پایک یک ماهی حیله گر حیله گر است. شکل ظاهری آن برای اکثر ماهیگیران آشنا است. این شکارچی آب شیرین یکی از رایج ترین ماهی ها در کشور ما است. برای صید یک پایک باید چندین ویژگی زیستگاه آن را بدانید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
در روسیه ، پایک تقریباً در همه جا یافت می شود. زیستگاه آن علاوه بر کشور ما ، بیشتر مناطق اروپا و شمال آسیا را در بر می گیرد. این ماهی در حوضه های دریای آرال ، بالتیک ، خزر و سیاه ساکن است.
گام 2
در بهار ، بیشتر جمعیت سنبله ها را می توان در خلیج هایی با سواحل باتلاقی مشاهده کرد. پیک از چند زمینه مکان هایی را برای اردوی بهاری انتخاب می کند. اول از همه ، خلیج باید کم عمق باشد. سواحل خلیج غالباً باتلاقی و پوشیده از نی است. در چنین خلیج هایی ، آب به راحتی توسط خورشید گرم می شود. نشانه دوم محافظت از مخزن در برابر باد است. وجود باد به شکل گیری امواج و موج در آب کمک می کند. و این ، به نوبه خود ، در نفوذ نور خورشید تداخل ایجاد می کند. فقدان یکی از ویژگی های ذکر شده باعث می شود که مخزن برای جمعیت پیکه جذابیتی نداشته باشد. ماهیگیری در چنین مکانی بد خواهد بود. هرچه خلیج زودتر گرم شود ، اوج فعالیت پیک در آن زودتر اتفاق می افتد. این به این دلیل است که جلبک ها در جایی که آب به بهترین وجه گرم می شود سریعتر ظاهر می شوند. در چنین جلبک هایی ، شنا و پنهان کردن ، که طعمه جذابی برای پیک ها هستند ، سرخ کنید.
مرحله 3
در طول فصل تخم ریزی ، که بلافاصله پس از ذوب شدن یخ آغاز می شود ، سنبله را می توان در انبوهی از نیزارها و پوشش گیاهی در حال خرابی سال گذشته مشاهده کرد. به طور معمول ، پایک فقط در عمق 50 سانتی متری تخم ریزی می کند در این مکان ها آب ضعیف و کثیف است. در این دوره ، گرفتن یک پایک با طعمه کاملاً مشکل ساز است. پایک تخم ریزی احتمالاً هر آنچه را که بخواهید به آن پیشنهاد دهید ، نادیده می گیرد.
مرحله 4
بلافاصله پس از تخم ریزی ، گله های افراد بزرگ در امتداد خط ساحل شنا می کنند تا مکانهایی را پیدا کنند که غذای کافی در آنها پیدا شود. وقتی خلیجی با آب گرم شده و ماهی غذایی پیدا شد ، پیک ها در آن می مانند و شروع به شکار بچه ماهی می کنند.
