اکثریت قریب به اتفاق مردم تصور کلیشه ای دارند که گاو نر از دارایی اسکاتلندی ها است. اما اینطور نیست. بسیاری از مردم کره زمین در طول تاریخ خود با این ابزار آشنا بوده اند.
مورخان معتقدند كه گاو نر در اصل ساز اسكاتلندی نبوده است. ریشه ای بسیار باستانی دارد. گاردینها از خاورمیانه به جزایر انگلیس آمدند. بله ، بله ، صداهای او در مصر باستان ، آشور و سومر شناخته شده بود. و ، هنگامی که ساکنان بزرگ در آن زمان امپراتوری روم برای فتح اروپا به راه افتادند ، گاو نرها در کشوری قرار گرفتند که کارت ویزیت امروز آن به همراه کیلت - دامن چهارخانه مردانه است. این گاردین ها برای سایر مردم اروپا ، از جمله اسلاوها نیز شناخته شده بود.
گاردین می تواند ملیت ها و نام های مختلفی داشته باشد ، اما همه آنها یک چیز مشترک دارند - اصل نواختن ساز. گودال مخزنی از هوا است که لوله ها به آن متصل می شوند. مخزن ، یا به عبارت ساده تر ، یک کیسه (به همین دلیل است که گاوداری را در انگلیسی گاردین می نامند ، از کلمه bag - a bag) از پوست حیوانات دوخته شده است. بنابراین ، روایتی وجود دارد که کلمه روسی "گاودار" از کلمه "گاو" آمده است - سازهای بادی از پوست این حیوانات یا از یک حباب ساخته شده اند.
نوازنده هوا را به داخل کیسه هدایت می کند و یا به راحتی در یکی از لوله ها نفس می کشد. او که کل حجم آن را با هوا پر کرده است ، شروع به فشردن کیسه با آرنج خود می کند و هوا به عقب برمی گردد ، اما از طریق لوله های دیگر که ساختار موسیقی خاصی دارند. همچنین یک لوله با دریچه وجود دارد که می توان با بستن آن ملودی را پخش کرد. در این حالت ، هر یک از لوله های باقیمانده به صورت یکنواخت یادداشتی را منتشر می کنند.
صدای گاردین به هر ساز نی شباهت دارد ، به عنوان مثال ، دودوک ارمنی یا zholeika اسلاوی (نوه بزرگ آن که مثلاً ساکسیفون مدرن است). اما برخلاف آنها ، صدا در گاوداران قطع نمی شود. فقط گاهی اوقات در طول بازی یک نوازنده می تواند هوا را به مخزن تأمین کند ، جایی که دائماً از طریق لوله های بازی تحت فشار خارج می شود.
