انگور فرنگی یکی از بوته های توت مورد علاقه بسیاری از باغبانان است که هر ساله شاخه های جوان جدیدی به آن می دهد. شاخه های متعدد گیاه را ضخیم می کنند و باعث ناراحتی هنگام چیدن توت می شوند. علاوه بر این ، در یک تاج بوته ای نامرتب و بوش ، خطر ابتلا به بیماری های قارچی زیاد است. برای جلوگیری از همه این ناراحتی ها ، لازم است به موقع درختچه را هرس و شکل دهید.
انگور فرنگی زودتر از بسیاری دیگر از بوته های توت شروع به رشد می کند ، به همین دلیل ، شما باید انگور فرنگی را در پاییز ، حدود اواخر ماه اکتبر - اوایل نوامبر برش دهید.
در سال اول زندگی بوته ، شاخه های ریشه جدید روی بوته های بریده رشد می کنند ، 5-6 عدد از آنها قوی ترین باقی می مانند و بقیه شاخه ها قطع می شوند.
در سال دوم ، آنها همان روش اول را انجام می دهند ، پس از ریزش برگ آن را انجام می دهند.
در پایان سال سوم ، 25-30 شاخه در سنین مختلف باید در بوته تشکیل شده باقی بمانند. این شاخه ها ستون فقرات بوته انگور فرنگی خوش فرم هستند. با شروع از سال چهارم ، همه شاخه های جدید قطع می شوند و یا شاخه های قدیمی شکسته جایگزین می شوند.
هنگام هرس بوته ، باید در نظر داشت که محصول اصلی انگور فرنگی از شاخه های اسکلتی در سن 3-6 سالگی داده می شود.
بوته های انگور فرنگی بزرگ و بزرگ با هرس رادیکال جوان می شوند. تمام شاخه های بیمار ، شکسته و پیر ، و همچنین شاخه های ضخیم و شاخه های جوان ضعیف قطع می شوند.