراف می شود ، به همین ترتیب باقی می ماند ، به عنوان مثال ، شورش پوگاچف در "دختر کاپیتان" ، سقوط اخلاقی هرمان در "ملکه بیل".
شاعر واقعیت را ایده آل نمی کند ، او آن را طبق قوانین زیبایی شناختی قضاوت می کند. این پاسخ او به س questionالی است که زیبایی شناسی طی قرنهای متمادی مطرح کرده است: هنر دقیقاً چگونه باید بر روی شخص تأثیر بگذارد. این س todayال امروزه نیز مطرح است: هنر معاصر با نشان دادن چیزی زشت (رفتار تحریک آمیز هنرمندان در صحنه ، عبارات ناپسند در متون ادبی و غیره) سعی در شوک دادن به بیننده ، شنونده ، خواننده دارد. این اغلب باعث طوفان اعتراض در بین مردم می شود ، که مانع "مبتکران" نمی شود. در چنین شرایطی ، کار A. S. پوشکین به نمونه ای از هنر تبدیل می شود که می تواند هم فکر و احساس را بیدار کند بدون اینکه از زشتی شوکه کند.
مضامین ابدی
آثار A. S. پوشکین مملو از افکار و احساساتی است که فرد را نگران کرده و همیشه هیجان زده خواهد کرد. شاعر عشق ، دوستی ، عشق به سرزمین مادری را ستایش می کند - همه اینها برای یک فرد مدرن نزدیک و قابل درک است. تصادفی نیست که مردان جوان عاشق می توانند برای محبوبشان بخوانند "من یک لحظه فوق العاده را به یاد می آورم …" ، و میهن پرستان مدرن با خوشحالی "تهمت های روسیه" را در شبکه های اجتماعی نقل می کنند.
می توان ادعا کرد که در طول 200 سال این مفاهیم دستخوش تغییراتی شده اند ، که حتی عشق مدرن با آنچه در آثار A. S. پوشکین شرح داده شده متفاوت است. در واقع ، تلویزیون ، مجلات ، ادبیات معاصر و سایر "کانال های اطلاعاتی" چنین برداشتی را ایجاد می کنند. اما کافی است که با هر دختر نوجوان صحبت کنید تا اطمینان حاصل کنید: او نمی خواهد چیزی را که مورد استفاده قرار می گیرد احساس کند ، اما شخصی که او را دوست دارد ، می خواهد یک عزیز را پیدا کند - نه "یک شریک" ، یک عاشقانه زیبا را می خواهد رابطه ، و این دقیقاً همان عشقی است که A. S. Pushkin.
بزرگ شدن
قابل توجه است که در اوایل خلاقیت A. S. پوشکین فقط شعر می سرود ، اما بعداً او اغلب نثر را ترجیح می داد. نثر را اغلب در مقابل شعر "خشن" می نامند. گذار به نثر نشانه دور شدن از حال و هوای عاشقانه جوانی است ، اما با ایده آل سازی خاصی از جهان مشخص می شود. نثر پوشکین ، مانند آثار منظوم این دوره ، واقع گراتر از شعرهای قبلی اوست ، اما این رئالیسم با سرخوردگی از آرمان ها همراه نیست.
از این لحاظ قابل توجه ، ترسیم عشق در نثر پوشکین است. همیشه عالی نیست ، در مواردی تلاش برای فرار از زندگی منفور (عشق لیزاوتا ایوانوونا در فیلم The Queen of Spades) حکم می کند. همیشه یک احساس جوانی ، که تا حد زیادی از رمان های "زیبا" کپی شده است ، نمی تواند اساس خوشبختی زناشویی شود. سالهاست که خوانندگان در تلاشند بفهمند چرا در آخر داستان "دوبرووسکی" ماریا کیریلوونایا از کالسکه خارج نشد: او تسلیم سرنوشت شد یا فهمید که تحت شرایطی که دوبرووسکی می تواند ارائه دهد ، یک خانواده قوی کار کردن
اما این نگرش انتقادی نسبت به عشق از ارزش آن نمی کاهد.عشق با یک شخص بزرگ می شود. این بزرگ شدن همه چیز نادرست و مصنوعی را از بین می برد - همانطور که باد نقشه های ساده لوحانه قهرمانان داستان "کولاک" را می برد. عشق واقعی در روند بزرگ شدن کیفیت جدیدی پیدا می کند ، همانطور که در مورد قهرمانان دختر کاپیتان اتفاق می افتد.
چنین "بزرگ شدن احساسات" در آثار A. S. پوشکین به خواننده کمک می کند تا اگر جوان است ، رشد کند و به یک فرد بالغ یا مسن اجازه می دهد که به زندگی خود نگاه کند. هر دو همیشه مرتبط خواهند بود.
