تیره گون شامل حدود 300 گونه است ، با این حال ، به عنوان گیاهان آپارتمانی ، رایج ترین آنها گاگاوی ملکه ویکتوریا ، رشته ای و آمریکایی است.
آگاوی ملکه ویکتوریا یک گیاه نسبتاً کوچک است (در مقایسه با گونه های دیگر). طول برگهای آن معمولاً از بیست سانتی متر بیشتر نیست. بالای آن نوک قهوه ای و نسبتاً سفت است. در وسط و در امتداد لبه ها نوارهای سفید وجود دارد که با الیاف سفید پوست کنده می شوند.
گل رز برگ آگاو کوچک است. ویژگی بارز آن وجود الیاف خشک در امتداد لبه است.
آگاو آمریکایی دارای برگهای سبز مایل به سبز و گوشتی است. فرم هایی با نوارهای زرد و سبز در امتداد لبه نیز وجود دارد. در طبیعت طول آنها به حدود یک متر می رسد. آگاو آمریکایی به لطف اندازه چشمگیر و برگهای غیرمعمول آن می تواند یک تزئین غیرمعمول برای خانه یا محل کار شما باشد.
آگاو گیاهی نسبتاً بی تکلف است ، اما مکان در سمت آفتاب را ترجیح می دهد. در زمستان باید آن را در یک مکان خنک و خشک مانند طاقچه نگهداری کرد ، اما نباید رادیاتور زیر آن باشد. در تابستان توصیه می شود گیاه را در معرض هوا قرار دهید (به عنوان مثال در بالکن یا باغ) و متوسط به آن آب دهید.
تکثیر آگاو با استفاده از مکنده های ریشه ای انجام می شود. برای انجام این کار ، باید در بازه زمانی آوریل تا ژوئیه آنها را از گیاه مادر جدا کرد ، سپس برای چند ساعت کمی خشک کرد و در کاسه هایی با ماسه درشت مرطوب کاشت. آگاو همچنین توسط بذرها تولید مثل خوبی می کند. در ماه مارس ، آنها را در ظروف تا عمق بیش از یک سانتی متر بکارید و در مکان گرم قرار دهید (دمای لازم برای جوانه زنی آنها باید حدود 25 درجه باشد). وقتی نهال ها محکم شدند ، آنها را در گلدان های جداگانه بکارید.
آگاو به خاک نسبتاً سنگینی احتیاج دارد. مخلوطی از چمن خاک رس ، خاک برگ و شن و ماسه را با نسبت 1: 1: 0 ، 5 تهیه کنید. همچنین زهکشی خوبی ترتیب دهید. خرده های خاک رس یا آجر شکسته را در ته گلدان قرار دهید یا بسته به اندازه گلدان ، یک لایه خاک رس منبسط شده سه تا پنج سانتی متر اضافه کنید. آگاو را می توان به صورت هیدروپونیک نیز پرورش داد.
گیاهان جوان باید هر ساله در اواخر آوریل - اوایل ماه مه و بزرگسالان پس از دو یا سه سال کاشته شوند.
