علائم بسیاری در ارتباط با عکاسی وجود دارد. دستگاههایی که می توانند روی کاغذ عکس بگیرند ، در بیشتر موارد خرافات مردم ظاهر شدند. بنابراین داستان هایی متولد شدند که دوربین ها خطرناک هستند و با روح انسان ارتباط برقرار می کنند.
مدت ها اعتقاد بر این بود که عکس ها نه تنها تصویر ، بلکه بخشی از روح شخصی را که جلوی عدسی است نیز حفظ می کنند. تاکنون برخی معتقدند که شما می توانید از طریق عکس شخصی را جادو کنید یا شخصی را پیدا کنید. علاوه بر این ، یک خرافات گسترده وجود دارد که در هنگام خواب روح شخص با بدن او ارتباط ندارد ، به دنیاهای دیگر سفر می کند. از ترکیب این باورها ، به احتمال زیاد این نظر متولد شد که عکس گرفتن از خواب غیرممکن است.
طبق روایتی دیگر ، از زمانی که اولین دوربین ها تصاویر پس از مرگ مردم را گرفته اند ، فال رفته است. آن مرحوم در کنار خانواده های خود لباس پوشیده و در کنار هم نشسته بودند تا خاطره ای از آن مرحوم به یادگار بگذارند. رسم عکاسی از افراد مرده تا دهه 1970 و 1980 (در گوشه و کنار) دور ماند. از آنجا که یک فرد خوابیده و چشمان بسته به جسمی بی روح شباهت دارد ، بنابراین چنین عکسی افکار غم انگیزی را برانگیخته است. و افراد مستعد و تأثیرپذیر می توانند باور کنند که اگر از شخصی در خواب عکس بگیرید ، مرگ به او نزدیک می شود.
رد چنین تصاویری از نظر منطق به راحتی قابل توضیح است. اول اینکه ، یک برافروختگی در تاریکی یا بیدار می شود و خواب را می ترساند ، یا تولید ملاتونین را مختل می کند و از خواب جلوگیری می کند. ثانیا ، در خواب ، افراد آرام هستند ، حالت های خیلی زیبایی ندارند و حالات چهره خود را کنترل نمی کنند. بنابراین عکس فوری حاصل شده پس از بیدار شدن مورد رضایت بسیاری نخواهد بود. و نویسنده عکس خطر درگیری با کسی را که در خواب گرفته است ، دارد.
