تکنوازی - قطعه ای از یک قطعه آوازی - ساز یا ساز ، معمولاً مینیاتور ، که در آن ساز خاصی ملودی را با همراهی دیگران اجرا می کند ، و به یک موقعیت پیشرو می رسد. در موسیقی مجلسی و پاپ-جاز ، تکنوازی به سازهای ملودیک سپرده می شود: گیتار تکنوازی ، سینت سایزر ، ساکسیفون ، فلوت یا سایر موارد. در موسیقی راک هیچ آهنگی بدون او کامل نیست.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اجرای انفرادی متضمن تجربه اجرای نوازنده است. برای اجرا ، شما نه تنها باید به راحتی نت موسیقی را از رویتان بخوانید ، بلکه باید آزادانه باشید ، مثل اینکه ، پیش بینی یک فکر موسیقی را برای دو یا سه اندازه گیری پیش رو داشته باشید (از جمله ساختار هارمونیک ریتم). اگر تکنوازی مبتنی بر بداهه نوازی است (وقتی نویسنده موسیقی فقط آکورد قاب آهنگ را می نویسد) ، متناسب با حجم تکنوازی برای خود تعداد اقدامات را یادداشت کنید ، هر اندازه را با یک خط نقطه ای بر روی تقسیم کنید تعداد ضربات در هر پیمانه. آکورد مربوطه را در هر ضرب وارد کنید.
گام 2
مقیاس پنتاتونیک را در کلید آهنگ پخش کنید. ریتم مقیاس را با مرحله هماهنگی مطابقت دهید. ملودی شما باید هماهنگ باشد.
مرحله 3
نت ها را به ترتیب مقیاس ، اما خارج از نظم پخش نکنید و صداهای متوسط و اضافی اضافه کنید ضربات موجود روی ساز را اعمال کنید: لگاتو ، استاکاتو ، اسپیکاتو ، پیزیکاتو ، تنوتو ، خم ، گلیساندو ، ویبراتو و موارد دیگر. تغییر ریتم ملودی ، به طور مداوم متفاوت است.
مرحله 4
بداهه نوازی را طبق طرح ترتیب دهید: آغاز - توسعه - اوج - انزوا.
